Specjalne prawa ciągnienia (SDR)
Specjalne prawa ciągnienia (SDR) dotyczą międzynarodowego rodzaju waluty rezerwowej utworzonej przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) w 1969 r., Która działa jako uzupełnienie istniejących rezerw pieniężnych krajów członkowskich. Stworzone w odpowiedzi na obawy dotyczące ograniczeń złota i dolarów jako jedynego sposobu rozliczania międzynarodowych rachunków SDR zwiększają międzynarodową płynność poprzez uzupełnienie standardowych walut rezerwowych.
SDR jest zasadniczo sztucznym instrumentem walutowym stosowanym przez MFW i jest zbudowany z koszyka ważnych walut krajowych. MFW wykorzystuje SDR do wewnętrznych celów księgowych. SDR są przydzielane przez MFW krajom członkowskim i są poparte pełną wiarą i uznaniem rządów państw członkowskich. Skład SDR jest poddawany ponownej ocenie co pięć lat. Aktualny skład SDR jest reprezentowany przez następującą tabelę:
| Waluta | Wagi określone w przeglądzie z 2015 r | Naprawiono liczbę jednostek waluty na okres 5 lat, począwszy od 1 października 2016 r |
| Dolar | 41, 73 | 0, 58252 |
| Euro | 30, 93 | 0, 38671 |
| Chiński juan | 10, 92 | 1, 0174 |
| Japoński jen | 8, 33 | 11, 900 |
| Funt szterling | 8, 09 | 0, 085946 |
Zrozumienie SDR
SDR powstał z myślą o tym, aby stać się głównym elementem rezerw międzynarodowych, przy czym złoto i waluty rezerwowe stanowią niewielki przyrostowy element takich rezerw. Aby wziąć udział w tym systemie, kraj musiał posiadać oficjalne rezerwy. Składały się na to rezerwy złota banku centralnego lub rządu oraz globalnie akceptowane waluty obce, które można wykorzystać do zakupu lokalnej waluty na rynkach walutowych w celu utrzymania stabilnego kursu walutowego.
Kluczowe dania na wynos
- Specjalne prawa ciągnienia (SDR) to instrument sztucznej waluty utworzony przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, który wykorzystuje je do wewnętrznych celów księgowych.
- Wartość SDR oblicza się na podstawie ważonego koszyka głównych walut, w tym dolara amerykańskiego, euro, jena japońskiego, juana chińskiego i funta brytyjskiego.
- Stopa procentowa SDR (SDRi) stanowi podstawę do obliczenia stopy procentowej naliczanej krajom członkowskim, gdy pożyczają od MFW i wypłacają członkom za wynagradzane pozycje wierzyciela w MFW.
Międzynarodowa podaż dolara amerykańskiego i złota - dwóch głównych aktywów rezerwowych - nie była jednak wystarczająca, aby wesprzeć wzrost światowego handlu i związane z nim transakcje finansowe. Skłoniło to kraje członkowskie do utworzenia międzynarodowego zasobu rezerwowego pod kierunkiem MFW.
W 1973 roku, kilka lat po utworzeniu SDR, system Bretton Woods zaimplodował się, przenosząc główne waluty do systemu o zmiennym kursie walutowym. Z czasem międzynarodowe rynki kapitałowe znacznie się rozwinęły, umożliwiając wiarygodnym rządom pożyczki środków. To spowodowało, że wiele rządów zarejestrowało gwałtowny wzrost swoich rezerw międzynarodowych. Zmiany te zmniejszyły pozycję SDR jako globalnej waluty rezerwowej.
Korzystanie z koncepcji SDR do rozstrzygania roszczeń
SDR nie jest uważany za walutę ani roszczenie wobec aktywów MFW. Zamiast tego jest to potencjalne roszczenie wobec swobodnie używanych walut należących do państw członkowskich MFW. W umowach MFW zdefiniowano dowolną walutę, która jest powszechnie stosowana w transakcjach międzynarodowych i jest często przedmiotem obrotu na rynkach walutowych.
SDR nie jest ani walutą, ani roszczeniem wobec aktywów MFW, ale potencjalnym roszczeniem wobec swobodnie używanych walut członków MFW.
Państwa członkowskie MFW, które posiadają SDR, mogą wymieniać je na waluty swobodnie użyteczne, albo zgadzając się między sobą na dobrowolne swapy, lub przez MFW instruujące kraje o silniejszych gospodarkach lub większych rezerwach walutowych, aby kupowały SDR od mniej uprzywilejowanych członków. Kraje członkowskie MFW mogą pożyczać SDR z rezerw przy korzystnych stopach procentowych, głównie w celu dostosowania bilansu płatniczego do korzystnych pozycji.
Oprócz działania jako pomocniczy zasób rezerwowy, SDR jest jednostką rozliczeniową MFW. Jego wartość, która jest sumowana w dolarach amerykańskich, jest obliczana na podstawie ważonego koszyka głównych walut: jena japońskiego, dolara amerykańskiego, chińskiego juana, funta szterlinga i euro.
Stopa procentowa SDR
Oprocentowanie SDR lub SDRi stanowi podstawę do obliczenia stopy procentowej naliczanej krajom członkowskim, gdy pożyczają od MFW i wypłacają członkom za wynagradzane pozycje wierzyciela w MFW. Są to również odsetki płacone krajom członkowskim od ich własnych pakietów SDR i naliczane od alokacji SDR.
SDRi ustala się co tydzień na podstawie średniej ważonej reprezentatywnych stóp procentowych krótkoterminowych instrumentów dłużnych na rynkach pieniężnych w koszyku walut SDR, z dolną granicą pięciu punktów bazowych. Jest opublikowany na stronie internetowej MFW.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.