Prosta więź
Obligacja prosta to obligacja, która spłaca odsetki w regularnych odstępach czasu, a w terminie zapadalności spłaca pierwotnie zainwestowaną kwotę główną. Wiązanie proste nie ma specjalnych cech w porównaniu z innymi obligacjami z wbudowanymi opcjami. Obligacje skarbowe USA emitowane przez rząd są przykładami obligacji prostych.
Wiązanie proste jest również nazywane zwykłym wiązaniem waniliowym lub wiązaniem kulowym.
Wyjaśnienie obligacji prostej
Obligacje proste to instrumenty dłużne wykorzystywane przez inwestorów o stałym dochodzie do pożyczania pieniędzy (tworzenia długu) podmiotowi. Podmiot, którym może być rząd, gmina lub organizacja, obiecuje spłacić odsetki od zadłużenia i, w terminie zapadalności, spłacić pierwotną pożyczkę.
Cechy prostej obligacji obejmują stałe płatności kuponowe, wartość nominalną lub wartość nominalną, wartość zakupu oraz ustaloną datę wykupu. Prosty obligatariusz oczekuje otrzymywania okresowych płatności odsetek, zwanych kuponami, od obligacji do momentu jej wykupu. W dniu zapadalności inwestycja główna zostaje spłacona inwestorowi. Zwrot z kapitału zależy od ceny, za którą obligacja została zakupiona. Jeżeli obligacja została zakupiona według wartości nominalnej, obligatariusz otrzymuje wartość nominalną w terminie zapadalności. Jeżeli obligacja została zakupiona z premią za wartość nominalną, inwestor otrzyma kwotę nominalną niższą niż jego początkowa inwestycja kapitałowa. Wreszcie, obligacja nabyta z dyskontem do wartości nominalnej oznacza, że spłata inwestora w terminie zapadalności będzie wyższa niż jego początkowa inwestycja.
Przykłady
Na przykład spójrzmy na obligację dyskontową o wartości nominalnej 1000 USD wyemitowaną przez korporację. Termin wykupu obligacji zaplanowano na 10 lat od daty emisji, a stopa kuponu, jak wskazano w umowie powierniczej, wynosi 5%. Kupon należy spłacać corocznie, dlatego obligatariusze otrzymają 5% x 1 000 USD wartości nominalnej = 50 USD rocznie przez dziesięć lat. W dniu zapadalności dokonywana jest ostatnia płatność kuponowa powiększona o kwotę wykupu wartości nominalnej obligacji. Ponieważ obligacja została wyemitowana i nabyta po wartości dyskontowej wynoszącej 925 USD, obligatariusz otrzyma wartość nominalną 1000 USD w dniu wykupu. W takim przypadku inwestor, który chce zmierzyć rentowność tej obligacji, może obliczyć bieżącą rentowność, która dzieli roczny kupon przez cenę obligacji. Obecna wydajność w naszym przykładzie wynosi 50 USD / 925 USD = 5, 41%
Obligacja prosta jest najbardziej podstawową inwestycją dłużną. Jest również znany jako zwykłe wiązanie waniliowe, ponieważ nie ma żadnych dodatkowych cech, które mogłyby mieć inne rodzaje wiązań. Wszystkie pozostałe typy wiązań są odmianami lub uzupełnieniami standardowych funkcji wiązań prostych. Na przykład niektóre obligacje mogą być zamienione na akcje zwykłe, a inne mogą zostać wezwane lub umorzone przed datami wykupu. Obligacje specjalne, takie jak obligacje zamienne, na żądanie i obligacje z opcją sprzedaży mają strukturę obligacji prostych plus opcję kupna lub warrant.
Tak jak w przypadku wszystkich obligacji, istnieje ryzyko niewykonania zobowiązania, czyli ryzyko bankructwa firmy i niespłacenia zobowiązań z tytułu zadłużenia.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.