Papiery studenckie zabezpieczone aktywami: bezpieczne czy subprime?

Przy globalnej gospodarce, w której płynność ma coraz większe znaczenie, sekurytyzacja - przepakowywanie aktywów w zbywalne instrumenty finansowe - spadła na każdy rynek. Wprawdzie wpływa to na rynki kredytów hipotecznych, kredytowych i kredytów samochodowych, jednak mniej znaną przestrzenią, która została przekształcona przez sekurytyzację, jest rynek kredytów studenckich. Ale jak bezpieczny jest ten rynek dla inwestorów? Oto kilka kluczowych faktów na temat pożyczek studenckich.

Kluczowe dania na wynos

• Pożyczki studenckie stanowią ponad 1, 5 bln USD niespłaconego długu w Stanach Zjednoczonych od ponad 44 milionów kredytobiorców.
• Pożyczki studenckie są sekurytyzowane jako papiery wartościowe zabezpieczone aktywami zwane SLABS.
• SLABS kuszą inwestorów ze względu na pewne gwarancje strukturalne, ale wraz ze wzrostem obciążeń zadłużenia studentów mogą stać się bardziej ryzykowni, niż początkowo sądzono.

Sekurytyzacja pożyczek studenckich

Tylko w Stanach Zjednoczonych zadłużenie z tytułu pożyczek studenckich wynosi około 1, 52 bln USD, od 44 milionów kredytobiorców. Papiery wartościowe zabezpieczone na pożyczkach studenckich (SLABS) są dokładnie tak, jak brzmią, papiery wartościowe oparte na niespłaconych pożyczkach studenckich. Pożyczki te są pakowane w papiery wartościowe, które inwestorzy mogą kupić, które zapewniają zaplanowane płatności kuponowe podobnie jak zwykłe obligacje.

Głównym celem SLABS jest dywersyfikacja ryzyka dla kredytodawców wśród wielu inwestorów. Łącząc, a następnie pakując pożyczki w papiery wartościowe i sprzedając je inwestorom, agencje mogą rozłożyć wokół ryzyka niewypłacalności, co pozwala im udzielać większej liczby pożyczek i większych pożyczek. W ten sposób więcej studentów ma dostęp do pożyczek, inwestorzy mają zróżnicowany instrument inwestycyjny, a pożyczkodawcy mogą generować stały przepływ środków pieniężnych ze swoich usług sekurytyzacyjnych i windykacyjnych.

37 172 USD

Średnie saldo pożyczek studenckich zaległe w Stanach Zjednoczonych.

Wskaźniki pożyczek studenckich

Jak widać w poniższych tabelach, liczba pożyczkobiorców i średnie saldo na pożyczkobiorcę rośnie z każdym rokiem.

* Tabele dzięki uprzejmości Business Insider

Ze względu na nieodłączne podobieństwa między rynkiem kredytów studenckich a rynkiem kredytów hipotecznych typu sub-prime istnieje obawa, że ​​przemysł kredytów studenckich będzie kolejną implozją rynku, która wywoła kryzys finansowy. Dowody wskazują, że nawet w obecnej ożywiającej się gospodarce większość nowych absolwentów szkół wyższych nie była w stanie znaleźć pracy, która pozwoliłaby im spłacić kredyty studenckie. Rezultatem jest stopa domyślna, która rośnie od 2003 r. Jednak w przeciwieństwie do hipotek, kredyty studenckie nie są zabezpieczone, co oznacza, że ​​inwestorzy nie dostają nic w przypadku niewykonania zobowiązania. Tak więc w przypadku niewypłacalności studenta pożyczkodawcy są jeszcze bardziej niż na rynku papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką.

Pożyczki prywatne

Sallie Mae lub SLM Corp., była firma państwowa, jest głównym prywatnym pożyczkodawcą pożyczek studenckich. Sallie Mae udziela pożyczek, które nie są wspierane przez rząd, i łączy je w papiery wartościowe, które są sprzedawane w transzach (lub segmentach) inwestorom. Od czasu recesji i późniejszego uświadomienia sobie, że papiery wartościowe zabezpieczone aktywami były głównymi katalizatorami krachu, Sallie Mae zaostrzyła ograniczenia kredytowe. Niemniej jednak nadal obsługuje ponad trzy miliony kredytobiorców.

W ostatnich latach banki z Wall Street przestały sekurytyzować pożyczki, ponieważ federalne subsydia zostały wyeliminowane. Innym powodem jest to, że stopy procentowe są tak niskie, że kredyty studenckie nie są tak opłacalne. Federalny program pożyczek na edukację rodziny (FFELP), który zakończył się w 2010 r., Był sponsorowaną przez rząd platformą, która subsydiowała i reasekurowała pożyczki, zasadniczo gwarantując ich spłatę. Jak można sobie wyobrazić, wygaśnięcie Federalnego Programu Pożyczek Edukacyjnych dla Rodziny spowodowało mniej entuzjazmu pożyczkodawców i inwestorów.

Pożyczki typu peer-to-peer (P2P)

Ponieważ wiele z wyżej wymienionych korzyści już nie obowiązuje, banki zostały szybko zastąpione przez pożyczkodawców peer-to-peer, takich jak SoFi, LendingClub i CommonBond. W rezultacie prywatne pożyczki rosną w górę do 7, 5% całego rynku pożyczek studenckich. Firmy te pozwalają pożyczkobiorcom na zaciągnięcie kredytu bez konieczności finansowania przez oficjalną instytucję bankową. Ta metoda wymaga również więcej czasu, wysiłku i ryzyka, ale jest dużym dobrodziejstwem dla osób, które nie mogłyby uzyskać kredytu w innym miejscu. Zazwyczaj pożyczkodawcy ci udzielają kredytu kredytodawcom o niższej ocenie wiarygodności kredytowej, ale zazwyczaj ma to swoją cenę. Pożyczki mogą mieć bardzo wysokie stopy procentowe, co może wywrzeć presję na pożyczkobiorcę, gdy przychodzi czas na spłatę.

Jednak w przypadku SoFi przy zatwierdzaniu pożyczki uwzględnia się kredyt i dochód. Osoby o lepszej zdolności kredytowej i historii to zazwyczaj ci, którzy zostają zatwierdzeni, co oznacza, że ​​domyślna stopa procentowa jest niższa. Domyślna stopa procentowa SoFi na 2017 r. Była wymieniona tylko na 3%. Jest to całkiem dobre, jeśli porównasz tę liczbę z najnowszymi ogólnymi statystykami krajowymi - domyślna stawka wynosząca 10, 7% w przypadku płatności zaległych lub dłuższych o 90 dni, zgodnie z danymi Rezerwy Federalnej w pierwszym kwartale 2018 r.

* Schemat dzięki uprzejmości Business Insider

Pożyczki publiczne

Jedną z głównych zalet pożyczek wspieranych przez rząd w porównaniu z prywatnymi pożyczkodawcami jest to, że koszt pożyczek jest znacznie niższy, ponieważ w końcu należy on do rządu federalnego. Dlatego studenci zazwyczaj zaciągają jak najwięcej pożyczek publicznych, zanim zwracają się do prywatnych pożyczkodawców. Z drugiej strony, ponieważ pożyczki publiczne mają zwykle niższe stopy procentowe, a pożyczki prywatne wyższe stopy procentowe, pożyczkobiorcy zwykle przede wszystkim spłacają kredyty prywatne. Inną dużą różnicą między pożyczkami federalnymi a pożyczkami prywatnymi jest to, że pożyczki federalne mają stałe oprocentowanie, podczas gdy pożyczki prywatne zwykle mają oprocentowanie różne od pożyczkobiorcy do pożyczkobiorcy w zależności od jego kredytu. Ponadto pożyczki publiczne, takie jak pożyczki Stafford nie zaczynaj naliczać odsetek dopiero po sześciu miesiącach od ukończenia studiów.

W przeciwieństwie do prywatnych pożyczkodawców rząd federalny nie sprawdza dokumentacji kredytowej pożyczkobiorcy. Prowadzi to do tego, że wielu pożyczkobiorców, którzy nie są godni kredytu, kwalifikuje się do pożyczek, a następnie zostaje obciążonych długiem na czas nieokreślony z niewielką nadzieją na spłatę. Zwraca to uwagę na kredyty mieszkaniowe o podwyższonym ryzyku, które zawyżały bańkę mieszkaniową. Inwestorzy powinni uważać na to, jak długo te agresywne strategie udzielania pożyczek studenckich mogą zostać utrzymane.

Ponieważ gwarancje federalne udzielane przez studentów są wstrzymywane i kwalifikują się do bardziej ryzykownych kredytobiorców, mogą one promować pokusę nadużycia lub podejmowanie nadmiernego ryzyka przez obie instytucje finansowe w SLABS, a także indywidualnych pożyczkobiorców.

Zachęcanie inwestorów

Inwestorów pociąga pozornie niekończący się potencjał wzrostu rynku edukacyjnego. Gdy studenci kończą szkołę średnią, roją się, aby zapisać się na studia, aby uzyskać przewagę na rynku pracy. Po ukończeniu szkoły ci, którzy nie mogą znaleźć pracy, wracają do szkoły, aby uzyskać jeszcze więcej dyplomów. Na każdym etapie miliony studentów zaciągają pożyczki, aby płacić niebotycznie wysokie ceny uniwersytetów. Nie jest tajemnicą, że dzięki tej sile cenowej uniwersytety z roku na rok podnoszą czesne i opłaty, wykładniczo przewyższając inflację.

Sytuacja stała się powszechna w całych Stanach Zjednoczonych. Rząd próbował to rozwiązać, ale nie poczynił dużych postępów. Administracja Obamy prowadziła intensywną kampanię, aby rząd pokrył średni koszt kolegium społeczności, a także ustanowił limit odsetka dochodów uznaniowych, które można wykorzystać na spłatę pożyczki. Był również częścią dialogu podczas kampanii prezydenckiej w 2016 r. Obaj kandydaci demokratyczni Hillary Clinton i Bernie Sanders włączyli niedrogie i bezpłatne studia do swoich kampanii. Ich platformy koncentrowały się również na wybaczaniu kredytów studenckich.

Ponieważ stopy procentowe wahają się od kilku lat na poziomie 0 lub powyżej 0, a giełda osiąga rekordowe maksima, żądni zysków inwestorzy unikają tradycyjnych papierów wartościowych i szukają alternatywnych możliwości inwestycyjnych. Papiery wartościowe zabezpieczone pożyczkami studenckimi są ryzykowną strategią inwestycyjną dla zakładów obstawiających dalszy wzrost czesnego i stabilność popytu na rynku szkolnictwa średniego.

Dolna linia

Biorąc pod uwagę kwotę pieniędzy, które obecnie w nie zainwestowano, papiery wartościowe zabezpieczone pożyczkami studenckimi pozostały poza centrum uwagi inwestorów detalicznych i nie zyskały należytej uwagi. Gdy fale studentów zaciągają długi, cała amerykańska gospodarka odczuwa pogłos. Młodzi ludzie odkładają pierwsze małżeństwa, leasingują zamiast kupować samochody, wynajmują zamiast kupować domy i nurkują w gospodarce dzielenia się, aby obniżyć koszty lub zarobić dodatkowe pieniądze. Sekurytyzacja kredytów studenckich skutkuje płynnością dla pożyczkodawców, większym dostępem dla pożyczkobiorców i dodatkowym instrumentem finansowym dla inwestorów. W tym świetle papiery wartościowe zabezpieczone pożyczkami studenckimi wydają się być cennym zasobem dla gospodarki. Jednak to, czy branża będzie w stanie przetrwać, sprowadza się do tego, czy wystarczająca liczba pożyczkobiorców może w końcu spłacić swoje zobowiązania dłużne, a to wygląda na wąską perspektywę.