Badanie wpływu zamożności i gospodarki

„Efekt bogactwa” odnosi się do założenia, że ​​konsumenci wydają więcej, gdy na hossie znajduje się szeroko utrzymywane aktywa, takie jak nieruchomości lub akcje, ponieważ rosnące ceny aktywów sprawiają, że czują się bogaci. Pojęcie, że efekt bogactwa pobudza osobistą konsumpcję, ma sens intuicyjnie. W końcu, czy nie byłbyś bardziej skłonny do zakupu tego dużego telewizora lub SUV-a, gdyby Twój dom lub portfel akcji zyskał na wartości i cieszyłeś się ogromnymi zyskami?

Nie tak szybko, twierdzą niektórzy eksperci, którzy twierdzą, że zyski mieszkaniowe wywołują efekt bogactwa, ale zyski na giełdzie nie. Bez względu na to, czy jest to spowodowane nieruchomościami, czy giełdą, lekcją z historii jest to, że inwestorzy powinni ostrożnie podchodzić do efektu bogactwa, ponieważ wydawanie niezrealizowanych zysków, które mogą być podatne na duże wahania, rzadko jest dobrym pomysłem.

Efekt mieszkaniowy a efekt zamożności giełdy

Jeden z najczęściej cytowanych artykułów na temat porównawczego efektu zamożności rynku akcji w porównaniu z rynkiem mieszkaniowym napisali ekonomiczni luminarze Karl Case, Robert Shiller (twórcy wskaźników cen domów Case-Shiller) i John Quigley. Ich artykuł zatytułowany „Porównywanie efektów dobrobytu: rynek papierów wartościowych a rynek mieszkaniowy” został po raz pierwszy zaprezentowany w letnim Instytucie Narodowego Biura Badań Ekonomicznych w lipcu 2001 r. I zaktualizowany w 2005 r., Kiedy zwrócił na siebie uwagę ze względu na boom mieszkaniowy. (Pełny oryginalny artykuł jest dostępny tutaj.)

Case, Shiller i Quigley powiedzieli, że ich badania w latach 1982–1999 wykazały „co najwyżej słaby dowód” efektu bogactwa na giełdzie, ale mocny dowód na to, że różnice w zamożności na rynku mieszkaniowym mają istotny wpływ na konsumpcję. Doszli do wniosku, że zmiany cen mieszkań powinny być uważane za mające większy i ważniejszy wpływ niż zmiany cen akcji wpływające na konsumpcję w USA i innych krajach rozwiniętych.

Spadek ceny domu Przyczyna Zmniejszenie zużycia

Autorzy zaktualizowali swoje badania w nowym artykule opublikowanym w styczniu 2013 r., W którym rozszerzyli badanie bogactwa i wydatków konsumenckich w panelu stanów USA na wydłużony okres 37 lat, od 1975 r. Do drugiego kwartału 2012 r. Case, Shiller i Quigley stwierdzili, że podczas gdy wcześniejsza wersja ich artykułu wykazała, że ​​gospodarstwa domowe zwiększają wydatki, gdy ceny domów rosną, ale nie stwierdzono znaczącego spadku konsumpcji, gdy ceny domów spadły, ich obszerna analiza danych wykazała, że ​​spadki cen domów stymulują duże i znaczące spadki wydatków gospodarstw domowych .

W szczególności wzrost zamożności mieszkań podobny do wzrostu w latach 2001–2005 zwiększyłby wydatki gospodarstw domowych o około 4, 3% w ciągu czterech lat. I odwrotnie, spadek zamożności mieszkań porównywalny z krachem w latach 2005–2009 spowodowałby spadek wydatków o około 3, 5%.

Sceptycy z efektem bogactwa

W artykule z The Wall Street Journal z czerwca 2009 r. Trzej ekonomiści z USA - Charles W. Calomiris z Columbia University, Stanley D. Longhofer i William Miles z Wichita State University - twierdzili, że efekt zamożności mieszkań został zawyżony i że reakcja konsumpcji do zmian zamożności mieszkań jest prawdopodobnie bardzo niewielka. Odnosząc się do badania Case'a, Shillera i Quigleya z 2005 r., Artykuł ekonomistów powiedział, że metoda szacowania zastosowana w badaniu była problematyczna, ponieważ autorzy nie wzięli pod uwagę „problemu równoczesności”, który odnosi się do możliwości, że zarówno konsumpcja a ceny mieszkań wynikały ze zmian oczekiwanego przyszłego dochodu. Kiedy ekonomiści zastosowali techniki statystyczne do danych w celu skorygowania problemu równoczesności, nie znaleźli żadnego efektu bogactwa mieszkaniowego. Co ciekawe, w kilku przypadkach, w których ekonomiści stwierdzili, że bogactwo mieszkaniowe miało wpływ na wydatki konsumpcyjne, wpływ ten był zawsze mniejszy niż w przypadku bogactwa giełdowego. Było to sprzeczne z ustaleniami Case, Shillera i Quigleya.

Bankomat mieszkaniowy

Niezależnie od krytyków fakt, że istnieje efekt bogactwa mieszkaniowego, można zweryfikować dzięki wydatkom, które miliony amerykańskich właścicieli domów oddali w ciągu pierwszej dekady tego tysiąclecia. Gwałtowny wzrost konsumpcji był napędzany głównie przez ekstrakcję kapitału z mieszkań, ponieważ właściciele domów w zasadzie używali ich jako bankomatów. Według badania przeprowadzonego w 2007 r. Przez Zarząd Rezerwy Federalnej, kapitał własny uzyskany z domów wykorzystano na sfinansowanie średnio około 66 miliardów USD w wydatkach na konsumpcję osobistą (PCE) w latach 1991-2005, czyli około 1% całkowitego PCE. Podczas gdy pozyskiwanie kapitału finansowało średnio 0, 6% całkowitego PCE w latach 1991–2000, udział ten wzrósł do 1, 68% w latach 2001–2005 w związku z boomem mieszkaniowym.

Mark Zandi, główny ekonomista Moody's Analytics, szacuje, że przed kryzysem finansowym 2008-09 każdy wzrost zamożności mieszkań o 1 USD spowodowałby dodatkowe wydatki o 0, 08 USD, a przyrost majątku o 1 USD zwiększyłby wydatki tylko o około 0, 03 USD. Zandi szacuje, że w gospodarce o powolnym wzroście w 2013 r. Efekt zamożności mieszkań i zasobów spadł do odpowiednio około 0, 05 USD i 0, 02 USD

„Efekt bogactwa” i twoje bogactwo

Bogactwo gospodarstw domowych w USA wzrosło o 1, 92 bln USD w trzecim kwartale 2013 r. Do rekordowego poziomu 77, 3 bln USD, ożywiając wzrost rynków akcji i odbicie w budownictwie mieszkaniowym. Wartość netto gospodarstw domowych była o ponad 8 bilionów dolarów wyższa niż przed recesją 69 bilionów dolarów osiągnięte w 2007 roku.

Jeśli nie czujesz się szczególnie bogaty pomimo tego gwiezdnego występu, nie jesteś sam. Oto kilka wskazówek, jak radzić sobie z efektem „efektu bogactwa” na osobiste bogactwo.

• Skoncentruj się na tworzeniu i zachowaniu bogactwa - Skoncentruj się na tworzeniu bogactwa w okresach pozytywnego „efektu bogactwa” i zachowaniu bogactwa w okresach negatywnego efektu bogactwa. Ale takie tworzenie i zachowanie bogactwa powinno być podejmowane w sposób wyważony, a nie poprzez podejmowanie nadmiernego ryzyka.
• Unikaj agresywnych taktyk, gdy rynki są gorące - Wydobywanie kapitału z domu na wydatki na wakacje lub kupowanie akcji zazwyczaj nie jest dobrym pomysłem. Kropka.
• Nie daj się zwieść opowieściom „szybko wzbogacić się” - spekulanci, którzy próbowali handlować akcjami na dużą skalę pod koniec lat 90., stanęli w obliczu finansowej ruiny, gdy rynek upadł w latach 2001–2002. Inwestorzy nieruchomości, którzy przejęli wiele nieruchomości w ostatniej dekadzie, stanęli w obliczu podobnego losu, gdy rynek nieruchomości w USA przeszedł najostrzejszą korektę od czasu depresji z lat 30. XX wieku. Pozbądź się przechwalania przez tych, którzy twierdzą, że osiągnęli sukces dzięki (nadmiernej) spekulacji, i powstrzymaj się od wykorzystywania większej dźwigni, niż twoje finanse mogą znieść.
• Nie walcz z trendem - najłatwiejszym sposobem na tworzenie bogactwa jest pozostawanie z trendem. Bycie sprzecznym może czasem się opłacać, ale jeśli twój czas się skończy, być może będziesz musiał ponieść znaczne straty. Przykładowo, krótcy sprzedawcy, którzy sceptycznie podchodzili do nieustannego postępu w większości amerykańskich akcji w 2013 roku, nie mieli wyboru, musieli zrezygnować z krótkich pozycji po poniesieniu ogromnych strat.
• Zwróć uwagę na zachowanie bogactwa - tworzenie bogactwa to tylko połowa równania; ochrona bogactwa to druga połowa. Jeśli obawiasz się możliwości rychłej gwałtownej korekty na rynkach, użyj trailing stopów i strategii opcji, aby chronić swoje zyski.
• Bądź na bieżąco z wycenami i sygnałami - ponieważ mogą one zapewnić wczesne ostrzeżenie o zbliżającej się zmianie nastrojów inwestorów. Chociaż niezwykle trudno jest wskazać szczyty i dołki rynkowe, proste strategie, takie jak ściąganie pieniędzy ze stołu przy rekordowych szczytach i dodawanie wysokiej jakości firm przy wieloletnich minimach, są zwykle rozsądną taktyką tworzenia bogactwa.

Dolna linia

Podczas gdy wzrosty cen domów wywołują wyraźny efekt bogactwa, wzrosty cen akcji nie wydają się mieć takiego samego efektu, być może ze względu na wrażenie, że są bardziej efemeryczne. Jednak niezależnie od źródła efektu bogactwa wydawanie niezrealizowanych zysków nie jest roztropne pod względem budżetowym i może spowodować, że tacy konsumenci znajdą się w trudnej sytuacji finansowej, gdy boom zamieni się w krach, podobnie jak w przypadku bańki technologicznej z końca lat 90. XX wieku i później manię nieruchomości w pierwszej dekadzie tego tysiąclecia.