Wartość końcowa (telewizja)
Wartość końcowa (TV) to wartość firmy lub projektu po okresie prognozy, w którym można oszacować przyszłe przepływy pieniężne. Wartość końcowa zakłada, że firma będzie rosła w ustalonym tempie na zawsze po okresie prognozy. Wartość końcowa często stanowi duży procent całkowitej szacowanej wartości.
1:22Wartość końcowa
Kluczowe dania na wynos
- Wartość końcowa (telewizja) określa wartość firmy w nieskończoność po ustalonym okresie prognozy - zwykle pięć lat.
- Analitycy używają modelu zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF) do obliczania całkowitej wartości firmy. DCF ma dwa główne elementy - okres prognozy i wartość końcową.
- Istnieją dwie powszechnie stosowane metody obliczania wartości końcowej - wzrost ciągły (model wzrostu Gordona) i wyjście wielokrotne.
- Metoda ciągłego wzrostu zakłada, że firma będzie nadal generować przepływy pieniężne ze stałą stopą na zawsze, natomiast metoda wielokrotnego wyjścia zakłada, że firma zostanie sprzedana za wielokrotność niektórych wskaźników rynkowych.
Zrozumienie wartości końcowej (TV)
Prognozy stają się mętniejsze, gdy horyzont czasowy wydłuża się. Dotyczy to również finansów, zwłaszcza jeśli chodzi o szacowanie przepływów pieniężnych firmy w przyszłości. Jednocześnie należy docenić firmy. Aby to „rozwiązać”, analitycy wykorzystują modele finansowe, takie jak zdyskontowane przepływy pieniężne (DCF), wraz z pewnymi założeniami, aby uzyskać całkowitą wartość firmy lub projektu.
Zdyskontowane przepływy pieniężne (DCF) to popularna metoda stosowana w studiach wykonalności, przejęciach przedsiębiorstw i wycenie giełdowej. Ta metoda opiera się na teorii, że wartość składnika aktywów jest równa wszystkim przyszłym przepływom pieniężnym pochodzącym z tego składnika aktywów. Te przepływy pieniężne muszą zostać zdyskontowane do wartości bieżącej według stopy dyskontowej reprezentującej koszt kapitału, takiej jak stopa procentowa.
DCF ma dwa główne elementy: okres prognozy i wartość końcową. Okres prognozy wynosi zwykle około pięciu lat. Coś dłuższego i dokładność projekcji cierpią. W tym miejscu ważne staje się obliczanie wartości końcowej.
Istnieją dwie powszechnie stosowane metody obliczania wartości końcowej: wzrost ciągły (model wzrostu Gordona) i wyjście wielokrotne. Pierwszy zakłada, że firma będzie nadal generować przepływy pieniężne ze stałą stopą na zawsze, podczas gdy drugi zakłada, że firma zostanie sprzedana za wielokrotność niektórych wskaźników rynkowych. Specjaliści od inwestycji preferują podejście typu „wyjście z inwestycji”, podczas gdy naukowcy preferują model ciągłego wzrostu.
Rodzaje wartości końcowej (TV)
Metoda wieczności
Dyskontowanie jest konieczne, ponieważ wartość pieniądza w czasie powoduje rozbieżność między bieżącą a przyszłą wartością danej sumy pieniędzy. W przypadku wyceny przedsiębiorstw wolne przepływy pieniężne lub dywidendy mogą być prognozowane na odrębny okres, ale ocena bieżących obaw staje się trudniejsza do oszacowania, ponieważ prognozy rozciągają się w przyszłość. Ponadto trudno jest ustalić dokładny czas, w którym firma może zaprzestać działalności.
Aby pokonać te ograniczenia, inwestorzy mogą założyć, że przepływy pieniężne będą rosły w stałym tempie na zawsze, począwszy od pewnego momentu w przyszłości. To reprezentuje wartość końcową.
Wartość końcową oblicza się dzieląc ostatnią prognozę przepływów pieniężnych przez różnicę między stopą dyskontową a końcową stopą wzrostu. Obliczenie wartości końcowej szacuje wartość firmy po okresie prognozy. Wzór na obliczenie wartości końcowej jest następujący:
(FCF * (1 + g)) / (d - g)
Gdzie:
FCF = wolne przepływy pieniężne za ostatni okres prognozy
g = Końcowa stopa wzrostu
d = stopa dyskontowa (zwykle jest to średni ważony koszt kapitału)
Końcowa stopa wzrostu to stała stopa, na którą firma powinna rosnąć w nieskończoność. Ta stopa wzrostu rozpoczyna się na koniec ostatniego prognozowanego okresu przepływów pieniężnych w modelu zdyskontowanych przepływów pieniężnych i przechodzi w nieskończoność. Końcowa stopa wzrostu jest zwykle zgodna z długoterminową stopą inflacji, ale nie wyższa niż historyczna stopa wzrostu produktu krajowego brutto (PKB).
Wyjdź z metody wielokrotnej
Jeżeli inwestorzy zakładają skończone okno operacji, nie ma potrzeby korzystania z modelu wzrostu na wieczność. Zamiast tego wartość końcowa musi odzwierciedlać możliwą do uzyskania wartość netto aktywów spółki w tym czasie. Często oznacza to, że kapitał zostanie przejęty przez większą firmę, a wartość przejęć jest często obliczana na podstawie mnożników wyjściowych.
Mnożniki wyjściowe szacują uczciwą cenę, mnożąc statystyki finansowe, takie jak sprzedaż, zyski lub zyski przed odsetkami, podatkami, amortyzacją i amortyzacją (EBITDA) przez czynnik, który jest wspólny dla podobnych niedawno nabytych firm. Formuła wartości końcowej przy użyciu metody wielokrotnego wyjścia jest najnowszym pomiarem (tj. Sprzedażą, EBITDA itp.) Pomnożonym przez liczbę wielokrotności decydowaną (zwykle średnią ostatnich wielokrotności wyjścia dla innych transakcji). Banki inwestycyjne często stosują tę metodę wyceny, ale niektórzy krytycy wahają się jednocześnie stosować techniki wewnętrznej i względnej wyceny.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.