Medicare vs. Medicaid: Jaka jest różnica?

Medicare i Medicaid to sponsorowane przez rząd USA programy mające na celu pokrycie kosztów opieki zdrowotnej dla obywateli amerykańskich. Te dwa programy, założone w 1965 r. I finansowane przez podatników, mają podobnie brzmiące nazwy, co może powodować zamieszanie w kwestii sposobu ich działania i oferowanego przez nie ubezpieczenia.

Kluczowe dania na wynos

• Medicare jest głównym podmiotem świadczącym usługi medyczne dla wielu osób w wieku 65 lat i starszych oraz dla osób niepełnosprawnych; uprawnienia do Medicare nie mają nic wspólnego z poziomem dochodów.
• Medicaid jest przeznaczony dla osób o ograniczonych dochodach i często stanowi program w ostateczności dla osób bez dostępu do innych zasobów.
• Medicare Część A zapewnia bezpłatną ochronę hospitalizacyjną osobom w wieku 65 lat lub starszym, niezależnie od dochodów.
• Część B Medicare obejmuje usługi i sprzęt niezbędny z medycznego punktu widzenia, w tym wizyty lekarskie, prace laboratoryjne, prześwietlenia, wózki inwalidzkie, chodziki i operacje ambulatoryjne.

Medicare vs. Medicaid

Medicare

Medicare pomaga zapewnić opiekę zdrowotną obywatelom USA w wieku 65 lat lub starszym, a także osobom niepełnosprawnym. Czteroczęściowy program obejmuje:

Część A: Ochrona hospitalizacji

Część A Medicare zapewnia bezpłatną ochronę hospitalizacyjną osobom, które ukończyły 65 lat, niezależnie od dochodów, o ile one lub ich małżonkowie pracowali i płacili podatki Medicare przez co najmniej 10 lat. Ale zwróć uwagę: podczas gdy ubezpieczenie szpitalne jest bezpłatne, bez żadnych miesięcznych składek, obowiązują opłaty i odliczenia za usługi.

Część B: Ubezpieczenie medyczne

Osoby uprawnione do części A Medicare kwalifikują się również do części B, która obejmuje usługi i sprzęt niezbędny z medycznego punktu widzenia, w tym wizyty w gabinecie lekarskim, prace laboratoryjne, prześwietlenia, wózki inwalidzkie, chodziki i operacje ambulatoryjne, a także usługi profilaktyczne, takie jak badania przesiewowe i grypa strzały.

Część B wymaga comiesięcznych składek (zwykle odliczanych od świadczeń z ubezpieczenia społecznego lub emerytalnych kolei), a także rocznych odliczeń. Osoby, które zarabiają ponad 85 000 USD rocznie (170 000 USD dla pary) są zobowiązane do zapłaty więcej za ten program.

Osoby fizyczne nie są zobowiązane do zapisania się do Części B, gdy tylko będą się kwalifikować, jeśli nadal będą objęte ubezpieczeniem pracodawcy. Jednak dołączenie w późniejszym okresie może kosztować więcej z powodu kary za późną rejestrację.

Część C: Ubezpieczenie dodatkowe

Osoby kwalifikujące się do części A i części Medicare są również uprawnione do części C, znanej również jako Medicare Advantage, która odnosi się raczej do prywatnych planów ubezpieczeniowych niż programów rządowych. Oprócz zapewnienia ochrony oferowanej przez części A i B, część C oferuje również ochronę wzroku i dentysty. W ten sposób działa podobnie jak organizacje zajmujące się utrzymaniem zdrowia (HMO) i organizacje preferujących świadczeniodawców (PPO), za pośrednictwem których wiele osób otrzymuje usługi medyczne w ciągu lat pracy.

Rejestracja w części C może osobno obniżyć koszty zakupu usług. Osoby powinny dokładnie ocenić swoje potrzeby medyczne, ponieważ uczestnicy Części C zazwyczaj płacą z własnej kieszeni za usługi powiązane.

Warto zauważyć, że ubezpieczenie uzupełniające Medicare, znane jako Medigap, można kupić w celu pokrycia wydatków, takich jak współpłatności, ubezpieczenie i odliczenia kosztów, które nie są objęte częściami A i częścią B. Jednak lekarze, którzy nie przyjmują Medicare, również nie zaakceptować Medigap.

Część D: Ubezpieczenie na leki na receptę

Medicare Część D zapewnia ochronę przed lekami na receptę. Uczestnicy płacą za plany części D z własnej kieszeni i muszą płacić miesięczne składki, roczne odliczenia i współpłatności za niektóre recepty. Osoby zarejestrowane w części Medicare C zazwyczaj kwalifikują się do części D.

Ważne jest, aby znać porę roku, w której ludzie mogą zmieniać plany, czyli od 15 października do 7 grudnia w 2019 r. Opóźnienie aplikacji spowoduje nałożenie kary pieniężnej po ostatecznym nabyciu części D.

Przegląd kosztów w 2019 r

Medicaid

Medicaid to wspólny program federalny i stanowy, który pomaga biednym Amerykanom w każdym wieku płacić za koszty związane z opieką medyczną i długoterminową opieką. Dzieci, które potrzebują taniej opieki, których rodziny zarabiają zbyt wiele, aby zakwalifikować się do Medicaid, są objęte programem ubezpieczenia zdrowotnego dzieci (CHIP), który ma własny zestaw zasad i wymagań.

Kwalifikowalność i koszty

Partnerstwo federalne / stanowe prowadzi do 50 różnych programów Medicaid, po jednym dla każdego stanu. Poprzez ustawę o niedrogiej opiece prezydent Barack Obama próbował rozszerzyć zakres opieki zdrowotnej na większą liczbę Amerykanów, umożliwiając rządowi federalnemu pokrycie większości kosztów Medicaid na poziomie stanowym dla osób o poziomie dochodów poniżej 133 procent federalnego poziomu ubóstwa. W raportach Healthcare.gov stwierdzono: „Ze względu na sposób, w jaki jest to obliczane, okazuje się, że stanowi on 138 procent federalnego poziomu ubóstwa. Kilka stanów stosuje inny limit dochodu ”. Podczas gdy 33 państwa zdecydowały się na program, nadal trwają polityczne wysiłki na rzecz ograniczenia zasięgu.

Osoby objęte Medicaid nic nie płacą za objęte usługi. W przeciwieństwie do Medicare, który jest dostępny dla prawie każdego Amerykanina w wieku 65 lat i starszego, Medicaid ma ścisłe wymagania kwalifikacyjne, które różnią się w zależności od stanu. Ponieważ jednak program ma na celu pomóc biednym, wiele stanów wymaga, aby biorcy Medicaid mieli nie więcej niż kilka tysięcy dolarów w płynnych aktywach, aby wziąć udział. Istnieją również ograniczenia dochodów. Aby zapoznać się z zestawieniem wymagań kwalifikacyjnych w poszczególnych stanach, odwiedź Medicaid.gov i BenefitsCheckUp.org.

Kiedy odbiorcy Medicaid osiągną 65 lat, nadal kwalifikują się do otrzymania Medicaid, a także kwalifikują się do Medicare. W tym czasie zakres ubezpieczenia Medicaid może ulec zmianie w zależności od dochodów odbiorcy. Osoby o wyższych dochodach mogą uznać, że Medicaid płaci składki Medicare Part B. Osoby o niższych dochodach mogą nadal otrzymywać pełne świadczenia. (W celu zapoznania się z tym tematem zobacz „Ile kosztują Amerykanie i Medicare”)

Korzyści

Świadczenia Medicaid różnią się w zależności od stanu, ale rząd federalny nakazuje objęcie zakresem różnych usług, w tym:

• Hospitalizacja
• Usługi laboratoryjne
• Promieniowanie rentgenowskie
• Usługi lekarskie
• Planowanie rodziny
• Usługi pielęgniarskie
• Usługi placówek opiekuńczych
• Domowa opieka zdrowotna dla osób kwalifikujących się do świadczeń w placówkach opiekuńczych
• Leczenie kliniczne
• Usługi lekarza pielęgniarki pediatrycznej i rodzinnej
• Usługi położne

Każdy stan ma również możliwość włączenia dodatkowych korzyści, takich jak ubezpieczenie na leki na receptę, usługi optometrystyczne, okulary, transport medyczny, fizykoterapia, urządzenia protetyczne i usługi dentystyczne.

Medicaid jest również często wykorzystywany do finansowania opieki długoterminowej, która nie jest objęta Medicare ani większością prywatnych polis ubezpieczenia zdrowotnego. W rzeczywistości Medicaid to największe w kraju pojedyncze źródło finansowania opieki długoterminowej, które często pokrywa koszty ośrodków opieki dla tych, którzy wyczerpują swoje oszczędności na pokrycie kosztów opieki zdrowotnej i nie mają innych środków na pokrycie kosztów opieki pielęgniarskiej.