Globalny kwit depozytowy (GDR)
Globalny kwit depozytowy (GDR) to certyfikat bankowy wydawany w więcej niż jednym kraju dla udziałów w zagranicznej firmie.
Zrozumienie globalnego rachunku depozytowego
Globalny rachunek depozytowy (NRD) jest bardzo podobny do amerykańskiego rachunku depozytowego (ADR). Jest to rodzaj certyfikatu bankowego, który reprezentuje udziały w zagranicznej spółce, tak że zagraniczny oddział banku międzynarodowego ma wówczas udziały. Same akcje są sprzedawane jako akcje krajowe, ale na całym świecie różne oddziały banków oferują je na sprzedaż. Rynki prywatne wykorzystują NRD do pozyskiwania kapitału denominowanego w dolarach amerykańskich lub euro. Kiedy rynki prywatne próbują uzyskać euro zamiast dolarów amerykańskich, NRD są nazywane EDR.
Inwestorzy handlują NRD na wielu rynkach, które zwykle nazywają rynkami kapitałowymi, ponieważ są uważane za certyfikaty zbywalne. Inwestorzy wykorzystują rynki kapitałowe w celu ułatwienia handlu długoterminowymi instrumentami dłużnymi oraz w celu generowania kapitału. Transakcje GDR na rynku międzynarodowym mają zwykle niższe koszty powiązane niż niektóre inne mechanizmy, które inwestorzy wykorzystują do handlu zagranicznymi papierami wartościowymi.
Akcje na paragon globalny
Każda NRD reprezentuje określoną liczbę udziałów w konkretnej firmie. Pojedynczy NRD może reprezentować dowolne miejsce, od ułamka udziału do wielu udziałów, w zależności od jego projektu. W sytuacji, która obejmuje wiele akcji, wartość paragonu pokazuje kwotę wyższą niż cena za jedną akcję. Banki depozytowe zarządzają i dystrybuują różne NRD i działają w kontekście międzynarodowym.
Handel globalnymi akcjami depozytowymi
Firmy wydają NRD, aby przyciągnąć zainteresowanie inwestorów zagranicznych. NRD zapewniają tańszy mechanizm, w którym mogą uczestniczyć ci inwestorzy. Akcje te są sprzedawane tak, jakby były akcjami krajowymi, ale inwestorzy mogą kupować akcje na rynku międzynarodowym. Depozytariusz często przejmuje udziały w trakcie transakcji, zapewniając obu stronom poziom ochrony, jednocześnie ułatwiając uczestnictwo.
Brokerzy reprezentujący kupującego zarządzają zakupem i sprzedażą NRD. Zasadniczo brokerzy pochodzą z kraju ojczystego i są sprzedawcami na rynku zagranicznym. Rzeczywisty zakup aktywów jest wieloetapowy, z udziałem brokera w ojczyźnie inwestora, brokera zlokalizowanego na rynku powiązanym ze spółką, która wyemitowała akcje, banku reprezentującego nabywcę oraz banku powierniczego.
Jeśli inwestor sobie tego życzy, brokerzy mogą również sprzedawać NRD w ich imieniu. Inwestor może sprzedać je w stanie, w jakim się znajduje, na odpowiednich giełdach lub inwestor może przekształcić je w zwykłe akcje spółki. Ponadto można je anulować i zwrócić firmie wydającej.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.