Wet za wet
Tit for tat to strategia teorii gier podlegająca matrycy wypłat, takiej jak dylemat więźnia. Tit for tat został wprowadzony przez Anatola Rapoporta, który opracował strategię, w której każdy uczestnik iterowanego dylematu więźnia postępuje zgodnie z poprzednią turą przeciwnika. Na przykład, jeśli zostanie sprowokowany, gracz następnie reaguje odwetem; jeśli nie zostanie sprowokowany, gracz współpracuje.
Strategia tit-for-tat nie dotyczy wyłącznie ekonomii. Jest stosowany w wielu dziedzinach, w tym w psychologii i socjologii. W biologii jest to podobne do wzajemnego altruizmu.
Zrozumienie Tit dla Tat
Tit for tat to strategia, którą można wdrożyć w grach z powtarzającymi się ruchami lub w serii podobnych gier. Ta koncepcja opiera się na teorii gier, ramach ekonomicznych, które wyjaśniają, w jaki sposób ludzie wchodzą w interakcje w konkurencyjnych środowiskach. Istnieją dwa rodzaje teorii gier: teoria gier kooperacyjnych i teoria gier niechętnych do współpracy. Teoria gier kooperacyjnych obejmuje uczestników negocjujących i współpracujących w celu osiągnięcia jak najlepszych rezultatów. Teoria braku współpracy polega na braku negocjacji lub współpracy między przeciwnymi stronami.
Tit for tat zakłada, że dana osoba odnosi większe sukcesy, jeśli współpracuje z inną osobą. Wdrożenie strategii tit-for-tat ma miejsce, gdy jeden agent współpracuje z innym agentem w pierwszej interakcji, a następnie naśladuje ich kolejne ruchy. Strategia ta opiera się na koncepcjach odwetu i altruizmu. W obliczu dylematu osoba współpracuje, gdy inny członek ma bezpośrednią historię współpracy i nie wywiązuje się ze zobowiązań, gdy kontrahent uprzednio nie wywiązał się ze zobowiązań.
Kluczowe dania na wynos
- Tit for tat to strategia teorii gry, w której każdy uczestnik naśladuje akcję przeciwnika po współpracy w pierwszej rundzie.
- Tit for tat może być używany w grach z powtarzającymi się ruchami lub w serii podobnych gier.
- Tit for tat podkreśla, że współpraca między uczestnikami daje bardziej korzystny wynik niż strategia braku współpracy.
Przykład Tit dla Tat
Dylemat więźnia jest znanym scenariuszem ekonomicznym stosowanym do wyjaśnienia dziedziny nauk społecznych. Pomaga pokazać ludziom równowagę między współpracą a konkurencją w biznesie, polityce i ogólnych sytuacjach społecznych.
W tradycyjnej wersji gry aresztowano dwie osoby i postawiono przed nimi dylemat. Jeśli obaj się przyznają, każdy z nich odbywa pięć lat więzienia. Jeśli Więzień 1 wyznaje, a Więzień 2 nie, Więzień 2 ma siedem lat, a Więzień 1 jest wolny. Jeśli obaj agenci się nie przyznają, każdy z nich służy trzy lata. Strategia tit-for-tat polega na rozpoczęciu współpracy, a nie spowiedzi, przy założeniu, że drugi agent podąża za nią.
Na przykład dwie konkurujące gospodarki mogą zastosować strategię „wet-for-tat”, aby obaj uczestnicy skorzystali. Jedna gospodarka zaczyna się od współpracy, nie nakładając ceł importowych na towary i usługi drugiej gospodarki, aby wywołać dobre zachowanie. Chodzi o to, że druga gospodarka reaguje, również nie narzucając ceł importowych. Jeśli druga gospodarka zareaguje na wprowadzenie taryf, pierwsza gospodarka odwetuje, wprowadzając własne taryfy, aby zniechęcić do takiego zachowania.
Sikora do tatu pochodzi od środkowej angielskiej frazy „tip-for-tap”, co oznacza cios za ciosem. Tip for Tap został po raz pierwszy użyty w 1558 roku.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.