5 najważniejszych sposobów, w jakie terroryzm wpływa na gospodarkę

Głośne ataki terrorystyczne w Stanach Zjednoczonych, Bangladeszu, Iraku, Francji i Stambule to tylko niektóre z ponad 1000 znanych ataków terrorystycznych między 13 listopada 2015 r., Atakiem w Paryżu i lipcu 2016 r. Inwestorzy i firmy w Stany Zjednoczone radziły sobie z realiami i tragediami globalnego terroryzmu od co najmniej 2001 roku, a zagrożenie tylko wzrosło. Podczas gdy koszty ludzkie są druzgocące, wpływ ekonomiczny może być większy, niż się wydaje. Oto pięć sposobów, w jakie terroryzm ma wpływ na gospodarkę.

Kluczowe dania na wynos

• Akty terrorystyczne mogą powodować gwałtowne skutki w gospodarce, które mają negatywne skutki.
• Najbardziej oczywiste jest bezpośrednie ekonomiczne zniszczenie mienia i życia.
• Terroryzm pośrednio wpływa na gospodarkę, powodując niepewność rynku, ksenofobię, utratę turystyki i zwiększone roszczenia ubezpieczeniowe.

1. Bezpośrednie zniszczenie gospodarcze

Najbardziej bezpośrednim i mierzalnym skutkiem terroryzmu jest zniszczenie fizyczne. Terroryści niszczą istniejące rośliny, maszyny, systemy transportu, pracowników i inne zasoby gospodarcze. W mniejszych skalach akty terroryzmu mogą wysadzić kawiarnie, kościoły lub drogi. Ataki na dużą skalę, najbardziej niesławne zamachy bombowe World Trade Center 11 września 2001 r., Mogą zniszczyć majątek wart miliardy dolarów i bezsensownie zabić tysiące produktywnych pracowników.

Wpływ terroryzmu i wojny jest zawsze negatywny dla gospodarki, a fizyczne zniszczenie jest ważnym powodem. Surowce produkcyjne, które mogły wytworzyć cenne dobra i usługi, są niszczone, podczas gdy inne zasoby są niemal niezmiennie odwracane od innych produktywnych zastosowań w celu wzmocnienia wojska i obrony. Nic z tego nie tworzy bogactwa ani nie podnosi standardu życia, chociaż wydatki wojskowe są często błędnie wymieniane jako stymulant; jest to „błędne załamanie okna”, o którym czasami wspominają ekonomiści.

2. Zwiększona niepewność na rynkach

Nawet jeśli nie mieszkasz w pobliżu ataków terrorystycznych, pośrednio możesz mieć negatywny wpływ. Wynika to z faktu, że wszystkie rynki nienawidzą niepewności, a terroryzm ją powoduje. Rynki finansowe dosłownie zamknęły się po 11 września i dopiero po miesiącach od inwazji na Irak w 2003 r. Wróciły do ​​normy.

Toczy się wiele dyskusji na temat głębokości i wszechobecności faktycznego wpływu na rynki finansowe. W miarę wzrostu zagrożeń i reklamy globalnego terroryzmu rynki wydają się być coraz bardziej odporne. Indeksy giełdowe nie spadły znacznie po zamachach terrorystycznych we Francji, które zabiły co najmniej 129 osób w 2015 r. Jednak śmiertelny atak w Nicei we Francji w 2016 r. Tylko pogłębia nastrój, że Francja może być coraz bardziej niestabilnym miejscem do życia i życia biznes w. Prawdziwe zagrożenie globalnym terroryzmem z perspektywy inwestora dotyczy szerszego obrazu, a nie pojedynczych incydentów. Międzynarodowe inwestycje i współpraca są niższe w świecie pełnym terroryzmu.

3. Ubezpieczenia, handel, turystyka i bezpośrednie inwestycje zagraniczne

Istnieją dwie oczywiste branże szczególnie narażone na skutki terroryzmu: ubezpieczenia i turystyka. Nie wszystkie firmy ubezpieczeniowe wypłacają pieniądze w przypadku międzynarodowego terroryzmu lub wojen zagranicznych, więc wpływ jest prawdopodobnie mniejszy, niż można się było spodziewać. Niemniej jednak terroryzm jest ryzykownym przedsięwzięciem dla wszystkich, a firmy ubezpieczeniowe nienawidzą ryzyka tak samo jak wszyscy inni.

Turystyka jest jeszcze bardziej niepokojąca. Na przykład we Francji turystyka stanowi około 7–8% całkowitego produktu krajowego brutto (PKB). Vanguelis Panayotis, dyrektor firmy turystycznej MKG, powiedział Reuterowi, że spodziewa się 30% spadku liczby odwiedzających Francję w miesiąc po atakach z Nicei.

Na szerszą skalę terroryzm szkodzi handlowi międzynarodowemu. Może to być spowodowane bezpośrednimi zagrożeniami, takimi jak naruszone szlaki handlowe i systemy dystrybucji, lub psychologicznymi i fizycznymi reakcjami na terroryzm. Oznacza to również mniej bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ), szczególnie w krajach niestabilnych.

100 USD + miliard

Szacowany bezpośredni koszt ekonomiczny zamachów terrorystycznych z 11 września. Uwzględniając skutki pośrednie, takie jak niestabilność rynku akcji i utracone dolary turystyczne, szacuje się, że całkowity wpływ wyniesie około 2 bln USD.

4. Wojna to zdrowie państwa

W studium ekonomii politycznej jest stare powiedzenie, że „wojna jest zdrowiem państwa”. Oznacza to, że w czasach konfliktu reaktywne rządy i nerwowi obywatele są znacznie bardziej skłonni do rezygnacji ze swobód gospodarczych i politycznych w zamian za bezpieczeństwo. Może to skutkować wyższymi podatkami, wyższymi deficytami budżetowymi i wyższą inflacją. W czasie wojny rząd często wprowadza kontrolę cen, a czasem nawet nacjonalizację przemysłu.

Rządy są mniej skuteczne w zarządzaniu zasobami na produktywną działalność gospodarczą niż osoby prywatne, szczególnie gdy zasoby te są dokooptowane, aby osiągnąć strategiczny cel wojskowy. Kiedy rządy się militaryzują, cierpi prywatna gospodarka. Jak wykazał ekonomista i historyk Robert Higgs w swojej książce „Kryzys i Lewiatan”, wiele kontroli rządowych pozostaje na miejscu długo po zakończeniu kampanii wojskowych.

5. Zwiększony nacjonalizm i zagraniczny sceptycyzm

Ostateczne ryzyko dla gospodarki to ryzyko polityczne. Jest to już widoczne w Stanach Zjednoczonych i Europie w 2016 r., Gdzie wzrosła sceptycyzm wobec obcych kultur, firm, pracowników-imigrantów i uchodźców. Ruchy populistyczne już zwyciężyły w Wielkiej Brytanii, gdzie nastroje antyglobalistyczne i anty-handlowe pomogły przejść Brexit. Tego rodzaju ważne wydarzenia polityczne mają niepewny wpływ ekonomiczny na wszystko, od waluty po handel i dyplomację.

Zamknięcie granic dla handlu i pracowników-imigrantów zmniejsza rozmiar i różnorodność transakcji gospodarczych oraz ogranicza zasoby produkcyjne. Ekonomiści już Adam Smith twierdzili, że podział pracy i zysków z handlu ogranicza się do wielkości dostępnych czynników produkcji. Podobnie jak jedno gospodarstwo domowe lub miasto jest mniej produktywne, jeśli opiera się wyłącznie na zasobach wewnętrznych, podobnie gospodarki krajowe ograniczają się do tego stopnia, że ​​wykluczają zewnętrznych producentów i konsumentów.