Użyteczność
Użyteczność to termin ekonomiczny, który odnosi się do całkowitej satysfakcji z konsumpcji towaru lub usługi. Teorie ekonomiczne oparte na racjonalnym wyborze zwykle zakładają, że konsumenci będą dążyć do maksymalizacji swojej użyteczności. Ekonomiczną użyteczność towaru lub usługi należy zrozumieć, ponieważ bezpośrednio wpływa na popyt, a zatem i cenę tego towaru lub usługi. W praktyce użyteczność konsumenta jest niemożliwa do zmierzenia i oszacowania. Jednak niektórzy ekonomiści uważają, że mogą pośrednio oszacować użyteczność towaru lub usługi ekonomicznej, stosując różne modele.
1:42Użyteczność
Zrozumienie narzędzia
Definicja użyteczności w ekonomii wywodzi się z pojęcia użyteczności. Towar ekonomiczny daje użyteczność w stopniu, w jakim jest przydatny do zaspokojenia pragnienia lub potrzeby konsumenta. Różne szkoły myślenia różnią się od tego, jak modelować użyteczność ekonomiczną i mierzyć przydatność towaru lub usługi. Użyteczność w ekonomii po raz pierwszy wymyślił znany szwajcarski matematyk z XVIII wieku Daniel Bernoulli. Od tego czasu rozwinęła się teoria ekonomiczna, prowadząc do różnych rodzajów użyteczności gospodarczej.
Kluczowe dania na wynos
- W ekonomii użyteczność odnosi się do użyteczności lub przyjemności, jaką konsument może uzyskać z usługi lub towaru.
- Użyteczność ekonomiczna może spaść wraz ze wzrostem podaży usługi lub dobra.
- Marginalna użyteczność to użyteczność uzyskiwana poprzez konsumpcję dodatkowej jednostki usługi lub towaru.
Ordinal Utility
Pierwsi ekonomiści hiszpańskiej tradycji scholastycznej z lat 1300 i 1400 opisali wartość ekonomiczną towarów jako wynikającą bezpośrednio z tej właściwości użyteczności i oparli swoje teorie cen i wymiany walut. Ta koncepcja użyteczności nie została skwantyfikowana, ale jakościowa właściwość dobra gospodarczego. Później ekonomiści, szczególnie ci ze Szkoły Austriackiej, rozwinęli tę ideę w porządkową teorię użyteczności lub ideę, że jednostki mogą uporządkować lub uszeregować przydatność różnych odrębnych jednostek dóbr ekonomicznych.
Austriacki ekonomista Carl Menger, w odkryciu znanym jako rewolucja marginalna, wykorzystał tego rodzaju ramy, aby pomóc mu rozwiązać paradoks diament-woda, który zdenerwował wielu poprzednich ekonomistów. Ponieważ pierwsze dostępne jednostki dowolnego dobra ekonomicznego zostaną wykorzystane do najbardziej cenionych zastosowań, a kolejne jednostki trafią do zastosowań o niższej wartości, ta zwykła teoria użyteczności jest przydatna do wyjaśnienia prawa malejącej użyteczności krańcowej i podstawowych ekonomicznych praw podaży i popyt.
Cardinal Utility
Dla Bernoulliego i innych ekonomistów użyteczność jest modelowana jako kwantyfikowalna lub kardynalna własność dóbr ekonomicznych konsumowanych przez daną osobę. Aby pomóc w tym ilościowym pomiarze satysfakcji, ekonomiści zakładają jednostkę znaną jako „utylizacja”, która reprezentuje ilość satysfakcji psychologicznej, jaką konkretne dobro lub usługa generuje dla pewnej grupy ludzi w różnych sytuacjach. Koncepcja mierzalnego wykorzystania pozwala traktować teorię i relacje ekonomiczne za pomocą symboli matematycznych i obliczeń.
Oddziela jednak teorię użyteczności ekonomicznej od faktycznej obserwacji i doświadczenia, ponieważ „utils” nie można faktycznie zaobserwować, zmierzyć ani porównać między różnymi dobrami ekonomicznymi lub między jednostkami.
Jeśli, na przykład, ktoś oceni, że kawałek pizzy da 10 utilisów i że talerz makaronu da 12 utilisów, będzie wiedział, że jedzenie makaronu będzie bardziej satysfakcjonujące. Dla producentów pizzy i makaronu świadomość, że średnia miska makaronu przyniesie dwa dodatkowe naczynia, pomoże im wycenić makaron nieco wyższy niż pizza.
Dodatkowo narzędzia mogą się zmniejszyć wraz ze wzrostem liczby zużytych produktów lub usług. Pierwszy kawałek pizzy może przynieść 10 utilisów, ale im więcej pizzy zostanie zjedzonych, tym może się zmniejszyć, gdy ludzie się zapełnią. Ten proces pomoże konsumentom zrozumieć, w jaki sposób zmaksymalizować ich użyteczność, dzieląc pieniądze między wiele rodzajów towarów i usług, a także pomoże firmom zrozumieć, w jaki sposób ustrukturyzować ceny warstwowe.
Użyteczność ekonomiczną można oszacować, obserwując wybór konsumenta między podobnymi produktami. Jednak użyteczność pomiaru staje się trudna, ponieważ między wyborami występuje więcej zmiennych lub różnic.
Definicja Total Utility
Jeśli użyteczność w ekonomii jest kardynalna i mierzalna, całkowitą użyteczność (TU) definiuje się jako sumę satysfakcji, jaką dana osoba może uzyskać z konsumpcji wszystkich jednostek określonego produktu lub usługi. Korzystając z powyższego przykładu, jeśli dana osoba może spożywać tylko trzy plasterki pizzy, a pierwszy kawałek zjedzonej pizzy daje dziesięć utils, drugi kawałek zjedzonej pizzy daje osiem utils, a trzeci kawałek daje dwa utils, całkowita użyteczność pizzy mieć dwadzieścia utils.
Definicja użyteczności krańcowej
Marginalna użyteczność (MU) jest definiowana jako dodatkowa (kardynalna) użyteczność uzyskana z konsumpcji jednej dodatkowej jednostki towaru lub usługi lub dodatkowego (zwykłego) użycia, które dana osoba ma dla dodatkowej jednostki. Korzystając z tego samego przykładu, jeśli ekonomiczna użyteczność pierwszego kromki pizzy wynosi dziesięć utils, a użyteczność drugiego kromki wynosi osiem utils, MU jedzenia drugiego kromki wynosi osiem utils. Jeśli użyteczność trzeciego plasterka to dwa utils, MU jedzenia tego trzeciego plasterka to dwa utils. Mówiąc ogólnie o użyteczności, osoba może zjeść pierwszy kawałek pizzy, podzielić się drugim plasterkiem ze współlokatorką, zapisać trzeci kawałek na śniadanie i użyć czwartego plasterka jako przystawki.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.