Co dzieje się ze stopami procentowymi podczas recesji?

Stopy procentowe rzadko rosną podczas recesji. W rzeczywistości zdarza się coś przeciwnego; gdy gospodarka kurczy się, stopy procentowe spadają w tandemie. Obniżanie stóp procentowych w miarę cofania się gospodarki znane jest jako luzowanie ilościowe i było szeroko rozpowszechnione po kryzysie finansowym w 2008 r.

Rola Rezerwy Federalnej

Rezerwa Federalna ma narzędzia do kontrolowania stóp procentowych. Podczas recesji Fed zazwyczaj próbuje obniżyć stopy procentowe, aby pobudzić gospodarkę. Kiedy recesja się zaczyna, ludzie popadają w skąpstwo w związku z pożyczaniem pieniędzy i są bardziej skłonni do oszczędzania tego, co mają.

Zgodnie z podstawową krzywą popytu niski popyt na kredyt popycha cenę kredytu - czyli stóp procentowych - w dół.

Fed wie, jak wykorzystać fakt, że ludzie oszczędzają w recesji, i obniżyć stawki do tego stopnia, że ​​ludzie uważają, że głupotą byłoby nie skorzystać z tak atrakcyjnych stawek. To z kolei prowadzi do napływu pożyczek, które wpompowują pieniądze z powrotem do systemu i teoretycznie uruchamiają gospodarkę.

Rezerwa Federalna wywiera znaczący wpływ na stopy procentowe. Może podnosić stopy w górę lub w dół, dostosowując stopę funduszy federalnych, która jest stopą procentową, według której banki pożyczają sobie nawzajem środki pieniężne w celu spełnienia rezerw obowiązkowych w ciągu dnia, oraz kupując lub sprzedając obligacje skarbowe (obligacje skarbowe).

Kluczowe dania na wynos

• Stopy procentowe prawie nigdy nie rosną podczas spowolnienia gospodarczego, ponieważ powstrzymałoby to kapitał przed powrotem do gospodarki.
• Podczas spowolnienia gospodarki pieniądze są ściślej utrzymywane, więc kontrolerzy stóp procentowych, tacy jak Rezerwa Federalna, obniżają stopy jako zachętę do reinwestowania pożyczek i zakupów.
• Możliwe jest obniżenie stóp procentowych do ujemnego, ale może to wyrządzić szkodę gospodarce zamiast ją przyspieszyć.

Kiedy nadchodzi recesja, Rezerwa Federalna preferuje niskie stawki. Dominuje logika, że ​​niskie stopy procentowe zachęcają do zaciągania pożyczek i wydatków, co stymuluje gospodarkę.

Minusem tego luzowania ilościowego lub QE jest to, że kraje utrzymują zbyt niskie stopy procentowe - lub nawet ujemne - zbyt długo, a gospodarka wpada w stagnację, podobnie jak wtedy, gdy akumulator samochodowy nie otrzymuje odpowiedniego ładunku i spada moc, ponieważ wynik. Jest to najbardziej rozpowszechnione w niektórych krajach strefy euro w latach 2008-2018, kiedy Europejski Bank Centralny utrzymywał stopy procentowe na niskim poziomie znacznie dłużej niż ich zwykła Rezerwa Federalna Stanów Zjednoczonych.

Podaż i popyt

W złej gospodarce konsumenci stają się bardziej wybredni wobec finansów gospodarstw domowych. Są bardziej ostrożni przy pożyczaniu i bardziej zmotywowani do oszczędzania pieniędzy pozostających po wydatkach. Ta dynamika podaży i popytu stwarza warunki do rozwoju niskich stóp procentowych.

Kiedy wszyscy chcą pożyczać pieniądze, stopy procentowe zwykle rosną; wysoki popyt na kredyt oznacza, że ​​ludzie są skłonni zapłacić za niego więcej. W czasie recesji dzieje się odwrotnie. Nikt nie chce kredytu, więc cena kredytu spada, aby zachęcić do zaciągania pożyczek.