Co to jest polityka fiskalna?

Polityka fiskalna to sposób, w jaki rząd dostosowuje poziomy wydatków i stawki podatkowe, aby monitorować i wpływać na gospodarkę kraju. Jest to siostrzana strategia polityki pieniężnej, poprzez którą bank centralny wpływa na podaż pieniądza w kraju. Te dwie polityki są stosowane w różnych kombinacjach do kierowania celami gospodarczymi kraju. Oto, jak działa polityka fiskalna, jak należy ją monitorować i jak jej wdrożenie może wpłynąć na różne osoby w gospodarce.

Przed Wielkim Kryzysem, który trwał od 29 października 1929 r. Do wybuchu wejścia Ameryki w II wojnę światową, podejście rządu do gospodarki było bardziej liberalne. Po II wojnie światowej ustalono, że rząd musi odgrywać aktywną rolę w gospodarce, aby regulować bezrobocie, cykle koniunkturalne, inflację i koszty pieniądza. Używając kombinacji polityki pieniężnej i fiskalnej (w zależności od orientacji politycznych i filozofii rządzących w danym momencie, jedna polityka może dominować nad drugą), rządy mogą kontrolować zjawiska gospodarcze.

Kluczowe dania na wynos

• Polityka fiskalna to sposób, w jaki rząd dostosowuje poziomy wydatków i stawki podatkowe, aby monitorować i wpływać na gospodarkę kraju.
• Jest to siostrzana strategia polityki pieniężnej, poprzez którą bank centralny wpływa na podaż pieniądza w kraju.
• Korzystając z połączenia polityki pieniężnej i fiskalnej, rządy mogą kontrolować zjawiska gospodarcze.

Jak działa polityka fiskalna

Polityka fiskalna oparta jest na teoriach brytyjskiego ekonomisty Johna Maynarda Keynesa. Teoria ta, znana również jako ekonomia keynesowska, zasadniczo stwierdza, że ​​rządy mogą wpływać na poziomy wydajności makroekonomicznej poprzez zwiększenie lub zmniejszenie poziomu podatków i wydatków publicznych. Ten wpływ z kolei ogranicza inflację (ogólnie uważaną za zdrową, gdy wynosi od 2% do 3%), zwiększa zatrudnienie i utrzymuje dobrą wartość pieniądza. Polityka fiskalna odgrywa bardzo ważną rolę w zarządzaniu gospodarką kraju. Na przykład w 2012 r. Wielu obawiało się, że klif fiskalny, jednoczesny wzrost stawek podatkowych i cięcia wydatków rządowych, które mają nastąpić w styczniu 2013 r., Spowodują powrót gospodarki amerykańskiej do recesji. Kongres Stanów Zjednoczonych uniknął tego problemu, uchwalając 1 stycznia 2013 r. Amerykańską ustawę o zwolnieniu podatkowym z 2012 r.

Polityka fiskalna

Ustawa o równoważeniu

Chodzi o znalezienie równowagi między stawkami podatkowymi a wydatkami publicznymi. Na przykład stymulowanie stagnacji gospodarczej przez zwiększenie wydatków lub obniżenie podatków grozi wzrostem inflacji. Wynika to z faktu, że wzrost ilości pieniądza w gospodarce, a następnie wzrost popytu konsumpcyjnego, może skutkować spadkiem wartości pieniądza - co oznacza, że ​​potrzeba więcej pieniędzy na zakup czegoś, co nie zmieniło się w wartości.

Powiedzmy, że gospodarka zwolniła. Poziom bezrobocia rośnie, wydatki konsumentów spadają, a firmy nie osiągają znacznych zysków. Rząd może podjąć decyzję o zasileniu silnika gospodarki przez obniżenie podatków, co daje konsumentom więcej pieniędzy na wydatki, a jednocześnie zwiększa wydatki rządowe w postaci zakupu usług z rynku (takich jak budowa dróg lub szkół). Płacąc za takie usługi, rząd tworzy miejsca pracy i płace, które z kolei wpływają na gospodarkę. Pompowanie pieniędzy do gospodarki poprzez zmniejszanie podatków i zwiększanie wydatków rządowych jest również znane jako „pompowanie pomp”. W międzyczasie ogólny poziom bezrobocia spadnie.

Dzięki większej ilości pieniędzy w gospodarce i mniejszym podatkom do zapłaty rośnie popyt konsumentów na towary i usługi. To z kolei ożywia firmy i zmienia cykl z zastoju w aktywny.

Jeśli jednak nie ma żadnych ograniczeń w tym procesie, wzrost wydajności ekonomicznej może przekroczyć bardzo cienką linię i doprowadzić do zbyt dużej ilości pieniędzy na rynku. Ta nadwyżka podaży obniża wartość pieniądza, podnosząc jednocześnie ceny (ze względu na wzrost popytu na produkty konsumpcyjne). Dlatego inflacja przekracza rozsądny poziom.

Z tego powodu dostrajanie gospodarki za pomocą samej polityki fiskalnej może być trudnym, jeśli nie nieprawdopodobnym, środkiem do osiągnięcia celów gospodarczych.

Jeśli nie będzie ściśle monitorowany, granica między ekonomią produktywną a gospodarką zarażoną inflacją może być łatwo zatarta.

Kiedy gospodarka wymaga ograniczenia

Gdy inflacja jest zbyt silna, gospodarka może potrzebować spowolnienia. W takiej sytuacji rząd może wykorzystać politykę fiskalną do podniesienia podatków, aby wyssać pieniądze z gospodarki. Polityka fiskalna może również dyktować spadek wydatków publicznych, a tym samym zmniejszyć ilość pieniędzy w obiegu. Oczywiście możliwymi negatywnymi skutkami takiej polityki w długim okresie mogą być powolna gospodarka i wysoki poziom bezrobocia. Niemniej jednak proces ten trwa, ponieważ rząd stosuje politykę fiskalną w celu dostosowania poziomów wydatków i podatków, aby wyrównać cykle koniunkturalne.

Kogo dotyczy polityka fiskalna?

Niestety skutki każdej polityki fiskalnej nie są takie same dla wszystkich. W zależności od orientacji politycznych i celów decydentów obniżka podatków może dotyczyć tylko klasy średniej, która zazwyczaj jest największą grupą gospodarczą. W czasach kryzysu gospodarczego i rosnącego opodatkowania ta sama grupa może płacić więcej podatków niż zamożniejsza klasa wyższa.

Podobnie, gdy rząd decyduje się na dostosowanie swoich wydatków, jego polityka może dotyczyć tylko określonej grupy ludzi. Na przykład decyzja o budowie nowego mostu zapewni pracę i większy dochód setkom pracowników budowlanych. Z drugiej strony decyzja o wydaniu pieniędzy na budowę nowego promu kosmicznego przynosi korzyść tylko niewielkiej, wyspecjalizowanej grupie ekspertów, która niewiele zrobiłaby, aby zwiększyć łączne poziomy zatrudnienia.

To powiedziawszy, rynki reagują również na politykę fiskalną. Zapasy wzrosły 21 grudnia 2017 r., Po raz pierwszy od trzech dni po uchwaleniu 1, 5 biliona dolarów amerykańskiego rachunku podatkowego administracji podatkowej, ustawy o obniżkach podatków i zatrudnieniu. Średnia przemysłowa Dow Jones zyskała 99 punktów lub 0, 4%, indeks S&P 500 wzrósł o 0, 25%, a indeks kompozytowy Nasdaq wzrósł o 0, 14%.

Przewiduje się, że przegląd podatków zwiększy deficyt federalny o setki miliardów dolarów - a może nawet 2 biliony dolarów - w ciągu następnych 10 lat. Szacunki różnią się w zależności od założeń dotyczących wzrostu gospodarczego, jaki przyniesie prawo. Prawo na stałe obniża stawki podatku od osób prawnych, tworząc jedną stawkę podatku od osób prawnych w wysokości 21% i uchyla alternatywny minimalny podatek od osób prawnych.

Prawo zachowuje również obecną strukturę siedmiu indywidualnych przedziałów podatku dochodowego, ale w większości przypadków obniża stawki: najwyższa stawka spada z 39, 6% do 37%, podczas gdy przedział 33% spada do 32%, przedział 28% do 24 %, przedział 25% do 22%, a przedział 15% do 12%. Najniższy przedział pozostaje na poziomie 10%, a przedział 35% również pozostaje niezmieniony. Zmiany te wygasną po 2025 r.

Dolna linia

Jedną z największych przeszkód stojących przed decydentami jest decydowanie o stopniu zaangażowania rządu w gospodarkę. Rzeczywiście na przestrzeni lat rząd różnie się ingerował. Jednak w przeważającej części przyjmuje się, że pewien stopień zaangażowania rządu jest niezbędny do utrzymania dynamicznej gospodarki, od której zależy dobrobyt gospodarczy ludności. (W celu zapoznania się z tym tematem zobacz „Polityka pieniężna a polityka budżetowa: jaka jest różnica?”)