Analiza struktury kapitałowej firmy

Jeśli jesteś inwestorem giełdowym, który lubi firmy o dobrych fundamentach, to przy ustalaniu możliwości inwestycyjnych należy wziąć pod uwagę silny bilans. Korzystając z trzech szerokich rodzajów pomiarów - kapitału obrotowego, wyników aktywów i struktury kapitału - możesz ocenić siłę bilansu firmy, a tym samym jej jakość inwestycji. W tym artykule skupiamy się na analizie bilansu w oparciu o strukturę kapitałową firmy.

Rozsądne wykorzystanie zadłużenia i kapitału przez firmę jest kluczowym wskaźnikiem dobrego bilansu. Zdrowa struktura kapitału odzwierciedlająca niski poziom zadłużenia i wysoką kwotę kapitału to pozytywny znak jakości inwestycji.

Wyjaśnienie terminologii struktury kapitałowej

Struktura kapitału

Struktura kapitału opisuje połączenie kapitału długoterminowego firmy, który składa się z kombinacji długu i kapitału własnego. Struktura kapitałowa to stały rodzaj finansowania, który wspiera rozwój firmy i związane z nią aktywa. Wyrażona jako formuła, struktura kapitałowa równa się zobowiązaniom dłużnym powiększonym o kapitał własny ogółem:

Struktura kapitału = DO + TSE gdzie: DO = zobowiązania dłużne TSE = całkowity kapitał własny \ początek {wyrównany} i \ text {Struktura kapitału} = DO + TSE \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & DO = \ text {dług zobowiązania} \\ & TSE = \ text {kapitał własny ogółem} \\ \ end {wyrównany} Struktura kapitału = DO + TSE gdzie: DO = zobowiązania dłużne TSE = całkowity kapitał własny

Możesz usłyszeć strukturę kapitału określaną również jako „struktura kapitalizacji” lub po prostu „kapitalizacja” - nie myl tego z kapitalizacją rynku, która jest inna.

Sprawiedliwość

Część kapitału własnego relacji dług-kapitał jest najłatwiejsza do zdefiniowania. W strukturze kapitału na kapitał podstawowy składają się akcje zwykłe i uprzywilejowane spółki oraz zyski zatrzymane. Uważa się to za zainwestowany kapitał i pojawia się w części dotyczącej kapitału własnego w bilansie. Inwestowany kapitał plus dług obejmuje strukturę kapitału.

Dług

Dyskusja na temat długu jest mniej prosta. Literatura inwestycyjna często utożsamia dług spółki z jej zobowiązaniami. Istnieje jednak ważne rozróżnienie między zobowiązaniami operacyjnymi a zobowiązaniami dłużnymi, i to właśnie one stanowią element dłużny struktury kapitałowej - ale to nie koniec historii długów.

Analitycy badań inwestycyjnych nie zgadzają się co do tego, co stanowi zobowiązanie dłużne. Wielu analityków definiuje składnik długu w strukturze kapitału jako dług długoterminowy bilansu. Ta definicja jest jednak zbyt uproszczona. Część długu struktury kapitałowej powinna raczej składać się z: pożyczek krótkoterminowych (obligacji do zapłaty); bieżąca część długu długoterminowego; długoterminowe zadłużenie; oraz dwie trzecie (praktyczna zasada) głównej kwoty leasingu operacyjnego i wymienialnych zapasów preferowanych. Przy analizie bilansu spółki doświadczeni inwestorzy powinni rozsądnie wykorzystać tę całkowitą kwotę zadłużenia ogółem.

Optymalna struktura kapitału

Wskaźniki stosowane do struktury kapitału

Zasadniczo analitycy używają trzech wskaźników do oceny siły struktury kapitalizacji firmy. Pierwsze dwa to popularne wskaźniki: wskaźnik zadłużenia ( całkowite zadłużenie do aktywów ogółem) i wskaźnik zadłużenia do kapitału własnego (D / E) ( całkowite zadłużenie do kapitału własnego ogółem ). Jest to jednak trzeci limit, wskaźnik kapitalizacji - dług długoterminowy podzielony przez (dług długoterminowy plus kapitał własny) - który zapewnia kluczowe informacje na temat pozycji kapitałowej firmy.

Przy wskaźniku zadłużenia więcej zobowiązań oznacza mniej kapitału własnego, a zatem wskazuje na większą dźwignię finansową. Problem z tym pomiarem polega na tym, że ma on zbyt szeroki zakres i przypisuje taką samą wagę zobowiązaniom operacyjnym i zobowiązaniom dłużnym. Ta sama krytyka dotyczy stosunku zadłużenia do kapitału własnego. Bieżące i długoterminowe zobowiązania operacyjne, zwłaszcza te ostatnie, stanowią zobowiązania, które będą spoczywać na spółce na zawsze. Ponadto, w przeciwieństwie do długu, do zobowiązań operacyjnych nie przypisano stałych płatności kwoty głównej ani odsetek.

Z drugiej strony współczynnik kapitalizacji porównuje składnik zadłużenia ze składnikiem kapitałowym struktury kapitałowej spółki; więc przedstawia bardziej prawdziwy obraz. Wyrażona w procentach niska liczba oznacza zdrową poduszkę kapitałową, która jest zawsze bardziej pożądana niż wysoki procent zadłużenia.

Optymalna relacja między długiem a kapitałem własnym?

Niestety nie ma magicznego stosunku zadłużenia do kapitału własnego, który można by wykorzystać jako wskazówkę. To, co definiuje zdrowe połączenie długu i kapitału, różni się w zależności od branży, branży i etapu rozwoju firmy. Ponieważ jednak inwestorom lepiej jest inwestować pieniądze w spółki o silnych bilansach, sensowne jest, aby optymalne saldo zasadniczo odzwierciedlało niższy poziom zadłużenia i wyższy poziom kapitału własnego.

O dźwigni finansowej

W finansach dług jest doskonałym przykładem przysłowiowego obosiecznego miecza. Dobre wykorzystanie dźwigni finansowej (zadłużenia) jest dobre. Zwiększa ilość zasobów finansowych dostępnych firmie na rozwój i ekspansję. W przypadku dźwigni finansowej założeniem jest, że kierownictwo może zarabiać więcej na pożyczonych funduszach niż na kosztach odsetkowych i opłatach od tych funduszy. Aby jednak skutecznie spłacić dużą kwotę długu, firma musi prowadzić solidną historię wywiązywania się ze swoich różnych zobowiązań pożyczkowych.

Problem ze zbyt dużą dźwignią

Firma, która ma zbyt dużą dźwignię finansową - zbyt duży dług w stosunku do kapitału własnego - może stwierdzić, że w końcu wierzyciele ograniczą jej swobodę działania; lub może doświadczyć obniżonej rentowności w wyniku ponoszenia wysokich kosztów odsetkowych. Ponadto firma może mieć problemy ze spłatą zobowiązań operacyjnych i zadłużenia w okresach niesprzyjających warunków gospodarczych. Lub, jeśli sektor biznesu jest wyjątkowo konkurencyjny, wówczas konkurencyjne firmy mogłyby (i robią) skorzystać z zadłużonych firm, wkraczając, aby zdobyć większy udział w rynku. Oczywiście najgorszym scenariuszem może być sytuacja, gdy firma będzie musiała ogłosić upadłość.

Wpisz agencje ratingowe

Na szczęście istnieją jednak doskonałe zasoby, które mogą pomóc nam ustalić, czy firma może być zbyt mocno wykorzystana - agencje ratingowe Moody's, Standard & Poor's (S&P), Duff & Phelps i Fitch. Podmioty te przeprowadzają formalne oceny ryzyka dotyczące zdolności spółki do spłaty kapitału i odsetek od zobowiązań dłużnych, głównie od obligacji i papierów komercyjnych.

Ratingi kredytowe firmy z tych agencji powinny znajdować się w przypisach do sprawozdania finansowego. Jako inwestor powinieneś cieszyć się z wysokiej jakości rankingów zadłużenia firm, które rozważasz jako możliwości inwestycyjne - powinieneś też być ostrożny, jeśli widzisz słabe oceny firm, które rozważasz.