Narodziny giełd

Kiedy ludzie rozmawiają o akcjach, zwykle mówią o spółkach notowanych na głównych giełdach papierów wartościowych, takich jak New York Stock Exchange (NYSE) lub Nasdaq. Wiele głównych amerykańskich firm jest notowanych na NYSE i inwestorom może być trudno wyobrazić sobie czas, w którym giełda nie byłaby równoznaczna z inwestowaniem i obrotem akcjami. Ale oczywiście nie zawsze tak było; na drodze do naszego obecnego systemu giełd było wiele kroków. Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że pierwsza giełda rozwijała się od dziesięcioleci bez handlu jedną giełdą.

W tym artykule przyjrzymy się ewolucji giełd papierów wartościowych, od stanów weneckich po brytyjskie kawiarnie, a wreszcie NYSE i jego braci.

Historia giełd

Prawdziwi kupcy weneccy

Pożyczkodawcy z Europy wypełnili ważne luki pozostawione przez większe banki. Pożyczkodawcy handlowali długami między sobą; pożyczkodawca, który chce rozładować pożyczkę wysokiego ryzyka i oprocentowania, może wymienić ją na inną pożyczkę z innym pożyczkodawcą. Pożyczkodawcy ci kupili również emisje długu publicznego. Ponieważ naturalna ewolucja ich działalności trwała, kredytodawcy zaczęli sprzedawać emisje długów klientom, pierwszym inwestorom indywidualnym.

W 1300 roku Wenecjanie byli liderami w tej dziedzinie i pierwszymi, którzy rozpoczęli handel papierami wartościowymi od innych rządów. Niosą tabliczki z informacjami na temat różnych kwestii na sprzedaż i spotykają się z klientami, podobnie jak dzisiaj broker.

Pierwsza giełda papierów wartościowych - Sans the Stock

Belgia szczyciła się giełdą już w 1531 roku w Antwerpii. Spotkali się tam brokerzy i lichwiarze, aby poradzić sobie z kwestiami biznesowymi, rządowymi, a nawet indywidualnymi. Dziwnie jest myśleć o giełdzie, która zajmowała się wyłącznie wekslami i obligacjami, ale w 1500 roku nie było prawdziwych akcji. Było wiele smaków partnerstwa biznes-finansista, które przynosiły dochód tak jak akcje, ale nie było oficjalnego udziału, który zmieniłby właściciela.

Wszystkie te firmy z Indii Wschodnich

W 1600 roku rządy holenderski, brytyjski i francuski przekazały karty firmom ze Wschodnimi Indiami. Na szczycie punktu kulminacyjnego imperializmu wydaje się, że wszyscy mieli udział w zyskach z Indii Wschodnich i Azji, z wyjątkiem mieszkających tam ludzi. Rejsy morskie, które przywiozły towary ze Wschodu, były wyjątkowo ryzykowne - oprócz piratów z Barbary występowały częściej zagrożenia pogodowe i słaba nawigacja.

Aby zmniejszyć ryzyko, że zagubiony statek rujnuje fortunę, właściciele statków od dawna poszukiwali inwestorów, którzy zainwestowaliby pieniądze na podróż - wyposażając statek i załogę w zamian za procent wpływów, gdyby podróż zakończyła się powodzeniem . Te wczesne spółki z ograniczoną odpowiedzialnością często trwały tylko jedną podróż. Następnie zostały rozwiązane i utworzono nową na następną podróż. Inwestorzy rozkładają ryzyko, inwestując jednocześnie w kilka różnych przedsięwzięć, tym samym grając przeciw wszystkim kończącym się katastrofą.

Kiedy powstały firmy z Indii Wschodnich, zmieniły sposób prowadzenia działalności. Firmy te wyemitowały akcje, które wypłaciłyby dywidendy ze wszystkich wpływów ze wszystkich podróży, które odbyły, zamiast odbywać podróż rejsem. Były to pierwsze nowoczesne spółki akcyjne. Dzięki temu firmy mogły żądać więcej za swoje akcje i budować większe floty. Wielkość firm w połączeniu z zakazem konkurencji królewskich czarterów oznaczała ogromne zyski dla inwestorów.

Mały zapas kawy?

Ponieważ akcje różnych spółek z Indii Wschodnich były emitowane na papierze, inwestorzy mogli sprzedawać papiery innym inwestorom. Niestety nie istniała giełda, więc inwestor musiałby znaleźć pośrednika, aby przeprowadzić transakcję. W Anglii większość brokerów i inwestorów prowadziła działalność w różnych kawiarniach w Londynie. Emisje długów i akcje na sprzedaż zostały spisane i opublikowane na drzwiach sklepów lub wysłane pocztą elektroniczną.

Wybuchy bąbelkowe mórz południowych

Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska miała jedną z największych przewag konkurencyjnych w historii finansów - monopol wspierany przez rząd. Kiedy inwestorzy zaczęli otrzymywać ogromne dywidendy i sprzedawać swoje udziały za fortuny, inni inwestorzy byli spragnieni akcji. Rozwijający się boom finansowy w Anglii nastąpił tak szybko, że nie było żadnych zasad ani przepisów dotyczących emisji akcji. South Seas Company (SSC) wyłoniło się z podobnym statusem króla i jego akcji, a liczne reemisje zostały sprzedane, gdy tylko zostały wymienione. Zanim pierwszy statek kiedykolwiek opuścił port, SSC wykorzystało swój nowy majątek inwestora, aby otworzyć luksusowe biura w najlepszych częściach Londynu.

Zachęceni sukcesem SSC i świadomością, że firma nie zrobiła nic poza emisją akcji, inni „biznesmeni” rzucili się, by zaoferować nowe akcje we własnych przedsięwzięciach. Niektóre z nich były tak samo absurdalne, jak odzyskanie słońca od warzyw lub, co więcej, firma obiecująca inwestorom udziały w przedsięwzięciu o tak dużym znaczeniu, że nie można ich ujawnić. Wszystkie sprzedały. Zanim poklepiemy się po plecach, jak daleko zaszliśmy, pamiętaj, że te ślepe baseny nadal istnieją.

Nieuchronnie pękła bańka, gdy SSC nie wypłaciło dywidendy ze swoich skromnych zysków, podkreślając różnicę między tymi nowymi emisjami akcji a British East India Company. Późniejsza katastrofa spowodowała, że ​​rząd zakazał emisji akcji - zakaz obowiązywał do 1825 r.

Giełda Nowojorska

Pierwsza giełda w Londynie została oficjalnie utworzona w 1773 r., Zaledwie 19 lat przed nowojorską giełdą. Podczas gdy Londyńska Giełda Papierów Wartościowych (LSE) była skuta kajdankami przez prawo ograniczające akcje, giełda w Nowym Jorku zajmowała się obrotem akcjami, lepiej lub gorzej, od samego początku. NYSE nie była jednak pierwszą giełdą w USA. Ten zaszczyt trafia na giełdę w Filadelfii, ale NYSE szybko stał się najpotężniejszy.

Założona przez brokerów pod rozłożystymi gałęziami drzewa bukszpanu, nowojorska giełda ma swoją siedzibę na Wall Street. Lokalizacja giełdy, bardziej niż cokolwiek innego, doprowadziła do dominacji, którą szybko osiągnął NYSE. To było w sercu wszystkich firm i handlu przybywających i wychodzących ze Stanów Zjednoczonych, a także bazy krajowej dla większości banków i dużych korporacji. Dzięki ustaleniu wymogów dotyczących notowań i wysokich opłat giełda nowojorska stała się bardzo zamożną instytucją.

Przez następne dwa stulecia NYSE stanęło w obliczu bardzo poważnej konkurencji krajowej. Jego międzynarodowy prestiż wzrósł wraz z rozkwitającą amerykańską gospodarką i wkrótce stała się najważniejszą giełdą na świecie. NYSE miał również swój udział wzlotów i upadków w tym samym okresie. Wszystko, od wielkiego kryzysu po bombardowanie na Wall Street w 1920 r., Pozostawiło blizny na wymianie - bombardowanie w 1920 r., Uważane za przeprowadzone przez anarchistów, spowodowało śmierć 38 osób, a także dosłownie zniszczyło wiele wybitnych budynków na Wall Street. Mniej dosłowne blizny na wymianie pojawiły się w postaci bardziej rygorystycznych wymagań dotyczących listowania i raportowania.

Na scenie międzynarodowej Londyn stał się główną giełdą dla Europy, ale wiele firm, które były w stanie notować na rynku międzynarodowym, wciąż notowane jest w Nowym Jorku. Wiele innych krajów, w tym Niemcy, Francja, Holandia, Szwajcaria, Republika Południowej Afryki, Hongkong, Japonia, Australia i Kanada, opracowało własne giełdy papierów wartościowych, ale były one w dużej mierze postrzegane jako poligon doświadczalny dla firm krajowych, dopóki nie będą gotowe. skok do LSE, a stamtąd do wielkich lig NYSE. Niektóre z tych międzynarodowych wymian są nadal postrzegane jako niebezpieczne terytorium z powodu słabych zasad dotyczących notowań i mniej rygorystycznych przepisów rządowych.

Pomimo istnienia giełd w Chicago, Los Angeles, Filadelfii i innych głównych ośrodkach, NYSE była najpotężniejszą giełdą w kraju i na świecie. Jednak w 1971 roku pojawił się nowy trend, by rzucić wyzwanie hegemonii NYSE.

(W celu zapoznania się z tym tematem zapoznaj się z tematem Rozszerzanie granic portfela i dlaczego fundusze krajowe są tak ryzykowne ).

Nowe dziecko w bloku

Nasdaq był pomysłem Krajowego Stowarzyszenia Dealerów Papierów Wartościowych (NASD) - obecnie zwanego Urzędem Regulacyjnym Przemysłu Finansowego (FINRA). Od samego początku był to inny rodzaj giełdy papierów wartościowych. Nie zamieszkuje fizycznej przestrzeni, jak w 11 Wall Street. Zamiast tego jest to sieć komputerów, które wykonują transakcje elektronicznie.

Wprowadzenie elektronicznej wymiany sprawiło, że transakcje były bardziej wydajne i zmniejszyły spread bid-ask - spread, z którego NYSE nie przekroczył zysków. Konkurencja ze strony Nasdaq zmusiła NYSE do ewolucji, zarówno poprzez notowanie się, jak i połączenie z Euronext w celu utworzenia pierwszej wymiany transatlantyckiej.

Przyszłość: parytet świata?

NYSE jest wciąż największą i prawdopodobnie najsilniejszą giełdą na świecie. Nasdaq ma więcej spółek na liście, ale NYSE ma kapitalizację rynkową większą niż Tokio, Londyn i giełdy Nasdaq łącznie - a połączenie z Euronext jeszcze bardziej go powiększy. NYSE, kiedyś ściśle związane z niepowodzeniami amerykańskiej gospodarki, ma teraz globalny charakter. Chociaż inne giełdy światowe umocniły się dzięki fuzjom i rozwojowi ich gospodarek krajowych, trudno jest zobaczyć, jak którakolwiek z nich wyprze 800-funtowego goryla, jakim jest giełda nowojorska.