25 najlepszych krajów rozwiniętych i rozwijających się

Podstawowym czynnikiem stosowanym do odróżnienia krajów rozwiniętych od krajów rozwijających się jest produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca, suma wszystkich towarów i usług wyprodukowanych w kraju w ciągu jednego roku, wyrażona w dolarach amerykańskich. PKB oblicza się poprzez podzielenie PKB kraju przez jego populację. Na przykład mały kraj o PKB na poziomie 1 mld USD i populacji 50 000 ma PKB na mieszkańca w wysokości 20 000 USD. Jednym nieoficjalnym progiem dla kraju o rozwiniętej gospodarce jest PKB na mieszkańca w wysokości 12 000 USD. Jednak niektórzy ekonomiści wolą, aby PKB na mieszkańca w wysokości co najmniej 25 000 USD było wygodne, deklarując kraj jako rozwinięty. Wiele krajów wysoko rozwiniętych, w tym Stany Zjednoczone, ma wysoki PKB na mieszkańca wynoszący 40 000 USD lub więcej.

Jednym z głównych ograniczeń PKB jest to, że ceny konsumpcyjne za te same produkty - powiedzmy galon mleka lub zbiornik benzyny - różnią się w zależności od kraju; aby uwzględnić te różnice, wariant PKB dostosowuje się do parytetu siły nabywczej, przekształcając towary wyceniane w cenach amerykańskich.

Top 10 krajów pod względem PKB (PPP)

Takie środki, choć przydatne w migawce światowych potęg gospodarczych, są również prymitywne. Kraje mają oczywiście różne populacje, co oznacza, że ​​patrzenie wyłącznie na PKB może zniekształcać rzeczywistość i / lub być tak oczywiste, że nie ma sensu. Oczywiście Chiny (Pop: 1, 4 miliarda) mają większy PKB niż Irlandia (Pop: 5 milionów).

Aby zasugerować, w jaki sposób hipotetyczny przeciętny obywatel może doświadczyć wydajności gospodarczej kraju, bardziej odpowiednią statystyką jest PKB na mieszkańca. Populacja Chin może być 280 razy większa niż populacja Irlandii. Jednak typowy Irlandczyk (75 500 USD) jest prawie pięć razy bogatszy niż jego chiński odpowiednik (16 700 USD), mimo że jego kraj jest 280 razy mniejszy. Ale jeśli PKB na mieszkańca jest użytecznym korektorem do analizy porównawczej, należy go również wziąć z odrobiną soli.

Z definicji kraje o najwyższym PKB na mieszkańca to kraje o niezwykłej koncentracji bogactwa. Nic więc dziwnego, że 10 największych krajów obejmuje małe geograficznie enklawy królewskie, schroniska podatkowe, raje hazardowe i inne epicentrum bogactwa. Pod względem ogólnego bogactwa kraje te są średnie: cztery z dziesięciu znajdują się w pierwszej setce PKB; pozostałe sześć znajduje się w pierwszej 200.

Opracowany vs. Rozwijający się

Przekroczenie nawet 12 000 USD PKB nie kwalifikuje automatycznie kraju jako rozwiniętego. Kraje rozwinięte mają kilka innych cech:

• Są silnie uprzemysłowione.
• Ich liczba urodzeń i zgonów jest stabilna. Nie mają one zbyt wysokiego wskaźnika urodzeń, ponieważ dzięki wysokiej jakości opiece medycznej i wysokim standardom życia śmiertelność niemowląt jest niska. Rodziny nie odczuwają potrzeby posiadania dużej liczby dzieci, oczekując, że niektóre nie przetrwają. W żadnym kraju rozwiniętym wskaźnik umieralności niemowląt nie jest wyższy niż 10 na 1000 urodzeń żywych. Pod względem oczekiwanej długości życia wszystkie kraje rozwinięte mogą pochwalić się liczbą przekraczającą 70 lat; wiele średnio 80.
• Mają więcej kobiet pracujących, szczególnie na wysokich stanowiskach kierowniczych. Te zorientowane na karierę kobiety często decydują się na założenie mniejszych rodzin lub unikają posiadania dzieci.
• Wykorzystują nieproporcjonalną ilość światowych zasobów, takich jak ropa naftowa. W krajach rozwiniętych coraz więcej ludzi jeździ samochodami, lata samolotami i zasila swoje domy elektrycznością i gazem. Mieszkańcy krajów rozwijających się często nie mają dostępu do technologii wymagających wykorzystania tych zasobów.
• Mają wyższy poziom zadłużenia. Narody z gospodarkami rozwijającymi się nie mogą uzyskać takiego pozornie bezdennego finansowania, jakie mogą uzyskać kraje bardziej rozwinięte.

Kolejne urządzenie pomiarowe: wskaźnik rozwoju społecznego (HDI) opracowany przez Organizację Narodów Zjednoczonych jako miernik służący do oceny poziomów rozwoju społecznego i gospodarczego krajów. Określa on średnią długość życia, poziom wykształcenia i dochód w ujednoliconej liczbie od 0 do 1; im bliżej 1, tym bardziej rozwinięty kraj. Nie ma żadnych minimalnych wymagań dotyczących statusu rozwiniętego, ale większość krajów rozwiniętych ma HDI o wartości 0, 8 lub wyższej.

Kluczowe dania na wynos

• Produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca, który określa wszystkie towary i usługi wyprodukowane w danym kraju w ciągu jednego roku, jest użyteczną miarą do klasyfikowania krajów jako krajów rozwiniętych lub rozwijających się.
• Z reguły kraje o rozwiniętych gospodarkach mają PKB na mieszkańca w wysokości co najmniej 12 000 USD (USD), chociaż niektórzy ekonomiści uważają, że 25 000 USD (USD) jest bardziej realistycznym progiem pomiaru.
  
• Kraje rozwijające się obejmują:
  Argentyna, której PKB na mieszkańca jest wyższy niż 14 000 USD.
  Brazylia z PKB na mieszkańca w wysokości 8 651 USD.
  Chile, którego PKB na mieszkańca wynosi 22 145 USD.
  Chiny o PKB na mieszkańca w wysokości 9 844 USD
  
• Kraje rozwinięte obejmują:
  Australia, której PKB na mieszkańca wynosi 49 144 USD
  Kanada, która ma bogactwo zasobów naturalnych, w tym ropę naftową, gaz i węgiel.
  Francja, która ma szóstą co do wielkości gospodarkę na świecie, z PKB na mieszkańca w wysokości 39 678 USD.
  Niemcy z wykwalifikowaną siłą roboczą i PKB na mieszkańca w wysokości 47 268 $$.

Ważne jest, aby pamiętać, że dla tych wskaźników nie ma ustalonych minimów ani maksimów. Przed wydaniem osądu ekonomiści analizują całość sytuacji w danym kraju i nie zawsze zgadzają się co do statusu rozwoju kraju.

Kraje takie jak Meksyk, Grecja i Turcja są uważane za rozwinięte przez niektóre organizacje i rozwijane przez inne.

Oto lista, która określa ogólnie uzgodniony status - rozwinięty lub rozwijający się - 25 krajów na całym świecie.

Argentyna

Argentyna jest krajem rozwijającym się, chociaż pod względem większości wskaźników zajmuje wyższą pozycję niż zdecydowana większość krajów nierozwiniętych.

Ekonomista, laureat Nagrody Nobla, Simon Kuznets, żartował kiedyś, że istnieją cztery typy krajów: rozwinięte, nierozwinięte, Japonia i Argentyna. Jego implikacją było to, że wyjątkowe okoliczności Argentyny (a także Japonii) w ostatnim stuleciu sprawiają, że kraj ten trudno jest zaszufladkować jako rozwinięty lub rozwijający się.

W pierwszej połowie XX wieku Argentyna była silna gospodarczo, a poziom życia kraju był wysoki. Niestety, w następnych dziesięcioleciach nastąpiły wstrząsy polityczne, zawirowania gospodarcze i gwałtowna erozja jakości życia. Siła nabywcza Argentyńczyków została prawie całkowicie zlikwidowana na początku lat 90., kiedy inflacja przekroczyła 2000%.

Dziś gospodarka kraju nieco się odbiła. Jest to jeden z najsilniejszych w Ameryce Południowej lub Ameryce Środkowej. Przy ponad 14 000 USD PKB Argentyny na mieszkańca przekracza kwotę 12 000 USD, którą większość ekonomistów uważa za minimum za kraj rozwinięty. Wiele innych problemów nęka jednak Argentynę.

Śmiertelność niemowląt w tym kraju wynosi 12 na 1000 dzieci, co stanowi dwukrotność wskaźnika w najbardziej rozwiniętych krajach, takich jak Stany Zjednoczone. Aby zrekompensować wysoką liczbę zgonów niemowląt, Argentyńczycy mają więcej dzieci niż rodziny w najbardziej rozwiniętych krajach, o czym świadczy wysoki wskaźnik urodzeń w tym kraju wynoszący 17 na 1000 osób. Istnieją duże obszary Argentyny, gdzie mieszkańcy nie mają dostępu do czystej wody, zdrowej żywności ani odpowiedniej opieki medycznej.

Australia

Australia jest jednym z najbardziej rozwiniętych krajów na świecie. PKB tego kraju na mieszkańca, wynoszący 49 144 USD na 2016 r., znacznie przewyższa wszelkie uzasadnione progi statusu kraju rozwiniętego. Śmiertelność niemowląt w tym kraju wynosi trzy na 1000 urodzeń żywych, co jest jednym z najniższych wskaźników na świecie.

W 2016 r. HDI dla Australii wynosił 0, 93, jeden z najwyższych na świecie (drugi tylko po Norwegii). Land Down Under oferuje szerokie uprzemysłowienie, wysoki poziom umiejętności czytania i pisania oraz opiekę zdrowotną wysokiej jakości dla większości swoich obywateli.

Brazylia

Brazylia nie jest krajem rozwiniętym. Chociaż Brazylia ma kilka cech charakterystycznych, w tym największą gospodarkę w Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej, nadal uważa się ją za rozwijającą się ze względu na niski PKB na mieszkańca, niski poziom życia, wysoką śmiertelność niemowląt i inne czynniki.

Brazylia od 2016 r. Ma populację 209, 4 mln, a PKB 1, 775 biliona. PKB na mieszkańca w kraju wynosi 8 651 USD. Chociaż jest to wysoki poziom dla kraju rozwijającego się, kwota ta wciąż nie przekracza progu 12 000 USD potrzebnego do sklasyfikowania jako kraj rozwinięty.

Wysoki wskaźnik urodzeń w Brazylii, wynoszący 15, 2 urodzeń na 1000 osób, jest również charakterystyczny dla kraju rozwijającego się. Oprócz wysokiego wskaźnika urodzeń Brazylia ma również wysoki wskaźnik zgonów. Przyczynia się kilka czynników, w tym brak czystej wody; ograniczony dostęp do odpowiedniej opieki zdrowotnej, szczególnie na obszarach wiejskich; opłakane warunki mieszkaniowe w wielu regionach; i diety niespełniające norm. Kraje rozwinięte mają lepszą infrastrukturę, aby wspierać zdrowie swoich obywateli.

Średnia długość życia Brazylijczyka, wynosząca 74 lata, jest wyższa niż w większości krajów rozwijających się, ale znacznie poniżej 80, co jest średnią dla krajów rozwiniętych. Ponownie brak wysokiej jakości opieki zdrowotnej uniemożliwia wielu obywatelom starzenie się, ponieważ są to lata, w których najbardziej potrzebne są wysokiej jakości usługi zdrowotne.

Kanada

Kanada jest krajem rozwiniętym. Jako 11. największa światowa gospodarka Kanada ma zróżnicowaną bazę ekonomiczną. Ma bogactwo zasobów naturalnych, w tym ropę, gaz i węgiel. W związku z tym kraj jest w stanie zaspokoić własne potrzeby energetyczne, a także eksportować zasoby naturalne do innych krajów.

Bliskość Kanady do Stanów Zjednoczonych i korzystny kurs walutowy również wywołały silny klimat produkcyjny w tym kraju. Globalne firmy, takie jak Procter & Gamble, General Motors, Ford i Honda, należą do tych, które produkują produkty w Kanadzie.

Kanadyjczycy korzystają z powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, a wszyscy mieszkańcy mają dostęp do bezpłatnej opieki medycznej w ramach programu rządowego. Kanada ma silny system szkół publicznych i wysoko ocenione uniwersytety. W niedawnym badaniu przeprowadzonym przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) studenci z Kanady wykazali ponadprzeciętne wyniki matematyczne i naukowe, plasując się w pierwszej dziesiątce wszystkich uczestników. Do najlepszych uniwersytetów w Kanadzie należą University of Toronto, University of British Columbia i McGill University. Kanada może się również pochwalić hojnym krajowym programem płatnych urlopów dla nowych rodziców.

Dzięki solidnej gospodarce, cenionym instytucjom edukacyjnym i wysokiemu standardowi życia dla mieszkańców Kanada wykazuje cechy niezbędne, aby uczynić ją krajem rozwiniętym.

Chile

Chile jest krajem rozwiniętym. Jest to również jedyny kraj w Ameryce Łacińskiej, który jest powszechnie uznawany za kraj rozwinięty. W 2010 r. Kraj zrobił historyczny krok w przystąpieniu do OECD. Wskaźniki ekonomiczne i jakości życia Chile, takie jak produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca, wskaźnik umieralności niemowląt, oczekiwana długość życia i wskaźnik rozwoju społecznego (HDI) są wystarczające, aby większość ekonomistów sklasyfikowała kraj jako rozwinięty. E także oferują poruszać się w pokoju. Jednak żaden kraj rozwinięty nie ma oczekiwanej długości życia poniżej 70 ani śmiertelności niemowląt większej niż 10 na 1000 urodzeń żywych.

W 2016 r. PKB na mieszkańca w Chile wynosił 22 145 USD. Jest to niski poziom w przypadku kraju rozwiniętego, ale szybko się poprawił w XXI wieku i nadal rośnie. Szacowana długość życia w kraju wynosi 75, a śmiertelność niemowląt wynosi 7 na 1000. Nie są to elitarne liczby, ale wystarczają do uzyskania statusu programistycznego.

HDI w Chile wynosi 0, 82, nieco powyżej progów 0, 8. Być może, co najważniejsze, perspektywy dla Chile są wyjątkowo jasne; jest to oparte na niezwykłych postępach, jakie kraj dokonał w zakresie gospodarki i jakości życia w krótkim czasie.

Chiny

Chiny nie są krajem rozwiniętym. Pomimo tego, że ma drugą co do wielkości gospodarkę na świecie i trzecią co do wielkości armię, Chiny nadal nie są klasyfikowane jako kraj rozwinięty. Największy powód: PKB na mieszkańca kraju pozostaje poniżej jakiegokolwiek akceptowanego minimalnego progu statusu kraju rozwiniętego. Inne atrybuty wskazujące, że Chiny nie są rozwinięte, obejmują wysoki odsetek rolnictwa i niski poziom innowacji technologicznych. Bieda jest szeroko rozpowszechniona w Chinach; w rzeczywistości więcej Chińczyków żyje w biedzie niż cała populacja Anglii. Ponad jedna szósta mieszkańców kraju żyje za mniej niż 2 dolary dziennie.

W 2016 r. PKB na mieszkańca w Chinach wynosi 9 844 USD. Oczekiwana długość życia wynosi 75, a śmiertelność niemowląt wynosi dziewięć na 1000 urodzeń żywych.

Francja

Francja jest krajem rozwiniętym i ma jedną z największych gospodarek świata. Od 2016 r. Francja ma szóstą co do wielkości gospodarkę na świecie pod względem nominalnego produktu krajowego brutto (PKB) i jest czwartym co do wielkości krajem pod względem zagregowanego zamożności gospodarstw domowych. Choć jego PKB na mieszkańca wynosi 39 678 USD, jest nieco niższy niż w innych krajach europejskich, takich jak Niemcy i Szwajcaria, jego HDI jest solidny .89.

Francja jest członkiem-założycielem Grupy Siedmiu (G-7), międzynarodowej organizacji założonej w 1985 r. W celu ułatwienia współpracy gospodarczej między największymi narodami przemysłowymi na świecie. Francja ma drugą co do wielkości gospodarkę Unii Europejskiej pod względem parytetu siły nabywczej (PPP), wyprzedzając tylko Niemcy. Francja korzysta ze zróżnicowanej gospodarki, obejmującej technologię, transport i rolnictwo. Oferując jedne z najbardziej znanych muzeów sztuki i najlepszą kuchnię, Francja jest znana ze swojej kultury. Z 84 milionami odwiedzających rocznie, jest to najpopularniejsza miejscowość turystyczna na świecie. Przemysł turystyczny odpowiada za 7% PKB kraju.

Niemcy

Niemcy są krajem rozwiniętym zarówno ze względu na kwitnącą gospodarkę, jak i wysoką jakość życia mieszkańców.

Niemcy, napędzane przez wysoko wykwalifikowaną siłę roboczą, są najsilniejszą gospodarką w Europie i czwartą co do wielkości gospodarką na świecie. Kraj ten jest znany z zapewniania światowej klasy jakości produktów, w tym maszyn, pojazdów silnikowych, elektroniki i farmaceutyków. Niemcy ostatnio wyprzedziły Chiny jako największą na świecie gospodarkę nadwyżkową, a ich eksportowane produkty przekraczały importowane. Do największych niemieckich firm należą Volkswagen AG, Daimler AG, Siemens AG, BASF i Bayer AG. PKB tego kraju na mieszkańca wynosi 47 268 USD.

Obywatele niemieccy mają dostęp do powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Wszyscy Niemcy muszą należeć do non-profit funduszu chorobowego, który obejmuje większość niezbędnych procedur medycznych i leków. Oprócz zapewnienia odpowiednich programów opieki zdrowotnej Niemcy zapewniają edukację publiczną wszystkim swoim mieszkańcom. Według OECD niemieckie dzieci mają dostęp do programów wczesnej edukacji. Niemiecki system edukacji ma podwójną ścieżkę zawodową i akademicką, dzięki czemu studenci mogą łatwo podjąć pracę, jeśli nie zdecydują się na studia. Ponadto niemieccy studenci pokazali ostatnio postępy w czytaniu i matematyce.

Grecja

Grecja jest krajem rozwiniętym według najbardziej znaczących wskaźników. Jednak dobrze udokumentowane zmagania finansowe w ostatnim dziesięcioleciu wywołały wątpliwości w niektórych kwartałach: w 2013 r. Stało się tak źle, że dostawca indeksu MCSI zdegradował Grecję z gospodarki rozwiniętej do gospodarki wschodzącej.

Według stanu na 2016 r. PKB Grecji na jednego mieszkańca wynosi 26 680 USD. Jest to wystarczające dla większości ekonomistów, aby sklasyfikować kraj jako rozwinięty. Wskaźnik umieralności niemowląt, wynoszący cztery na 1000 według stanu na 2015 r., Jest bardzo niski. Począwszy od 2013 r., Grecy mają imponującą długość życia w wieku 81 lat.

Wskaźnik HDI Grecji wynosi 0, 87, co również plasuje go powyżej najczęstszego progu statusu rozwiniętego.

Grecja zdominowała nagłówki problemów finansowych, ale w oparciu o PKB na mieszkańca, wskaźnik umieralności niemowląt, oczekiwaną długość życia i standard życia, wciąż jest bardzo rozwiniętym narodem.

Izrael

Izrael jest uważany za kraj rozwinięty, chociaż ma znaczne ubóstwo i duże różnice w dochodach. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) umieścił Izrael na 23 miejscu na świecie pod względem PKB na mieszkańca w wysokości 35 432 USD.

Izrael ma wysoko rozwinięty sektor technologii. Z wyjątkiem Chin, w Izraelu jest najwięcej firm notowanych na giełdzie NASDAQ poza Stanami Zjednoczonymi. W 2014 r. Izraelskie firmy technologiczne miały 18 ofert publicznych (IPO), które wygenerowały 9, 8 mld USD.

ONZ stwierdza, że ​​średnia długość życia Izraela wzrosła o 7, 7 lat w latach 1980–2013. Lata oczekiwanej nauki wzrosły o 3, 1 roku w tych samych ramach czasowych. PKB wzrósł o około 112%. Ogólnie rzecz biorąc, Organizacja Narodów Zjednoczonych nadaje Izraelowi wartość HDI 0, 89, co plasuje Izrael na 18 miejscu na świecie.

ONZ zauważa, że ​​pomimo wysokiego wyniku Izraela w HDI, brakuje jednolitego podziału rozwoju społecznego wśród całej populacji. ONZ stworzyło HDI skorygowane pod kątem nierówności, aby dokładniej przedstawić rozkład czynników HDI w całym kraju, a izraelski HDI skorygowany pod kątem nierówności wynosi 0, 78, co stanowi ponad 10% spadek z powodu nierówności. Chociaż mniej niż średnia strata w krajach o wysokim HDI (wynosząca 12, 3%), wskazuje, że pomimo wysokiego wyniku HDI, nie cała populacja Izraela ma taki sam dostęp do edukacji, opieki zdrowotnej i dochodów.

Włochy

Włochy są krajem rozwiniętym z rozległą infrastrukturą, bogatą historią kultury i kontrolą nad kilkoma eksportami. Włochy mają ósmy najwyższy nominalny produkt krajowy brutto (PKB) na świecie w wysokości 1, 16 bln USD; PKB kraju na jednego mieszkańca wynosi 35 896 USD. Włoski przemysł produkcyjny jest bardzo dobrze rozwinięty i zajmuje szóste miejsce na świecie. W szczególności Włochy znane są z produkcji wysokiej jakości luksusowych produktów, takich jak akcesoria modowe, samochody sportowe i produkty spożywcze. Jest drugim co do wielkości producentem wina na świecie. Największym eksportem Włoch są samochody, które stanowią 3% całego eksportu. Inne znaczące produkty eksportowe obejmują obuwie, meble i biżuterię z metali szlachetnych.

Sześćdziesiąt osiem procent 25 milionów Włochów zatrudnionych jest w branżach usługowych, a 4% w rolnictwie, co jest kluczowym wskaźnikiem rozwoju kraju. Standard & Poor's przyznał krajowi rating kredytowy BBB-. Same Włochy stanowią 4, 92% bogactwa całego świata, zajmując piąte miejsce na świecie pod względem skumulowanego bogactwa. Krajowy wskaźnik rozwoju społecznego (HDI) wynosi 0, 87 i jest 27 najwyższym na świecie.

Rezerwy zagraniczne ważą 181, 7 mld USD. Odwierty gazu ziemnego zostały odkryte w dolinie Padu i na Morzu Adriatyckim, co może przyczynić się do przyszłych rezerw dochodów. Krajowa sieć kolei jest dobrze rozwinięta i zajmuje 12. miejsce na świecie. We Włoszech działa wiele międzynarodowych korporacji o znacznych rocznych przychodach, w tym firma naftowa Eni i firma energetyczna Enel. Dzisiejszy sektor bankowości komercyjnej ma swój początek we Włoszech, a dziś największa w kraju firma świadcząca usługi finansowe, UniCredit, regularnie znajduje się na liście Fortune 500.

Malezja

Malezja nie jest uważana za kraj rozwinięty, pomimo szybkiego rozwoju gospodarczego w ciągu ostatnich pięciu dekad. Produkt krajowy brutto (PKB) Malezji, dochód na mieszkańca, poziom uprzemysłowienia i ogólny standard życia nie są na równi z innymi rozwiniętymi narodami.

Z PKB na mieszkańca w wysokości 9 766 USD i HDI wynoszącym obecnie 0, 78, Malezja jest klasyfikowana przez Bank Światowy jako gospodarka wschodząca. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) również klasyfikuje Malezję jako kraj wschodzący i rozwijający się. Malezja ma wspólne cechy z innymi gospodarkami wschodzącymi, takimi jak Brazylia, Indonezja i Chiny, w tym niskie do średniego dochodu na mieszkańca, szybki wzrost gospodarczy, dużą zmienność, mniej dojrzałe rynki kapitałowe i ponadprzeciętny zwrot dla inwestorów.

Mimo to kraj zbliża się do statusu rozwiniętego. Od lat 70. Malezja przeszła od polegania głównie na surowych zasobach naturalnych do zostania wiodącym eksporterem gazu ziemnego i tańszych towarów konsumpcyjnych - zwłaszcza elektroniki i urządzeń elektrycznych - do krajów rozwiniętych.

Meksyk

Od 2016 r. Meksyk nie jest dość rozwiniętym krajem, chociaż pod względem większości wskaźników ekonomicznych i jakości życia bije większość swoich rówieśników w krajach rozwijających się. Według stanu na 2016 r. PKB Meksyku na mieszkańca wynosi 17 696 USD. Chociaż jest on wyższy niż wspólny próg 12 000 USD, jest niewystarczający, biorąc pod uwagę różne czynniki jakości życia, które zbliżają się do akceptowalnych poziomów dla statusu kraju rozwiniętego, ale go nie osiągają. Oczekiwana długość życia wynosząca 77 lat jest wyższa niż w większości krajów rozwijających się, ale wciąż spada poniżej USA (79 lat) i Kanady (81 lat). Ta sama historia dotyczy śmiertelności niemowląt, która wynosi 11 na 1000 urodzeń żywych. Ponadto w Meksyku występują duże połacie ubóstwa, brak wysokiej jakości opieki zdrowotnej i ograniczony dostęp do czystej wody. Jego ogólny wynik HDI wynosi 0, 76.

Meksyk jest blisko. Uważaj to za jeden z najbardziej zaawansowanych krajów rozwijających się na świecie.

Holandia

Holandia jest krajem rozwiniętym, wykazującym względną siłę we wszystkich wskaźnikach i łączącym solidną gospodarkę z wysokim standardem życia swoich mieszkańców.

PKB Holandii jest 17. najwyższy na świecie, co jest imponujące, biorąc pod uwagę, że jego populacja prawie 17 milionów ludzi zajmuje 65. miejsce na świecie. Biorąc pod uwagę PKB na mieszkańca, holenderska gospodarka pokazuje swoją prawdziwą siłę, a kwota 48 458 USD podnosi ją na 11 miejsce. Holandia jest ósmym co do wielkości eksporterem produktów na świecie, specjalizującym się w eksporcie ropy naftowej i komputerów. Wiele globalnych firm ma siedzibę główną w Holandii, w tym Royal Dutch Shell, ING Groep i Koninklijke Philips.

Według OECD Holandia ma się dobrze, zapewniając swoim obywatelom narzędzia niezbędne do budowania wysokiej jakości życia. Holandia plasuje się powyżej średniej w zakresie doskonałości edukacyjnej. Mimo, że kraj jest poniżej średniej jakości środowiska, zdrowie i oczekiwana długość życia mieszkańców są zgodne z innymi krajami rozwiniętymi. Co ciekawe, Holandia zajmuje bardzo wysokie miejsce pod względem równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, przy czym mniej niż 0, 5% mieszkańców zgłasza, że ​​pracują długie godziny w porównaniu ze średnią światową wynoszącą 13%. Jego HDI to 0, 92 funta, piąty najwyższy na świecie.

Nigeria

Nigeria nie jest krajem rozwiniętym pod żadnym względem. Produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca jest o wiele za niski, podobnie jak poziom życia kraju. Uprzemysłowienie w Nigerii pozostaje w tyle za wszystkimi krajami, w których istnieje uniwersalne porozumienie o statusie rozwiniętym. Nigeria cierpi również z powodu niskiego poziomu umiejętności czytania i pisania, złej opieki zdrowotnej oraz śmiertelności niemowląt w stratosferze.

W 2016 r. PKB Nigerii na mieszkańca wynosi 5, 992 USD. Nawet jeśli nie zastosujesz się do progu 12 000 USD jako twardej i szybkiej reguły, gospodarka Nigerii znajduje się znacznie poniżej rozsądnej definicji „rozwiniętej”. Ubóstwo jest powszechne, a duże połacie kraju nie mają dostępu do opieki zdrowotnej wysokiej jakości, a nawet czystej wody.

Śmiertelność niemowląt w Nigerii wynosi 69 na 1000 urodzeń żywych, a średnia długość życia jest niska: tylko 53 lata. Jego ogólna wartość HDI wynosi .51.

Ze względu na gospodarkę, opiekę zdrowotną i standard życia Nigeria jest jeszcze daleka od sklasyfikowania jako kraj rozwinięty.

Korea Północna

Korea Północna jest jednym z najbiedniejszych i najsłabiej rozwiniętych krajów na świecie. Ze względu na zamiłowanie do zachowania tajemnicy i izolacji trudno jest uzyskać dokładne dane dotyczące gospodarki kraju. Jednak najnowsze szacunki stawiają jego produkt krajowy brutto (PKB) na żałośnie niskim poziomie i wskazują na gwałtowny wzrost ubóstwa i przerażający poziom życia.

Koreą Północną rządzi reżim totalitarny, który nie dopuszcza wolności gospodarczej. Środki produkcji są w 100% kontrolowane przez rząd. Przywództwo kraju jest wrogo nastawione do większości świata, co utrudnia uzyskanie wiarygodnych danych ekonomicznych o Korei Północnej.

Według najlepszych szacunków PKB na mieszkańca Korei Północnej wynosi mniej niż 2000 USD, co wskazuje na wyjątkowo słabą gospodarkę. Ponad jedna czwarta mieszkańców kraju jest tak biedna, że ​​każdego dnia nie ma dość jedzenia. Innowacje technologiczne w Korei Północnej są prawie zerowe; produkty rolne stanowią większość eksportu kraju. Chociaż nie można uzyskać danych na temat śmiertelności niemowląt i oczekiwanej długości życia z rozsądną dokładnością, większość analityków prognozuje te liczby jako fatalne i znacznie poniżej jakiegokolwiek znaczącego progu dla statusu kraju rozwiniętego.

Norwegia

Norwegia jest krajem wysoko rozwiniętym i zazwyczaj ma światową pozycję w rankingu PKB w pierwszej 30, z 2014 r. Na poziomie 500 mln USD w 2014 r. PKB Norwegii na mieszkańca zajmuje dziewiąte miejsce na świecie i wynosi 61 471 USD. Od rewolucji przemysłowej głównym eksportem kraju była ropa naftowa i produkty ropopochodne. Norwegia jest trzecim co do wielkości eksporterem gazu ziemnego na świecie, co pomogło jej zbudować duży państwowy fundusz majątkowy w wysokości 830 miliardów dolarów. Eksport ropy naftowej pomógł wzmocnić norweską gospodarkę, a mieszkańcy tego kraju mają przeciętne wynagrodzenie brutto w wysokości 5 166 USD miesięcznie, co czyni go jednym z bogatszych narodów na świecie. Gospodarka naftowa kraju jest kontrolowana przez rząd poprzez szerokie regulacje. Przedsiębiorstwa są w dużej mierze własnością państwa i są finansowane.

Norwegia otrzymała ocenę kredytową AAA od Standard and Poor's Financial Services oraz Fitch Ratings, Inc. Ustanawiła jedne z najbardziej rygorystycznych przepisów antykorupcyjnych na świecie i zajmuje piąte miejsce wśród 177 krajów pod względem sprawiedliwych systemów sądowych i egzekwowania prawa własności prawa. Krajowe regulacje promują wolność biznesu i wolność handlu; gospodarka Norwegii została w 2015 r. sklasyfikowana na 27 miejscu pod względem liczby wolnych miejsc na świecie przez World Heritage Foundation. Norwegia ma wysokie podatki na wsparcie infrastruktury i systemów publicznych. Najwyższa stawka podatku dochodowego spada do 47, 8%.

Częścią tego, co oznacza Norwegię jako kraj rozwinięty, jest ogromna większość pracowników (77, 6%) zatrudnionych w sektorze usług, a nie w rolnictwie lub produkcji. Ranga HDI w Norwegii wynosząca 0, 94 jest najwyższa na świecie.

Filipiny

Filipiny nie są krajem rozwiniętym . Naród pozostaje w tyle za każdym z najczęstszych wskaźników wykorzystywanych przez ekonomistę do określania statusu rozwoju. Filipiński produkt krajowy brutto (PKB), wskaźnik rozwoju społecznego (HDI) i średnia długość życia są znacznie poniżej progów statusu kraju rozwiniętego. Ponadto wskaźnik śmiertelności niemowląt w tym kraju jest bardzo wysoki, jego uprzemysłowienie jest minimalne, a wielu jego obywateli nie ma dostępu do wysokiej jakości opieki zdrowotnej i szkolnictwa wyższego.

W 2016 r. PKB na mieszkańca na Filipinach wynosi 7 358 USD, czyli znacznie poniżej jakiegokolwiek przyjętego minimum dla statusu kraju rozwiniętego. Najnowszy HDI w kraju to 0, 66. Jego śmiertelność niemowląt wynosi 22 na 1000 urodzeń żywych, a średnia długość życia wynosi 69 lat.

Filipiny są w dużej mierze krajem rozwijającym się i do osiągnięcia statusu rozwiniętego jest długa droga.

Katar

Według Narodów Zjednoczonych Katar jest krajem rozwijającym się . Jednak jako kraj o najwyższym produkcie krajowym brutto (PKB) na mieszkańca (143 788 USD) Katar stanowi w pewnym sensie wyjątek od reguły tego, co liczy się jako rozwój. Wielu obywateli korzysta z luksusów rozwiniętego świata, takich jak dostęp do technologii, zajęcia rekreacyjne, fast food i dochód do wydania.

Wiele elit Kataru ma styl życia, który jest porównywalny lub nawet bardziej wystawny niż obywateli krajów rozwiniętych, szczególnie w stolicy kraju, Doha. Luka dochodowa między najbogatszymi i najbiedniejszymi obywatelami Kataru jest bardzo wypaczona. Podczas gdy dla niektórych istnieje ogromne bogactwo i dostęp, istnieje skrajna nędza i walka o wiele więcej - przypomina to warunki, które charakteryzują wiele innych krajów rozwijających się na Półwyspie Arabskim i w jego pobliżu. Być może dlatego HDI Kataru wynosi 0, 85 - powyżej minimum dla kraju rozwiniętego, ale niski, biorąc pod uwagę, jak wysoki jest PKB.

Brakuje również infrastruktury Kataru w transporcie i edukacji. Stały wzrost populacji Kataru, częściowo ze względu na stały napływ imigrantów (około 500 dziennie), obciąża istniejącą przestarzałą i niewymiarową infrastrukturę transportową Kataru ponad pojemność. Szkoły są również niezwykle rzadkie, co doprowadziło do wyjątkowo wysokiego odsetka rodziców uczących dzieci w domu.

Rynki Kataru rozwijają się głównie dzięki przemysłowi naftowemu w tym kraju. Dramatyczne plany zostały ustanowione dla nowych testów porównawczych w 2022 roku, kiedy kraj będzie gospodarzem Mistrzostw Świata, a 2030, kiedy „Wizja 2030” Kataru ma się zakończyć. Być może do tego czasu stanie się krajem rozwiniętym.

Rosja

Rosja nie jest obecnie klasyfikowana jako kraj rozwinięty, choć kiedyś panowała u boku Stanów Zjednoczonych jako światowe mocarstwo. Gospodarka kraju rozpadła się wraz z implozją Związku Radzieckiego w 1991 roku. Ubóstwo jest powszechne, poziom życia jest niski, a typowy dla kraju nierozwiniętego eksport zasobów naturalnych napędza znaczną część rosyjskiej gospodarki.

Rosja jest co najwyżej granicą pod względem większości wskaźników dla krajów rozwiniętych. PKB na mieszkańca w kraju wynosi 24 451 USD. Śmiertelność noworodków wynosi osiem na 1000, zaś oczekiwana długość życia wynosi 71 lat. Jego HDI wynosi 0, 79, a po uwzględnieniu nierówności spada do 0, 71.

Rosyjskiej gospodarce brakuje różnorodności, a znaczną jej część stanowią zasoby naturalne. Szokująco dla narodu, który prowadził kosmiczny wyścig w połowie XX wieku, w XXI wieku z Rosji nie pojawiły się żadne innowacje technologiczne. Rosja od 2015 r. Wyraźnie nie jest krajem rozwiniętym.

Korea Południowa

Kilku dostawców indeksów może się nie zgodzić, ale Korea Południowa jest powszechnie uważana za przystępującą do świata rozwiniętego . Kraj ma silny produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca, niski wskaźnik umieralności niemowląt i wysoką oczekiwaną długość życia, a także oferuje swoim obywatelom szeroki dostęp do wysokiej jakości opieki zdrowotnej i szkolnictwa wyższego.

PKB Korei Południowej na mieszkańca, wynoszący 34.549 USD na 2016 r., Spełnia kryteria krajów rozwiniętych według dowolnego rozsądnego standardu. Oczekiwana długość życia to imponujące 81 lat; śmiertelność niemowląt jest podobnie niska i wynosi trzy na 1000 urodzeń żywych.

W 2016 r. Wskaźnik HDI w Korei Południowej wynosi 0, 89.

Hiszpania

Hiszpania jest krajem rozwiniętym. Prawie wszystkie organizacje analizujące stan rozwoju klasyfikują go jako taki. Hiszpania ma silny produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca, długą długość życia i niską śmiertelność niemowląt.

PKB Hiszpanii na mieszkańca według stanu na 2016 r. Wynosi 34 526 USD. Śmiertelność niemowląt i oczekiwana długość życia są doskonałe; mniej niż cztery niemowlęta umierają na 1000 urodzeń żywych, a średni Hiszpan żyje 82. Hiszpański wynik HDI za 2013 r. wynosi 0, 87, czyli znacznie powyżej powszechnie akceptowanego progu statusu kraju rozwiniętego. Dzięki zróżnicowanej gospodarce, powszechnej jakości opieki zdrowotnej i szkolnictwu wyższemu oraz solidnym wskaźnikom ekonomicznym i jakości życia Hiszpania jest niewątpliwie krajem rozwiniętym od 2016 r.

Szwecja

Szwecja jest uważana za kraj rozwinięty. In fact, Sweden is considered to be one of the most highly developed post-industrial societies in the world. According to the IMF, Sweden has a gross domestic product (GDP) per capita of $46, 420 as of 2016. It is ranked number 17 in the world in terms of GDP per capita.

Sweden also ranks highly on the HDI, with a value for 2016 of .90. This ranking places Sweden at number 14 out of 187 countries.

According to the UN, Sweden's life expectancy increased by six years between 1980 and 2013 – it's currently at 82 years – with mean years of schooling increased by three years. The average Swede enjoys nearly 16 years of education. The standard of living, measured by gross national income, increased by over 80% in the same period.

Sweden is known for having a high quality of life, with low unemployment and poverty rates. Citizens have free access to health care. As a society, Sweden places great importance on environmental sustainability as well.

Tajwan

As of 2016, the CIA World Factbook has yet to add Taiwan to its list of developed countries . However, many organizations, including the International Monetary Fund (IMF), will classify the island formerly known as Formosa as developed. The country's economic and quality of life metrics lend further support to its status as a developed country. Taiwan's per capita gross domestic product (GDP) is strong, and the country's economy is diversified. Its citizens have a long life expectancy, low infant mortality rate and good access to quality health care and higher education.

Taiwan's per capita GDP, at $39, 767, easily classifies it as a developed country. Its infant mortality rate is four per 1, 000 live births and its life expectancy is 79 years, both numbers ranking it among the world's most developed nations. Taiwan also maintains an impressive HDI score of .88 (though it is calculated by its own government, as the UN does not recognize it as a sovereign state).

Overall, Taiwan resembles a developed country more than it resembles a developing one.

indyk

Turkey is perhaps the best example of a country that straddles the line between developed and developing. The CIA World Factbook classifies it as a developed nation. However, other groups such as Dow Jones, FTSE, and MSCI still consider it developing. Confounding the issue is Turkey's per capita gross domestic product (GDP), infant mortality rate and life expectancy, all of which hover in the gray area.

As of 2015, Turkey's per capita GDP is $19, 618 (more than the bare minimum of $12, 000, but below the $25, 000 that some economists prefer for "developed" status). Its infant mortality rate, at 12 per 1, 000, is high for a developed country, but not necessarily disqualifying. The story is similar for the country's life expectancy of 75 years.

As for HD, Turkey's is 0.76, falling a tad short of the .8 threshold for developed nations.