Krótka historia agencji ratingowych

Ratingi kredytowe dostarczają inwestorom indywidualnym i instytucjonalnym informacji, które pomagają im ustalić, czy emitenci obligacji i innych instrumentów dłużnych oraz papierów wartościowych o stałym dochodzie będą w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań. Wydając pismo „oceny”, agencje ratingowe (CRA) zapewniają obiektywne analizy i niezależne oceny spółek i krajów emitujących takie papiery wartościowe. Oto podstawowa historia rozwoju ratingów i agencji w USA, które wzrosły, aby pomóc inwestorom na całym świecie.

Przegląd ratingów kredytowych

Kraje otrzymują ratingi państwowe. Ten rating analizuje ogólną wiarygodność kredytową kraju lub zagranicznego rządu. Suwerenne ratingi kredytowe uwzględniają ogólną sytuację gospodarczą kraju, w tym wielkość inwestycji zagranicznych, publicznych i prywatnych, przejrzystość rynku kapitałowego i rezerwy walutowe. Suwerenne oceny oceniają również warunki polityczne, takie jak ogólna stabilność polityczna i poziom stabilności gospodarczej, jaką kraj będzie utrzymywał w okresie transformacji politycznej. Inwestorzy instytucjonalni polegają na ratingach państw w celu kwalifikacji i oszacowania ogólnej atmosfery inwestycyjnej w danym kraju. Ocena państwa jest często niezbędną informacją, którą inwestorzy instytucjonalni wykorzystują w celu ustalenia, czy będą dalej rozważać określone spółki, branże i klasy papierów wartościowych emitowanych w danym kraju.

Ratingi kredytowe, ratingi dłużne lub ratingi obligacji są wydawane poszczególnym spółkom i określonym klasom poszczególnych papierów wartościowych, takim jak akcje uprzywilejowane, obligacje korporacyjne i różne klasy obligacji rządowych. Oceny można przypisać osobno do zobowiązań krótko- i długoterminowych. Ratingi długoterminowe analizują i oceniają zdolność firmy do wywiązywania się z obowiązków w odniesieniu do wszystkich wyemitowanych przez nią papierów wartościowych. Ratingi krótkoterminowe koncentrują się na zdolności określonych papierów wartościowych do spełnienia bieżącej sytuacji finansowej spółki i ogólnych warunków funkcjonowania branży. (Aby uzyskać więcej informacji zobacz Co to jest korporacyjna ocena kredytowa? )

Trzy wielkie agencje

Światowa branża ratingowa jest bardzo skoncentrowana, a trzy agencje - Moody's, Standard & Poor's i Fitch - kontrolują prawie cały rynek.

Oceny Fitch

John Knowles Fitch założył firmę Fitch Publishing Company w 1913 r., Dostarczając statystyki finansowe do wykorzystania w branży inwestycyjnej poprzez „The Fitch Stock and Bond Manual” i „The Fitch Bond Book”. W 1924 r. Fitch wprowadził system oceny AAA za pośrednictwem D, który stał się podstawą do oceny w całej branży. W planach zostania globalną agencją ratingową z pełną obsługą, pod koniec lat 90. Fitch połączył się z IBCA w Londynie, spółką zależną Fimalac, SA, francuskiej spółki holdingowej. Fitch nabył także konkurentów rynkowych Thomson BankWatch oraz Duff & Phelps Credit Ratings Co. Od 2004 r. Fitch zaczął rozwijać działające spółki zależne specjalizujące się w zarządzaniu ryzykiem w przedsiębiorstwach, usługach danych i szkoleniach z branży finansowej wraz z przejęciem kanadyjskiej firmy Al Algorytmics oraz tworzenie rozwiązań i szkoleń Fitch. (Aby uzyskać informacje na temat systemów ratingów obligacji, zobacz Agencje ratingowe obligacji: czy możesz im zaufać ).

Serwis Inwestorów Moody's

John Moody and Company po raz pierwszy opublikował „ Podręcznik Moody'ego” w 1900 roku. Podręcznik opublikował podstawowe statystyki i ogólne informacje o akcjach i obligacjach różnych branż. Od 1903 r. Do krachu na giełdzie w 1907 r. „Podręcznik Moody'ego” był ogólnokrajową publikacją. W 1909 roku Moody zaczął publikować „Analizy inwestycji kolejowych Moody's”, które dodawały informacje analityczne na temat wartości papierów wartościowych. Poszerzenie tej idei doprowadziło do powstania w 1914 r. Moody's Investors Service, która w ciągu następnych 10 lat zapewniłaby ratingi dla prawie wszystkich rynków obligacji rządowych w tym czasie. W latach 70. Moody's posiadał komercyjny papier bankowy i depozyty bankowe, stając się dziś pełnoprawną agencją ratingową.

Standard & Poor's

Henry Varnum Poor po raz pierwszy opublikował „Historię kolei i kanałów w Stanach Zjednoczonych” w 1860 roku, prekursora analiz papierów wartościowych i raportów, które zostaną opracowane w następnym stuleciu. Standard Statistics utworzony w 1906 r., Który publikował rating obligacji korporacyjnych, długów państwowych i obligacji komunalnych. Standard Statistics połączył się z Poor's Publishing w 1941 r., Tworząc Standard and Poor's Corporation, która została przejęta przez McGraw-Hill Companies, Inc. w 1966 r. Standard and Poor's stał się najbardziej znany dzięki indeksom takim jak S&P 500, indeks giełdowy, który jest zarówno narzędziem do analizy inwestorów i podejmowania decyzji, jak i amerykańskim wskaźnikiem ekonomicznym. (Zobacz Podróż przez historię indeksów, aby dowiedzieć się więcej o indeksach Standard & Poor's).

Uznane w kraju organizacje oceny statystycznej

Od 1970 r. Branża ratingów zaczęła wprowadzać ważne zmiany i innowacje. Poprzednio inwestorzy subskrybowali publikacje każdej agencji ratingowej, a emitenci nie płacili żadnych opłat za wykonanie badań i analiz, które stanowiły normalną część opracowywania opublikowanych ratingów kredytowych. Jako branża agencje ratingowe zaczęły dostrzegać, że obiektywne ratingi kredytowe znacznie pomogły emitentom: Ułatwili dostęp do kapitału, zwiększając wartość emitenta papierów wartościowych na rynku i obniżając koszty pozyskania kapitału. Ekspansja i złożoność rynków kapitałowych w połączeniu z rosnącym popytem na usługi statystyczne i analityczne doprowadziły do ​​podjęcia w branży decyzji o obciążeniu emitentów opłatami za papiery wartościowe za usługi ratingowe.

W 1975 r. Instytucje finansowe, takie jak banki komercyjne i maklerzy papierów wartościowych, starały się złagodzić wymogi w zakresie kapitału i płynności określone przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). W rezultacie powstały uznane w kraju organizacje ratingowe (NRSRO). Instytucje finansowe mogłyby spełnić swoje wymogi kapitałowe, inwestując w papiery wartościowe, które uzyskały korzystne oceny od co najmniej jednego NRSRO. Odpis ten wynika z wymogów rejestracyjnych połączonych z większą regulacją i nadzorem branży ratingów kredytowych przez SEC. Zwiększony popyt na usługi ratingowe ze strony inwestorów i emitentów papierów wartościowych w połączeniu ze zwiększonym nadzorem regulacyjnym doprowadziły do ​​wzrostu i ekspansji w branży ratingów kredytowych.

Rozporządzenie i ustawodawstwo

Ponieważ duże agencje ratingowe działają w skali międzynarodowej, regulacja odbywa się na kilku różnych poziomach.

Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił Ustawę o reformie agencji ratingowej z 2006 r., Która pozwala SEC regulować wewnętrzne procesy, prowadzenie rejestrów i niektóre praktyki biznesowe agencji ratingowych. Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act z 2010 r. Dodatkowo zwiększył uprawnienia regulacyjne SEC, w tym wymagał ujawnienia metodologii oceny wiarygodności kredytowej.

Unia Europejska nigdy nie opracowała szczególnego lub systematycznego prawodawstwa ani nie utworzyła jednej agencji odpowiedzialnej za regulację agencji ratingowych. Istnieje kilka dyrektyw UE, takich jak dyrektywa w sprawie wymogów kapitałowych z 2006 r., Które mają wpływ na agencje ratingowe, ich praktyki biznesowe i wymogi dotyczące ujawniania informacji. Większość dyrektyw i rozporządzeń należy do obowiązków Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

Od czasu kryzysu finansowego i Wielkiej recesji w latach 2007–2009 agencje ratingowe podlegały zwiększonej kontroli i presji regulacyjnej. Uważano, że agencje ratingowe przedstawiają zbyt pozytywne oceny, co prowadzi do złych inwestycji. Nowe przepisy w UE spowodowały, że agencje ratingowe ponoszą odpowiedzialność za niewłaściwe lub niedbałe ratingi, które powodują szkody dla inwestora.

Niektórzy twierdzą, że organy regulacyjne przyczyniły się do wspierania oligopolu w branży ratingów kredytowych, zapewniając zasady stanowiące bariery wejścia dla małych i średnich agencji.

Dolna linia

Inwestorzy mogą wykorzystywać informacje z jednej agencji lub z wielu agencji ratingowych. Inwestorzy oczekują, że agencje ratingowe dostarczą obiektywnych informacji w oparciu o solidne metody analityczne i dokładne pomiary statystyczne. Inwestorzy oczekują również, że emitenci papierów wartościowych będą przestrzegać zasad i przepisów określonych przez organy zarządzające, w tym samym zakresie, w jakim agencje ratingowe przestrzegają procedur sprawozdawczych opracowanych przez agencje zarządzające branżą papierów wartościowych.

Analizy i oceny przedstawione przez różne agencje ratingowe dostarczają inwestorom informacji i informacji, które ułatwiają im badanie i zrozumienie ryzyka i możliwości związanych z różnymi środowiskami inwestycyjnymi. Dzięki tej wiedzy inwestorzy mogą podejmować świadome decyzje dotyczące krajów, branż i klas papierów wartościowych, w które zdecydują się zainwestować.

Więcej informacji można znaleźć w agencjach ratingów obligacji: czy możesz im zaufać i debacie na temat ocen długów .