Obliczanie wymaganej stopy zwrotu - RRR

Wymagana stopa zwrotu (RRR) to minimalna kwota zysku (zwrotu), którą inwestor otrzyma za przejęcie ryzyka inwestycji w akcje lub innego rodzaju zabezpieczenia. RRR można także wykorzystać do obliczenia opłacalności projektu w stosunku do kosztów jego finansowania. RRR sygnalizuje poziom ryzyka związanego z zaangażowaniem się w daną inwestycję lub projekt. Im większy zwrot, tym wyższy poziom ryzyka. Mniejszy zwrot oznacza ogólnie, że ryzyko jest mniejsze. RRR jest powszechnie stosowany w finansach przedsiębiorstw i przy wycenie akcji (akcji). Możesz użyć RRR do obliczenia potencjalnego zwrotu z inwestycji (ROI).

Patrząc na RRR, należy pamiętać, że nie uwzględnia on inflacji. Należy również pamiętać, że wymagana stopa zwrotu może różnić się między inwestorami w zależności od ich tolerancji na ryzyko.

Wymagana stopa zwrotu

Co uważa RRR

Aby obliczyć wymaganą stopę zwrotu, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak zwrot rynku jako całości, stopę, którą można uzyskać, jeśli nie podejmie się ryzyka (stopa zwrotu wolna od ryzyka), oraz zmienność akcji (lub całkowity koszt finansowania projektu).

Wymagana stopa zwrotu jest trudna do określenia, ponieważ osoby przeprowadzające analizę będą miały różne oszacowania i preferencje. Preferencje zwrotu z ryzyka, oczekiwania inflacyjne i struktura kapitałowa firmy odgrywają rolę w określaniu wymaganej stopy. Każdy z tych czynników, między innymi, może mieć znaczący wpływ na wewnętrzną wartość aktywów. Podobnie jak w przypadku wielu rzeczy, praktyka czyni mistrza. Gdy dopracujesz swoje preferencje i wprowadzisz szacunki, twoje decyzje inwestycyjne staną się znacznie bardziej przewidywalne.

Modele dyskontowe

Jednym z ważnych zastosowań wymaganej stopy zwrotu jest dyskontowanie większości rodzajów modeli przepływów pieniężnych i niektórych technik wartości względnej. Dyskontowanie różnych rodzajów przepływów pieniężnych będzie opierać się na nieco innych stopach z tym samym zamiarem - w celu znalezienia bieżącej wartości netto (NPV).

Typowe zastosowania wymaganej stopy zwrotu obejmują:

• Obliczanie bieżącej wartości dochodu z dywidendy na potrzeby wyceny cen akcji
• Obliczanie bieżącej wartości wolnych przepływów pieniężnych do kapitału własnego
• Obliczanie bieżącej wartości operacyjnych wolnych przepływów pieniężnych

Analitycy podejmują decyzje dotyczące kapitału, zadłużenia i ekspansji przedsiębiorstw, ustalając wartość otrzymywanych okresowo środków pieniężnych i porównując je z wypłaconymi środkami pieniężnymi. Celem jest otrzymanie więcej niż zapłaciłeś. Finanse korporacyjne koncentrują się na tym, jaki zysk osiągasz (zwrot) w porównaniu z tym, ile zapłaciłeś za sfinansowanie projektu. Inwestowanie w akcje koncentruje się na zwrocie w porównaniu do ryzyka, jakie podjąłeś przy inwestycji.

Kapitał własny i dług

Inwestycje kapitałowe wykorzystują wymaganą stopę zwrotu w różnych obliczeniach. Na przykład model rabatu dywidendowego wykorzystuje RRR do dyskontowania płatności okresowych i obliczania wartości akcji. Wymaganą stopę zwrotu można znaleźć, stosując model wyceny środków trwałych (CAPM).

CAPM wymaga znalezienia pewnych danych wejściowych, w tym:

• Stawka wolna od ryzyka (RFR)
• Wersja beta akcji
• Oczekiwany zwrot z rynku

Zacznij od oszacowania stopy wolnej od ryzyka. Możesz użyć dochodu do terminu zapadalności (YTM) 10-letniego bonu skarbowego - powiedzmy, że wynosi 4%. Następnie weź oczekiwaną premię za ryzyko rynkowe dla akcji, która może mieć szeroki zakres szacunków.

Na przykład może wynosić od 3% do 9%, w oparciu o takie czynniki, jak ryzyko biznesowe, ryzyko płynności i ryzyko finansowe. Lub możesz czerpać z historycznych rocznych zysków rynkowych. W celach ilustracyjnych użyjemy 6% zamiast ekstremalnych wartości. Często zwrot rynkowy jest szacowany przez firmę maklerską i można odjąć stopę wolną od ryzyka.

Lub możesz użyć wersji beta akcji. Wersję beta akcji można znaleźć na większości witryn inwestycyjnych. Na przykład zobacz stronę internetową Investopedia.com dotyczącą wersji beta firmy Coca-Cola Company, znajdującą się w prawej górnej części strony.

Aby ręcznie obliczyć beta, użyj następującego modelu regresji:

Zwrot z magazynu = α + βstockRmarket gdzie: βstock = Współczynnik beta dla stockRmarket = Oczekiwany zwrot z rynku α = Stały pomiar nadwyżki zwrotu dla określonego poziomu ryzyka \ begin {wyrównany} i \ text {Zwrot towaru} = \ alpha + \ beta_ \ text {stock} \ text {R} _ \ text {market} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & \ beta_ \ text {stock} = \ text {Współczynnik beta dla akcji} \\ & \ text { R} _ \ text {market} = \ text {Oczekiwany zwrot z rynku} \\ & \ alpha = \ text {Stały pomiar nadwyżki zwrotu dla} \\ & \ text {podanego poziomu ryzyka} \\ \ end { wyrównany} Zwrot z magazynu = α + βstock Rmarket gdzie: βstock = współczynnik Beta dla stockRmarket = oczekiwany zwrot z rynku α = stały pomiar nadwyżki zwrotu dla określonego poziomu ryzyka

Zapas β jest współczynnikiem beta zapasu. Oznacza to, że jest to kowariancja między giełdą a rynkiem, podzielona przez wariancję rynku. Zakładamy, że beta wynosi 1, 25.

_Rynek R. to oczekiwany zwrot z rynku. Na przykład, zwrot S&P 500 może być wykorzystany do wszystkich akcji, które są przedmiotem obrotu, a nawet do niektórych akcji nie znajdujących się w indeksie, ale związanych z takimi firmami.

Teraz łączymy te trzy liczby za pomocą CAPM:

E (R) = RFR + βstock × (Rmarket − RFR) = 0, 04 + 1, 25 × (.06 − .04) = 6, 5% gdzie: E (R) = wymagana stopa zwrotu lub oczekiwany zwrot RFR = stopa wolna od ryzykaβstock = Współczynnik Beta dla stockRmarket = Oczekiwany zwrot z rynku (Rmarket-RFR) = Premia za ryzyko rynkowe lub zwrot powyżej stopy wolnej od ryzyka w celu uwzględnienia dodatkowego ryzyka niesystematycznego \ begin {wyrównany} i \ text {E (R)} = \ text {RFR} + \ beta_ \ text {stock} \ times (\ text {R} _ \ text {market} - \ text {RFR}) \\ & \ quad \ quad = 0, 04 + 1, 25 \ razy (.06 -. 04) \\ & \ quad \ quad = 6.5 \% \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & \ text {E (R)} = \ text {Wymagana stopa zwrotu lub oczekiwany zwrot} \\ & \ text {RFR} = \ text {Stawka wolna od ryzyka} \\ & \ beta_ \ text {stock} = \ text {Współczynnik beta dla akcji} \\ & \ text {R} _ \ text {market} = \ text {Oczekiwany zwrot z rynku} \\ & (\ text {R} _ \ text {market} - \ text {RFR}) = \ text {Premia za ryzyko rynkowe lub zwrot powyżej} \\ & \ text {ryzyko darmowa stawka uwzględniająca dodatkowe} \\ & \ text {ryzyko niesystematyczne} \\ \ end {wyrównane} E (R) = RFR + βstock × (Rmarket −R FR) = 0, 04 + 1, 25 × (.06 − .04) = 6, 5% gdzie: E (R) = wymagana stopa zwrotu lub oczekiwany zwrot RFR = stopa wolna od ryzykaβstock = współczynnik beta dla akcji Rynek = oczekiwany zwrot z market (Rmarket −RFR) = Premia za ryzyko rynkowe lub zwrot powyżej stopy wolnej od ryzyka, aby uwzględnić dodatkowe ryzyko niesystematyczne

Podejście do wypłaty dywidendy

Innym podejściem jest model dywidendy z dyskontem, znany również jako model wzrostu Gordona (GGM). Ten model określa wewnętrzną wartość akcji na podstawie wzrostu dywidendy ze stałą stopą. Znajdując bieżącą cenę akcji, wypłatę dywidendy oraz szacunkową stopę wzrostu dywidend, możesz zmienić formułę na:

Wartość akcji = D1k-gwhere: D1 = Oczekiwana roczna dywidenda na akcjęk = Stopa dyskontowa inwestora lub wymagana stopa zwrotu = Stopa wzrostu dywidendy \ rozpocząć {wyrównany} i \ text {Wartość akcji} = \ frac {D_1} {k - g} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & D_1 = \ text {Oczekiwana roczna dywidenda na akcję} \\ & k = \ text {Stopa dyskontowa inwestora lub wymagana stopa zwrotu} \\ & g = \ text {Wzrost stopa dywidendy} \\ \ end {wyrównane} Wartość akcji = k − gD1 gdzie: D1 = oczekiwana roczna dywidenda na akcję k = stopa dyskontowa inwestora lub wymagana stopa zwrotu = stopa wzrostu dywidendy

Co ważne, należy przyjąć pewne założenia, w szczególności dalszy wzrost dywidendy w stałym tempie. Tak więc to obliczenie działa tylko w przypadku firm, które mają stabilne stopy wzrostu dywidendy na akcję.

RRR w finansach przedsiębiorstw

Decyzje inwestycyjne nie ograniczają się do akcji. W finansach przedsiębiorstw, ilekroć firma inwestuje w kampanię ekspansji lub marketingu, analityk może spojrzeć na minimalny zwrot, jakiego wymagają te wydatki, w zależności od stopnia ryzyka, jakie firma poniosła. Jeśli bieżący projekt zapewnia niższy zwrot niż inne potencjalne projekty, projekt nie będzie kontynuowany. Wiele czynników - w tym ryzyko, ramy czasowe i dostępne zasoby - decyduje, czy realizować projekt. Zazwyczaj jednak wymagana stopa zwrotu jest kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji między wieloma inwestycjami.

W finansach przedsiębiorstw patrząc na decyzję inwestycyjną, ogólną wymaganą stopą zwrotu będzie średni ważony koszt kapitału (WACC).

Struktura kapitału

Średni ważony koszt kapitału

Średni ważony koszt kapitału (WACC) to koszt finansowania nowych projektów w oparciu o strukturę firmy. Jeśli firma jest w 100% finansowana z długu, wówczas należałoby wykorzystać odsetki od wyemitowanego długu i skorygować o podatki - ponieważ odsetki można odliczyć od podatku - w celu ustalenia kosztu. W rzeczywistości korporacja jest znacznie bardziej złożona.

Prawdziwy koszt kapitału

Znalezienie prawdziwego kosztu kapitału wymaga obliczeń opartych na wielu źródłach. Niektórzy twierdzą nawet, że przy pewnych założeniach struktura kapitału jest nieistotna, jak nakreślono w twierdzeniu Modiglianiego-Millera. Zgodnie z tą teorią wartość rynkową firmy oblicza się na podstawie jej siły zarobkowej i ryzyka związanego z nią aktywów. Zakłada również, że firma jest niezależna od sposobu finansowania inwestycji lub wypłaty dywidendy.

Aby obliczyć WACC, weź wagę źródła finansowania i pomnóż go przez odpowiedni koszt. Istnieje jednak jeden wyjątek: pomnóż część zadłużenia przez jeden minus stawka podatku, a następnie dodaj sumy. Równanie to:

WACC = Wd [kd (1 − t)] + Wps (kps) + Wce (kce) gdzie: WACC = Średni ważony koszt kapitału (wymagana stopa zwrotu dla całej firmy) Wd = Waga długu kd = Koszt finansowania dłużnego = Stawka podatkowa Wps = waga akcji uprzywilejowanych kps = koszt akcji uprzywilejowanych Wce = waga akcji zwykłych = koszt akcji zwykłych \ begin {wyrównany} i \ text {WACC} = W_d [k_d (1 - t)] + W_ {ps} ( k_ {ps}) + W_ {ce} (k_ {ce}) \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & \ text {WACC} = \ text {Średni ważony koszt kapitału} \\ & \ text {( wymagana stopa zwrotu dla całej firmy)} \\ & W_d = \ text {Waga długu} \\ & k_d = \ text {Koszt finansowania dłużnego} \\ & t = \ text {Stawka podatku} \\ & W_ {ps} = \ text {Waga akcji uprzywilejowanych} \\ & k_ {ps} = \ text {Koszt akcji uprzywilejowanych} \\ & W_ {ce} = \ text {Waga akcji zwykłych} \\ & k_ {ce} = \ text {Koszt akcji zwykłych equity} \\ \ end {wyrównane} WACC = Wd [kd (1 − t)] + Wps (kps) + Wce (kce) gdzie: WACC = Średni ważony koszt kapitału (dla całej firmy wymagana stopa zwrotu) Wd = waga długukd = koszt finansowania długu t = stopa podatkowa Wps = waga korzyści rred sharekps = koszt akcji uprzywilejowanych Wce = waga akcji zwykłych = koszt akcji zwykłych

W przypadku decyzji korporacyjnych dotyczących rozszerzenia lub podjęcia nowych projektów wymagana stopa zwrotu jest stosowana jako punkt odniesienia dla minimalnego akceptowalnego zwrotu, biorąc pod uwagę koszty i zwroty innych dostępnych możliwości inwestycyjnych.