Stała dojrzałość
Stały termin zapadalności jest korektą o równoważny termin zapadalności, stosowaną przez Zarząd Rezerwy Federalnej do obliczenia indeksu na podstawie średniej rentowności różnych skarbowych papierów wartościowych zapadających w różnych okresach. Stałe stopy zapadalności są stosowane jako odniesienie do wyceny dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez podmioty takie jak korporacje i instytucje.
Wyjaśnienie stałej dojrzałości
Stała zapadalność to teoretyczna wartość amerykańskiego Skarbu Państwa, która opiera się na ostatnich wartościach amerykańskich obligacji skarbowych sprzedanych na aukcji. Wartość tę otrzymuje codziennie Departament Skarbu USA poprzez interpolację krzywej dochodowości Skarbu Państwa, która z kolei opiera się na zamykaniu rentowności aktywnych papierów wartościowych będących w obrocie. Oblicza się go na podstawie dziennej krzywej dochodowości amerykańskich papierów skarbowych.
Stawki rentowności przy stałym terminie zapadalności są często wykorzystywane przez pożyczkodawców do ustalenia oprocentowania kredytów hipotecznych. Roczny wskaźnik skarbowy o stałym terminie zapadalności jest jednym z najczęściej stosowanych i jest wykorzystywany głównie jako punkt odniesienia dla hipotek o zmiennej stopie procentowej (ARM), których stopy korygowane są corocznie.
Ponieważ rentowności o stałym terminie zapadalności pochodzą z Treasuries, które są uważane za papiery wartościowe wolne od ryzyka, pożyczkodawcy dokonują korekty o ryzyko za pomocą premii za ryzyko pobieranej od pożyczkobiorców w postaci wyższej stopy procentowej. Na przykład, jeżeli roczna stała stopa zapadalności wynosi 4%, pożyczkodawca może obciążyć pożyczkobiorcę 5% za roczną pożyczkę. Różnica w wysokości 1% stanowi rekompensatę za ryzyko pożyczkodawcy i stanowi marżę zysku brutto na pożyczce.
Swapy stałej zapadalności
Rodzaj swapów stóp procentowych, znany jako swapy o stałej zapadalności (CMS), pozwala nabywcy ustalić czas trwania otrzymanych przepływów w ramach swapu. W ramach CMS stopa na jednej odnodze swapu stałej zapadalności jest albo stała, albo okresowo zerowana na poziomie LIBOR lub w stosunku do LIBOR lub innej zmiennej referencyjnej stopy referencyjnej. Zmienna część swapu o stałym terminie zapadalności okresowo ustala się względem punktu na krzywej swapu, dzięki czemu czas trwania otrzymywanych przepływów pieniężnych jest utrzymywany na stałym poziomie.
Zasadniczo spłaszczenie lub odwrócenie krzywej dochodowości po wprowadzeniu swapu poprawi pozycję płatnika o stałej stopie zapadalności w stosunku do płatnika o zmiennej stopie. W tym scenariuszu stopy długoterminowe spadają w stosunku do stóp krótkoterminowych. Podczas gdy względne pozycje płatnika o stałej stopie zapadalności i płatnika o stałej stopie są bardziej złożone, ogólnie rzecz biorąc, płatnik o stałej stopie procentowej w dowolnej zamianie skorzysta przede wszystkim z przesunięcia w górę krzywej dochodowości. Na przykład inwestor uważa, że ogólna krzywa dochodowości wkrótce się wyrówna, gdy sześciomiesięczna stopa LIBOR spadnie w stosunku do trzyletniej stopy swap. Aby skorzystać z tej zmiany krzywej, inwestor kupuje stałą swap zapadalności, płacąc sześciomiesięczną stopę LIBOR i otrzymując trzyletnią stopę swap.
Swapy ryzyka kredytowego o stałym terminie zapadalności
Swap ryzyka kredytowego o stałym terminie zapadalności (CMCDS) to swap ryzyka kredytowego, który ma zmienną premię, która jest okresowo resetowana i stanowi zabezpieczenie przed stratami z tytułu niewykonania zobowiązania. Płatności zmienne dotyczą spreadu kredytowego na CDS o tym samym początkowym terminie zapadalności w okresowych datach resetowania. CMCDS różni się od zwykłego waniliowego spreadu na zwłokę w spłacie kredytu tym, że premia płacona przez nabywcę ochrony dostawcy jest zmienna w ramach CMCDS, a nie stała jak w przypadku zwykłego CDS.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.