Definicja marginesu wkładu

Margines składki można określić na podstawie brutto lub na jednostkę. Reprezentuje przyrostowe pieniądze wygenerowane dla każdego sprzedanego produktu / jednostki po odjęciu zmiennej części kosztów firmy.

Marża wkładu jest obliczana jako cena sprzedaży na jednostkę, minus zmienny koszt na jednostkę. Miara ta, znana również jako wkład dolara na jednostkę, wskazuje, w jaki sposób dany produkt przyczynia się do ogólnego zysku firmy. Zapewnia jeden sposób pokazania potencjału zysku określonego produktu oferowanego przez firmę i pokazuje część sprzedaży, która pomaga pokryć koszty stałe firmy. Wszelkie pozostałe dochody pozostałe po pokryciu kosztów stałych są generowanym zyskiem.

Formuła marginesu wkładu wynosi

Marża wkładu obliczana jest jako różnica między ceną sprzedaży produktu a kosztami zmiennymi związanymi z jego produkcją i procesem sprzedaży.

Marża składkowa = przychód ze sprzedaży - zmienne koszty \ text {marża składkowa} = \ text {przychód ze sprzedaży} - \ text {zmienne koszty} marża składkowa = przychód ze sprzedaży - zmienne koszty

Powyższy wzór stosuje się również jako stosunek, aby uzyskać odpowiedź w procentach, jak następuje:

Współczynnik marży = Przychody ze sprzedaży - Zmienne koszty Przychody ze sprzedaży \ text {Współczynnik marży}} \ \ frac {\ text {Przychody ze sprzedaży} - \ text {Zmienne koszty}} {\ text {Przychody ze sprzedaży}} Współczynnik marży ze składki = Sprzedaż Przychody ze sprzedaży Przychody - koszty zmienne

Co mówi Ci depozyt zabezpieczający?

Margines wkładu stanowi podstawę analizy progu rentowności stosowanej w planowaniu całkowitych kosztów i cen sprzedaży produktów. Marża składkowa pomaga wyodrębnić składniki kosztów stałych i zysków pochodzących ze sprzedaży produktu i może być wykorzystana do ustalenia zakresu cen sprzedaży produktu, poziomów zysku, których można oczekiwać od sprzedaży, oraz struktury prowizji od sprzedaży wypłacanych zespołowi sprzedaży członkowie, dystrybutorzy lub agenci komisyjni.

Koszt stały a koszt zmienny

Jednorazowe koszty przedmiotów, takich jak maszyny, są typowym przykładem kosztu stałego, który pozostaje taki sam bez względu na liczbę sprzedanych jednostek, chociaż staje się mniejszym procentem kosztu każdej jednostki wraz ze wzrostem liczby sprzedanych jednostek. Inne przykłady obejmują usługi i narzędzia, które mogą mieć stały koszt i nie mają wpływu na liczbę wyprodukowanych lub sprzedanych jednostek. Na przykład, jeśli rząd oferuje nieograniczoną energię elektryczną po stałym miesięcznym koszcie 100 USD, wówczas wyprodukowanie dziesięciu jednostek lub 10 000 jednostek będzie miało taki sam koszt stały w stosunku do energii elektrycznej.

Innym przykładem stałego kosztu jest dostawca hostingu stron internetowych, który oferuje swoim klientom nieograniczoną przestrzeń hostingową po stałych kosztach. Niezależnie od tego, czy klient umieści jedną lub dziesięć stron internetowych i czy klient zużywa 100 MB lub 2 GB przestrzeni hostingowej, koszt hostingu pozostaje taki sam. W tego rodzaju scenariuszach koszty energii elektrycznej i hostingu internetowego nie będą uwzględniane we wzorze marży wkładu, ponieważ stanowi koszt stały. Stałe miesięczne czynsze lub wynagrodzenia wypłacane pracownikom administracyjnym również należą do kategorii kosztów stałych.

Jeśli jednak ten sam koszt energii elektrycznej wzrośnie proporcjonalnie do zużycia, a opłaty hosta internetowego wzrosną na podstawie liczby hostowanych witryn i zajętej przestrzeni, wówczas koszty zostaną uznane za koszty zmienne. Podobnie płace wypłacane pracownikom, którzy otrzymują wynagrodzenie na podstawie liczby produkowanych przez nich jednostek (lub dowolnej z ich odmian), są kosztami zmiennymi. Każda taka pozycja będzie brana pod uwagę do obliczenia marginesu składki.

Koszty stałe są często uważane za koszty utopione, których raz poniesionych kosztów nie można odzyskać. Te składniki kosztów nie powinny być brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji dotyczących analizy kosztów lub miar rentowności.

Kluczowe dania na wynos

• Marża wkładu stanowi część przychodów ze sprzedaży produktu, która nie jest zużywana przez koszty zmienne, a zatem przyczynia się do pokrycia kosztów stałych firmy.
• Pojęcie marży składkowej jest jednym z podstawowych kluczy w analizie rentowności.
• Niskie marże składkowe są obecne w pracochłonnych firmach o niewielkich nakładach stałych, podczas gdy kapitałochłonne, przemysłowe przedsiębiorstwa mają wyższe koszty stałe, a tym samym wyższe marże składkowe.

Przykład marginesu składki

Powiedzmy, że maszyna do produkcji piór atramentowych kosztuje 10 000 USD. Wytwarzanie jednego pióra atramentowego wymaga surowców o wartości 0, 2 USD, takich jak plastik, tusz i stalówka, kolejne 0, 1 USD przeznacza się na opłaty za energię elektryczną za uruchomienie urządzenia do produkcji jednego pióra atramentowego, a 0, 3 USD to koszt robocizny przy produkcji jednego pióra atramentowego.

Te trzy elementy stanowią zmienny koszt jednostkowy. Całkowity zmienny koszt wytworzenia pióra atramentowego wynosi (0, 2 USD + 0, 1 USD + 0, 3 USD) = 0, 6 USD za sztukę. Jeśli wyprodukowanych zostanie łącznie 100 pisaków z atramentem, całkowity koszt zmienny wyniesie (0, 6 * 100 sztuk) = 60 USD, a wyprodukowanie 10 000 pisaków doprowadzi do całkowitego kosztu zmiennego (0, 6 * 10 000 sztuk) = 6000 USD. Taki całkowity koszt zmienny zwiększa się wprost proporcjonalnie do liczby jednostek wytwarzanego produktu.

Jednak produkcja pióra atramentowego będzie niemożliwa bez maszyny produkcyjnej, której koszt będzie wynosił 10 000 USD. Ten koszt maszyny stanowi koszt stały (a nie koszt zmienny), ponieważ jego opłaty nie rosną w oparciu o wyprodukowane jednostki. Takie koszty stałe nie są uwzględniane w obliczeniach marży wkładu.

Jeśli przy użyciu urządzenia wyprodukowanych zostanie łącznie 10 000 pisaków z tuszem, przy zmiennym koszcie 6000 USD i stałym koszcie 10 000 USD, całkowity koszt produkcji wyniesie 16 000 USD. Koszt jednostkowy zostanie następnie obliczony jako 16 000 USD / 10 000 = 1, 6 USD za jednostkę. Jeśli każdy długopis jest sprzedawany po cenie 2 USD za sztukę, dochód na jednostkę przychodzi

(SC Total Koszty całkowite) = (2, 0– 1, 6 USD) = 0, 4 USD za jednostkę gdzie: \ begin {wyrównane} i (SC - \ text {Łączne koszty}) = (\ 2, 0 USD - \ 1, 6 USD) = \ 0, 4 USD \ text {na jednostkę } \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & SC \ = \ text {Cena sprzedaży} \ end {wyrównany} (SC ‐ Koszty całkowite) = (2, 0–1, 6 USD) = 0, 4 USD na jednostkę gdzie indziej:

Marża wkładu nie uwzględnia jednak składników kosztów stałych i uwzględnia jedynie składniki kosztów zmiennych. Przyrostowy zysk wypracowany dla każdej sprzedanej jednostki, reprezentowany przez marżę składkową, wynosi:

(Cena sprzedaży - TVC) = (2, 0 USD - 0, 6 USD) = 1, 4 USD za jednostkę wszędzie: \ begin {wyrównane} i \ text {(Cena sprzedaży} - \ text {TVC)} = (\ 2, 0 USD - \ 0, 6 USD) = \ 1, 4 USD \ text {za jednostkę} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & TVC = \ text {Całkowite koszty zmienne} \ end {wyrównane} (Cena sprzedaży - TVC) = (2, 0–0, 6 USD) = 1, 4 USD za jednostkę gdziekolwiek:

Kluczową cechą marży składkowej jest to, że pozostaje ona stała na podstawie jednostki, niezależnie od liczby jednostek wyprodukowanych lub sprzedanych. Z drugiej strony zysk netto na jednostkę może wzrastać / zmniejszać się nieliniowo wraz z liczbą sprzedanych jednostek, ponieważ obejmuje koszty stałe.

W powyższym przykładzie, jeśli całkowita liczba wyprodukowanych i sprzedanych pisaków z tuszem podwoi się do 20 000, całkowity koszt (stały + zmienny) wyniesie (10 000 USD / 20 000 + 0, 6) = 1, 1 USD za sztukę. Zysk na jednostkę wyniesie:

(SC Total Koszty ogółem) = (2, 0 USD - 1, 1 USD) = 0, 9 USD na jednostkę (SC - \ text {Koszty ogółem)} = (\ 2, 0 2, 0 - \ 1, 1 USD) = \ 0, 9 USD \ text {na jednostkę} (SC − Koszty ogółem) = (2, 0–1, 1 USD) = 0, 9 USD na jednostkę

Zasadniczo podwojenie liczby sprzedanych jednostek z 10 000 do 20 000 (dwa razy) zwiększyło zysk netto na jednostkę z 0, 4 USD do 0, 9 USD (czyli 2, 25 razy).

Jednak marża wkładu, która jest obliczana tylko w odniesieniu do kosztu zmiennego, wynosi:

(Cena sprzedaży - TVC) = (2, 0 USD - 0, 6 USD) = 1, 4 USD za jednostkę \ text {(Cena sprzedaży} - \ text {TVC)} = (\ 2, 0 USD - \ 0, 6 USD) = \ 1, 4 USD \ text {za jednostkę} (Sprzedaż Cena − TVC) = (2, 0–0, 6 USD) = 1, 4 USD za jednostkę

Marża wkładu pozostaje taka sama, nawet jeśli liczba wyprodukowanych i sprzedanych jednostek podwoiła się. Zapewnia inny wymiar do oceny, ile zysków można osiągnąć poprzez zwiększenie sprzedaży.

Margines wkładu

Wykorzystanie marginesu wkładu

Margines wkładu może pomóc zarządowi firmy wybrać jeden z kilku możliwych produktów konkurujących o wykorzystanie tego samego zestawu zasobów produkcyjnych. Powiedzmy, że firma ma maszynę do produkcji piór, która jest w stanie wytwarzać zarówno pióra atramentowe, jak i długopisy, a kierownictwo musi dokonać wyboru, aby wyprodukować tylko jedno z nich.

Jeśli margines wkładu dla pióra atramentowego jest wyższy niż marginesu pióra, pierwszeństwo otrzyma pierwszeństwo produkcji ze względu na jego wyższy potencjał rentowności. Taki proces decyzyjny jest wspólny dla firm, które wytwarzają zdywersyfikowany portfel produktów, a kierownictwo musi alokować dostępne zasoby w najbardziej efektywny sposób na produkty o najwyższym potencjale zysku.

Inwestorzy i analitycy mogą również próbować obliczyć marżę wkładu w produkty hitu firmy. Na przykład firma produkująca napoje może mieć 15 różnych produktów, ale większość jej zysków może pochodzić z jednego konkretnego napoju.

Wraz z zarządem firmy czujni inwestorzy mogą uważnie obserwować marżę wkładu produktu o wysokiej wydajności w porównaniu do innych produktów, aby ocenić zależność firmy od jej gwiazdorskiej działalności. Firma odwraca się od inwestowania lub rozszerzania produkcji produktu gwiezdnego lub pojawienia się produktu konkurencyjnego, może wskazywać, że może to wpłynąć na rentowność firmy i ostatecznie na cenę akcji.

Bardzo niskie lub ujemne wartości marży wkładu wskazują na ekonomicznie nierentowne produkty, których wytwarzanie i sprzedaż należy odrzucić. Niskie wartości marż składkowych można zaobserwować w pracochłonnych sektorach przemysłu, takich jak produkcja, ponieważ koszty zmienne są wyższe, podczas gdy wysokie wartości marż składkowych występują w sektorach kapitałochłonnych.

Pojęcie marży składkowej ma zastosowanie na różnych poziomach produkcji, segmentów biznesowych i produktów. Liczbę tę można obliczyć dla całej firmy, dla konkretnej spółki zależnej, dla konkretnego działu lub jednostki biznesowej, dla konkretnego centrum lub obiektu, dla dystrybucji lub kanału sprzedaży, dla linii produktów lub dla poszczególnych produktów.