Przepisy finansowe: Glass-Steagall do Dodd-Frank

Istnieje wiele pomysłów na regulację rynku. Wielu twierdzi, że rynek powinien się regulować, podczas gdy inni twierdzą, że rząd powinien regulować rynki finansowe. Niektórzy twierdzą, że samoregulacja jest najlepszą opcją.

Przez lata istniało wiele regulacji finansowych. Służą one do łagodzenia wypadków na giełdzie, zapewnienia uczciwego traktowania klienta i zniechęcania do oszustwa w systemie. Oto ważne regulacje finansowe z ostatniego stulecia, a także w jaki sposób pomagają rynkowi i osobom.

The Banking Act of 1933: The Glass-Steagall Act

29 października 1929 r. Jest znany jako Czarny wtorek. Wielka katastrofa, która miała miejsce w tym dniu, działała jako katalizator Wielkiej Depresji, która dotknęła miliony ludzi w całych Stanach Zjednoczonych. Gdy kraj walczył o przywrócenie gospodarki na właściwe tory, uchwalono wiele przepisów mających na celu ograniczenie kolejnej depresji. Jednym z nich była Ustawa bankowa z 1933 r., Bardziej znana jako Glass-Steagall Act (GSA).

Wiele osób zgodziło się, że załamanie na giełdzie, które spowodowało wzrost Dow z 381, 17 3 września 1929 r. Do najniższego poziomu 41, 22 8 lipca 1932 r., Było wynikiem nadgorliwości banków w zakresie inwestycji. Chodziło o to, że banki komercyjne podejmowały zbyt duże ryzyko ze swoimi pieniędzmi i pieniędzmi swoich klientów.

GSA utrudniło bankom komercyjnym, które zajmowały się pożyczaniem pieniędzy, inwestowanie spekulacyjne. Banki ograniczały się do uzyskiwania zaledwie 10% swoich dochodów z inwestycji (z wyjątkiem obligacji skarbowych). Celem było nałożenie ograniczeń na te banki, aby zapobiec kolejnemu upadkowi. Przepis spotkał się z dużym luzem, ale obowiązywał aż do jego uchylenia w 1999 r.

Ustawa bankowa z 1935 r

Częścią GSA było utworzenie Federalnej Korporacji Ubezpieczeń Depozytów (FDIC). FDIC utworzono na stałe w ustawie bankowej z 1935 r. Ta znacząca regulacja zrobiła jednak więcej. Pomógł ustanowić Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC), kluczowego gracza w kształtowaniu polityki pieniężnej, i zrestrukturyzował członków zarządu banku rezerwowego oraz sposób, w jaki te komitety były prowadzone.

Skutki tego są tak mocno zakorzenione w naszej obecnej polityce pieniężnej i finansowej, że trudno jest zobaczyć system działający bez tego aktu. Poprzez ustanowienie tych rad decyzje dotyczące podejmowania pieniędzy są usuwane z polityki. Oznacza to, że jeśli republikanie, Demokraci, Niezależni lub inna partia ostatecznie kontrolują Biały Dom, nie mogą kontrolować polityki pieniężnej narodu.

Federalna ustawa o ubezpieczeniu depozytów z 1950 r

Chociaż FDIC zostało założone w latach 1933/1935, ubezpieczenie, które znamy dzisiaj z naszych depozytów, nie zostało w pełni rozwinięte do 1950 roku. Ustawa o ubezpieczeniu depozytów z 1950 roku sprawiła, że ​​ubezpieczenie depozytów jest poparte pełną wiarą i kredytem Stanów Zjednoczonych Rząd stanowy.

Nie oznacza to, że depozyty nie były ubezpieczone w 1933 r. Raczej były ubezpieczone inaczej. Z czasem kwota ubezpieczenia zmieniła się, aby nadążyć za inflacją. W 1934 r., Kiedy zaczęło obowiązywać oryginalne ubezpieczenie, ludzie byli objęci ochroną za 2500 USD. Dziś kwota ta została podniesiona do 250 000 $.

Ustawa o reformie, naprawie i egzekucji instytucji finansowych z 1989 r

W latach 80. USA przeżyły kryzys oszczędności i pożyczek. Kryzys jest jednym z największych skandali finansowych w historii USA i ma ogromny wpływ na wysokie stopy procentowe w latach 80. W ciągu tej dekady ludzie przenosili swoje pieniądze z instytucji oszczędnościowych i pożyczkowych i przeniosli je na fundusze rynku pieniężnego, aby uniknąć regulacji Q (regulacji ograniczającej kwotę odsetek, które depozytariusz mógł zarobić w instytucie oszczędnościowo-pożyczkowym). Aby spróbować odzyskać deponentów, oszczędności i pożyczki zaczęły inwestować w bardziej ryzykowne inwestycje, a jednocześnie były wspierane przez Federal Savings and Loan Insurance Corporation (FDIC dla instytucji oszczędnościowo-pożyczkowych). Rezultatem był kryzys finansowy.

Reakcja polegała na uchwaleniu Ustawy o reformie, naprawie i egzekwowaniu instytucji finansowych (FIRREA). Ten akt pomógł w ustanowieniu Resolution Trust Corporation w celu zamknięcia spraw, które nie były już wypłacalne. Pomógł także spłacić deponentów, którzy stracili pieniądze podczas procesu.

W sumie usprawniło proces oszczędzania i pożyczek oraz pomogło kształtować sposób deponowania naszych pieniędzy i zarabia dziś odsetki.

Ustawa o ulepszeniu federalnej instytucji ubezpieczeniowej depozytów z 1991 r

Częścią FIRREA było wsparcie oszczędności i pożyczek przez FDIC. Ustawa z 1991 r. Pomogła wzmocnić siłę FDIC, umożliwiając im gwarantowanie depozytów w instytucjach oszczędnościowych i pożyczkowych. Pozwoliło to również FDIC na pożyczkę od Skarbu Państwa, jeśli mieli duże roszczenie.

Ustawa Dodda-Franka z 2010 r

Wielka recesja to kryzys finansowy, którego wielu z nas zna. Jest to ostatni kryzys, który doprowadził do wielu regulacji, znacznego luzu i nacisku na większą moc dla konsumenta. Wielka recesja została pobudzona kryzysem hipotecznym i została stosunkowo szybko zamknięta pomimo jej rozmiarów.

Jednym z rezultatów kryzysu była Ustawa o reformie i ochronie konsumentów z Wall Street Dodda-Franka z 2010 r. Ustawa ta obejmuje szereg różnych przepisów i przepisów, z których wszystkie mają jeden cel: „Wspieranie stabilności finansowej Stanów Zjednoczonych poprzez poprawę rozliczalności i przejrzystości systemu finansowego, aby położyć kres „zbyt dużemu, by upaść”, aby chronić amerykańskiego podatnika poprzez zakończenie ratowania, w celu ochrony konsumentów przed nadużyciami w zakresie usług finansowych i do innych celów. ”

Utworzenie Biura Ochrony Finansów Konsumentów (CFPB) ma znaczący wpływ na konsumentów. Ten dział jest rzecznikiem konsumentów. Są organami nadzorującymi, które pomagają zapobiegać nadużyciom prawnym i upewnić się, że konsument nie zostanie wykorzystany.

Dolna linia

Oto kilka najważniejszych przepisów, które weszły w życie w ciągu ostatniego stulecia. Są to jedne z największych regulacji, które pomogły ukształtować naszą politykę pieniężną, politykę gospodarczą, politykę inwestycyjną oraz sposób, w jaki pieniądze działają ogólnie w Stanach Zjednoczonych. Jako konsument możemy ufać naszym doradcom finansowym, bankierom, Rezerwie Federalnej i CFPB ze względu na nadzór nad tymi przepisami.

Nawet jeśli niektóre nie działają zgodnie z przeznaczeniem, mogą zostać uchylone, dostosowane lub zmodyfikowane. Ostatecznie celem tych przepisów jest zwiększenie stabilności gospodarki i upewnienie się, że konsument będzie siłą napędową. (Przeczytaj więcej na ten temat tutaj: What Was The Glass-Steagall Act?).