Stopień zagrożenia
Współczynnik ryzyka odnosi się do wskaźnika zgonów dla przedmiotu w danym wieku (x). Jest to część większego równania zwanego funkcją hazardu, która analizuje prawdopodobieństwo, że przedmiot przeżyje do pewnego momentu w oparciu o jego przetrwanie do wcześniejszego czasu (t). Innymi słowy, istnieje prawdopodobieństwo, że jeśli coś przetrwa do jednej chwili, to przeżyje także do następnej.
Współczynnik ryzyka dotyczy tylko elementów, których nie można naprawić i jest czasami określany jako wskaźnik awaryjności. Ma zasadnicze znaczenie przy projektowaniu bezpiecznych systemów w aplikacjach i często opiera się na handlu, inżynierii, finansach, ubezpieczeniach i branżach regulacyjnych.
Kluczowe dania na wynos
- Współczynnik ryzyka odnosi się do wskaźnika zgonów dla przedmiotu w danym wieku (x).
- Jest to część większego równania zwanego funkcją hazardu, która analizuje prawdopodobieństwo, że przedmiot przeżyje do pewnego momentu w oparciu o jego przetrwanie do wcześniejszego czasu (t).
- Współczynnik ryzyka nie może być ujemny i konieczne jest ustalenie „okresu istnienia”, na podstawie którego można modelować równanie.
Zrozumienie wskaźnika zagrożenia
Współczynnik ryzyka mierzy skłonność przedmiotu do upadku lub śmierci w zależności od osiągniętego wieku. Jest częścią szerszej gałęzi statystyki zwana analizą przeżycia - zestaw metod przewidywania czasu do wystąpienia określonego zdarzenia, takiego jak śmierć lub awaria systemu inżynieryjnego lub komponentu.
Pojęcie to stosuje się do innych gałęzi badań pod nieco innymi nazwami, w tym analizy niezawodności (inżynieria), analizy czasu trwania (ekonomia) i analizy historii zdarzeń (socjologia).
Metoda wskaźnika zagrożenia
Współczynnik ryzyka dla dowolnego czasu można określić za pomocą następującego równania:
h (t) = f (t) / R (t) h (t) = f (t) / R (t) h (t) = f (t) / R (t)
F (t) to funkcja gęstości prawdopodobieństwa (PDF) lub prawdopodobieństwo, że wartość (awaria lub śmierć) spadnie w określonym przedziale, na przykład w określonym roku. Z drugiej strony R (t) to funkcja przeżycia lub prawdopodobieństwo, że coś przeżyje po pewnym czasie (t).
Współczynnik ryzyka nie może być ujemny i konieczne jest ustalenie „okresu istnienia”, na podstawie którego można modelować równanie.
Przykład współczynnika ryzyka
Gęstość prawdopodobieństwa oblicza prawdopodobieństwo awarii w danym momencie. Na przykład osoba ma pewność, że w końcu umrze. W miarę starzenia się masz większą szansę na śmierć w określonym wieku, ponieważ średni wskaźnik awaryjności jest obliczany jako ułamek liczby jednostek, które istnieją w określonym przedziale, podzielonej przez liczbę wszystkich jednostek na początku przerwa.
Gdybyśmy mieli obliczyć prawdopodobieństwo śmierci danej osoby w określonym wieku, podzielilibyśmy jeden rok przez liczbę lat, które potencjalnie pozostała do życia. Liczba ta będzie rosła z każdym rokiem. Osoba w wieku 60 lat miałaby większe prawdopodobieństwo śmierci w wieku 65 lat niż osoba w wieku 30 lat, ponieważ osoba w wieku 30 lat wciąż ma o wiele więcej jednostek czasu (lat) w swoim życiu, a prawdopodobieństwo, że osoba umrze podczas jedna konkretna jednostka czasu jest niższa.
Uwagi specjalne
W wielu przypadkach współczynnik ryzyka może przypominać kształt wanny. Krzywa początkowo opada w dół, wskazując malejący wskaźnik ryzyka, a następnie wyrównuje się do stałej wartości, a następnie przesuwa się w górę w miarę starzenia się danego przedmiotu.
Pomyśl o tym w ten sposób: kiedy producent samochodów montuje samochód, nie oczekuje się, że jego komponenty zawiodą w ciągu pierwszych kilku lat eksploatacji. Jednak wraz ze starzeniem się samochodu rośnie prawdopodobieństwo awarii. Gdy krzywa opadnie w górę, upłynął okres użytkowania produktu, a szansa na pojawienie się nagle nieprzewidzianych problemów staje się znacznie bardziej prawdopodobna.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.