Model Heckschera-Ohlina
Model Heckschera-Ohlina jest teorią ekonomiczną, która proponuje, aby kraje eksportowały to, co mogą najbardziej wydajnie i obficie wyprodukować. Nazywany również modelem HO lub modelem 2x2x2, służy do oceny handlu, a dokładniej równowagi handlu między dwoma krajami o różnych specjalnościach i zasobach naturalnych.
Model kładzie nacisk na eksport towarów wymagających czynników produkcji w obfitości kraju. Podkreśla także import towarów, których naród nie jest w stanie produkować tak skutecznie. Zajmuje stanowisko, że kraje powinny idealnie eksportować materiały i zasoby, których mają nadwyżkę, przy proporcjonalnym imporcie potrzebnych im zasobów.
Kluczowe dania na wynos
- Model Heckschera-Ohlina ocenia równowagę handlu między dwoma krajami o różnych specjalnościach i zasobach naturalnych.
- Model wyjaśnia, w jaki sposób naród powinien działać i handlować, gdy zasoby są niezrównoważone na całym świecie.
- Model nie ogranicza się do towarów, ale obejmuje także inne czynniki produkcji, takie jak siła robocza.
Podstawy modelu Heckschera-Ohlina
Podstawową pracą nad modelem Heckschera-Ohlina była szwedzka gazeta z 1919 r. Napisana przez Eli Heckschera ze Sztokholmskiej Szkoły Ekonomicznej. Jego uczeń, Bertil Ohlin, dodał do niego w 1933 r. Ekonomista Paul Samuelson rozszerzył oryginalny model o artykuły napisane w 1949 i 1953 r. Z tego powodu niektórzy nazywają go modelem Heckschera-Ohlina-Samuelsona.
Model Heckschera-Ohlina wyjaśnia matematycznie, w jaki sposób kraj powinien działać i handlować, gdy zasoby są niezrównoważone na całym świecie. Wskazuje preferowaną równowagę między dwoma krajami, z których każdy ma swoje zasoby.
Model nie ogranicza się do towarów zbywalnych. Uwzględnia także inne czynniki produkcji, takie jak siła robocza. Koszty pracy różnią się w zależności od kraju, dlatego kraje z tanią siłą roboczą powinny koncentrować się przede wszystkim na wytwarzaniu towarów pracochłonnych, zgodnie z modelem.
Dowody na poparcie modelu Heckschera-Ohlina
Chociaż model Heckschera-Ohlina wydaje się rozsądny, większość ekonomistów miała trudności ze znalezieniem dowodów na jego poparcie. Zastosowano wiele innych modeli, aby wyjaśnić, dlaczego kraje uprzemysłowione i rozwinięte tradycyjnie skłaniają się ku handlowi ze sobą i mniej zależą od handlu z rynkami rozwijającymi się.
Hipoteza Lindera przedstawia i wyjaśnia tę teorię. Stwierdza, że kraje o podobnych dochodach wymagają produktów o podobnej wartości, co prowadzi ich do wymiany handlowej.
Przykład modelu Heckschera-Ohlina w świecie rzeczywistym
Niektóre kraje mają duże zasoby ropy naftowej, ale mają bardzo mało rudy żelaza. Tymczasem inne kraje mogą łatwo uzyskiwać dostęp do metali szlachetnych i przechowywać je, ale mają one niewielki wpływ na rolnictwo.
Na przykład Holandia wyeksportowała w 2017 r. Prawie 506 mln USD w dolarach amerykańskich, w porównaniu z importem w tym roku wynoszącym około 450 mln USD. Najważniejszym partnerem importowo-eksportowym były Niemcy. Import na prawie równych zasadach pozwolił mu na bardziej wydajną i ekonomiczną produkcję oraz eksport.
Model podkreśla korzyści płynące z handlu międzynarodowego i korzyści globalne dla wszystkich, gdy każdy kraj wkłada najwięcej wysiłku w eksport zasobów, które w kraju są naturalnie obfite. Wszystkie kraje odnoszą korzyści, gdy importują zasoby, których naturalnie brakuje. Ponieważ naród nie musi polegać wyłącznie na rynkach wewnętrznych, może skorzystać z elastycznego popytu. Koszt siły roboczej rośnie, a krańcowa wydajność maleje wraz z rozwojem większej liczby krajów i rynków wschodzących. Handel międzynarodowy umożliwia krajom dostosowanie się do produkcji kapitałochłonnej, co nie byłoby możliwe, gdyby każdy kraj sprzedawał towary tylko wewnętrznie.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.