Definicja metody wysoka-niska
W rachunku kosztów metoda o wysokiej i niskiej wartości jest sposobem na wyodrębnienie kosztów stałych i zmiennych przy ograniczonej ilości danych. Metoda „wysoka-niska” obejmuje podejmowanie najwyższego poziomu aktywności i najniższego poziomu aktywności oraz porównywanie całkowitych kosztów na każdym poziomie.
Jeśli koszt zmienny jest stałą opłatą za jednostkę, a koszty stałe pozostają takie same, możliwe jest określenie kosztów stałych i zmiennych przez rozwiązanie układu równań.
Formuły dla metody High-Low są
Obliczenie wyniku dla metody high-low wymaga kilku kroków formuły. Najpierw należy obliczyć składnik kosztu zmiennego, a następnie składnik kosztu stałego, a następnie podłączyć wyniki do formuły modelu kosztów.
Najpierw określ składnik kosztu zmiennego:
Zmienny koszt = HAC - Najniższy koszt działania HAU - Najniższy poziom aktywności gdzie indziej: HAC = Najwyższy koszt działania HAUs = Najwyższy koszt działania text {Najniższy koszt działania}} {\ text {HAUs} - \ text {Najniższe jednostki aktywności}} \\ & \ textbf {gdzie:} \\ & \ text {HAC} = \ text {Najwyższy koszt działania} \\ & \ text {HAUs} = \ text {Jednostki o najwyższej aktywności} \\ & \ text {Zmienny koszt to jednostka} \\ \ end {wyrównany} Zmienny koszt = HAU − Najniższe jednostki aktywności HAC − Najniższy koszt działalności gdzie: HAC = Najwyższy koszt działania HAU = jednostki najwyższej aktywności Zmienny koszt jest na jednostkę
Następnie użyj następującego wzoru, aby określić składnik kosztów stałych:
Stały koszt = HAC− (Zmienny koszt × HAU) \ początek {wyrównany} i \ text {Stały koszt} = \ text {HAC} - (\ text {Zmienny koszt} \ times \ text {HAUs}) \\ \ end {wyrównany} Stały koszt = HAC− (Zmienny koszt × HAU)
Skorzystaj z wyników dwóch pierwszych formuł, aby obliczyć wynik o niskim i niskim koszcie, korzystając z następującego wzoru:
Koszt wysoki-niski = koszt stały + (koszt zmienny × UA) gdzie: UA = Aktywność jednostkowa \ początek {wyrównany} i \ text {Wysoki-niski koszt} = \ text {Koszt stały} + (\ text {Koszt zmienny} \ times \ text {UA}) \\ & \ textbf {where:} \\ & \ text {UA} = \ text {Aktywność jednostkowa} \\ \ end {wyrównane} Wysoki-niski koszt = koszt stały + (koszt zmienny × UA) gdzie: UA = Aktywność jednostkowa
Co mówi ci metoda High-Low?
Koszty związane z produktem, linią produktów, wyposażeniem, sklepem, regionem sprzedaży geograficznej lub jednostką zależną obejmują zarówno koszty zmienne, jak i koszty stałe. Aby określić oba składniki kosztu kosztu całkowitego, analityk lub księgowy może zastosować technikę znaną jako metoda o wysokiej i niskiej wartości.
Metoda „wysoka – niska” służy do obliczania zmiennych i stałych kosztów produktu lub jednostki o kosztach mieszanych. Uwzględnia dwa czynniki. Uwzględnia sumę dolarów kosztów mieszanych przy najwyższym wolumenie działalności oraz sumę dolarów kosztów mieszanych przy najniższym wolumenie działalności. Zakłada się, że łączna kwota kosztów stałych jest taka sama w obu punktach działalności. Zmiana całkowitych kosztów jest zatem zmienną stawką kosztu pomnożoną przez zmianę liczby jednostek działalności.
Kluczowe dania na wynos
- Metoda wysoka-niska to prosty sposób na rozdzielenie kosztów przy minimalnej ilości informacji.
- Prostota podejścia zakłada, że koszty zmienne i stałe są stałe, co nie powiela rzeczywistości.
- Inne metody szacowania kosztów, takie jak regresja metodą najmniejszych kwadratów, mogą dawać lepsze wyniki, chociaż ta metoda wymaga bardziej złożonych obliczeń.
Przykład zastosowania metody High-Low
Na przykład poniższa tabela przedstawia działalność piekarni cukierniczej dla każdego z 12 miesięcy danego roku.
Poniżej znajduje się przykład wysokowydajnej metody księgowania kosztów:
Miesiąc | Ciasta Pieczone (jednostki) | Całkowity koszt ($) |
styczeń | 115 | 5000 USD |
luty | 80 | 4250 USD |
Marsz | 90 | 4650 USD |
kwiecień | 95 | 4600 USD |
Może | 75 | 3675 USD |
czerwiec | 100 | 5000 USD |
lipiec | 85 | 4400 USD |
sierpień | 70 | 3750 USD |
wrzesień | 115 | 5 100 USD |
październik | 125 | 5550 USD |
listopad | 110 | 5 100 USD |
grudzień | 120 | 5700 USD |
Najwyższa aktywność piekarni miała miejsce w październiku, kiedy upiekła największą liczbę ciast, podczas gdy sierpień miał najniższy poziom aktywności z jedynie 70 ciastami wypiekanymi kosztem 3750 USD. Kwoty kosztów sąsiadujące z tymi poziomami aktywności zostaną wykorzystane w metodzie wysoka-niska, mimo że te kwoty kosztów niekoniecznie są najwyższymi i najniższymi kosztami w danym roku.
Obliczamy koszty stałe i zmienne, wykonując następujące czynności:
1. Oblicz zmienny koszt jednostkowy przy użyciu zidentyfikowanych wysokich i niskich poziomów aktywności
Zmienny koszt = TCHA - Całkowity koszt niskiej aktywności HAU - Najniższa jednostka aktywności Zmienny koszt = 5550 USD - 3750125−70 Zmienny koszt = 180055 USD = 32, 72 USD na Cakewhere: TCHA = Całkowity koszt wysokiej aktywności HAU = Najwyższa jednostka aktywności \ zacznij {wyrównany} & \ text {Koszt zmienny} = \ frac {\ text {TCHA} - \ text {Całkowity koszt niskiej aktywności}} {\ text {HAU} - \ text {Jednostka najniższej aktywności}} \\ & \ text {Koszt zmienny } = \ frac {\ 5550 $ - \ 3750 $} {125 - 70} \\ & \ text {Zmienny koszt} = \ frac {\ 1800 1800} {55} = \ 32, 72 $ \ text {per Cake} \\ & \ textbf { gdzie:} \\ & \ text {TCHA} = \ text {Całkowity koszt wysokiej aktywności} \\ & \ text {HAU} = \ text {Jednostka o najwyższej aktywności} \\ \ end {wyrównany} Zmienny koszt = HAU− Najniższa jednostka aktywności TCHA - całkowity koszt zmiennego kosztu niskiej aktywności = 125–70 550 USD - 3750 zmiennego kosztu = 55 1800 1800 = 32, 72 USD na Cakewhere: TCHA = Całkowity koszt wysokiej aktywności HAU = jednostka najwyższej aktywności
2. Rozwiąż koszty stałe
Aby obliczyć całkowite koszty stałe, podłącz wysoki lub niski koszt i koszt zmienny do formuły kosztu całkowitego:
Całkowity koszt = (VC × wyprodukowane jednostki) + Całkowity stały koszt 5550 USD = (32, 72 USD × 125) + Całkowity stały koszt 5550 = 4090 USD + Całkowity stały koszt Całkowity stały koszt = 5550– 4090 USD = 1460 USD gdzie: VC = Zmienny koszt na jednostkę \ początek {wyrównany} i \ text {Całkowity koszt} = (\ text {VC} \ times \ text {Jednostki wyprodukowane}) + \ text {Całkowity koszt stały} \\ & \ 5550 $ = (\ 32, 72 $ \ razy 125) + \ text {Całkowity koszt stały} \\ & \ 5550 $ = \ 4090 $ + \ text {Całkowity koszt stały} \\ & \ text {Całkowity koszt stały} = \ 5550 $ - 4090 $ = \ 1460 $ \\ & \ textbf {gdzie:} \ \ & \ text {VC} = \ text {Zmienny koszt na jednostkę} \\ \ end {wyrównany} Całkowity koszt = (VC × wyprodukowane jednostki) + Całkowity stały koszt 5550 USD = (32, 72 × 125) + Całkowity stały koszt 5550 USD = 4090 USD + całkowity stały koszt Całkowity stały koszt = 5550 - 4090 USD = 1460 USD gdzie: VC = Zmienny koszt na jednostkę
3. Skonstruuj równanie kosztu całkowitego na podstawie powyższych obliczeń o wysokiej i niskiej wartości
Wykorzystując wszystkie powyższe informacje, równanie kosztu całkowitego wygląda następująco:
Całkowity koszt = Całkowity koszt stały + (VC × wyprodukowane jednostki) Całkowity koszt = 1460 USD + (32, 72 USD × 125) = 5550 USD \ początek {wyrównany} i \ text {Całkowity koszt} = \ text {Całkowity koszt stały} + (\ text { VC} \ times \ text {Jednostki wyprodukowane}) \\ & \ text {Całkowity koszt} = \ 1460 $ + (\ 32, 72 $ \ razy 125) = \ 5550 $ \\ \ end {wyrównany} Całkowity koszt = Całkowity koszt stały + (VC × Wyprodukowane jednostki) Koszt całkowity = 1460 USD + (32, 72 USD × 125) = 5550 USD
Można to wykorzystać do obliczenia całkowitego kosztu różnych jednostek dla piekarni.
Różnica między metodą High-Low a analizą regresji
Metoda wysoka-niska to prosta analiza, która wymaga mniej pracy obliczeniowej. Wymaga to tylko najwyższych i najniższych punktów danych i można go przerobić za pomocą prostego kalkulatora. Daje to także analitykom sposób oszacowania przyszłych kosztów jednostkowych. Jednak formuła ta nie uwzględnia inflacji i zapewnia bardzo przybliżone oszacowanie, ponieważ uwzględnia jedynie ekstremalnie wysokie i niskie wartości i wyklucza wpływ jakichkolwiek wartości odstających.
Analiza regresji pomaga również prognozować koszty, porównując wpływ jednej zmiennej predykcyjnej na inną wartość lub kryteria. Bierze również pod uwagę wartości zewnętrzne, które pomagają udoskonalić wyniki. Jednak analiza regresji jest tak dobra, jak zestaw użytych punktów danych, a wyniki cierpią, gdy zestaw danych jest niekompletny.
Możliwe jest także wyciąganie błędnych wniosków, zakładając, że tylko dlatego, że dwa zestawy danych korelują ze sobą, jeden musi powodować zmiany w drugim. Analizę regresji najlepiej wykonać również przy użyciu programu do obsługi arkuszy kalkulacyjnych lub programu statystycznego.
Ograniczenia metody High-Low
Metoda wysoka-niska jest względnie zawodna, ponieważ bierze pod uwagę tylko dwa ekstremalne poziomy aktywności. Wysokie lub niskie punkty wykorzystane do obliczeń mogą nie być reprezentatywne dla kosztów normalnie ponoszonych na tych poziomach objętości ze względu na wyższe lub niższe od wartości odstających koszty, które zwykle byłyby poniesione. W takim przypadku metoda wysoka-niska spowoduje niedokładne wyniki.
Metoda „wysoka-niska” nie jest na ogół preferowana, ponieważ może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia danych, jeśli z czasem zmieniają się stawki zmiennych lub stałych kosztów lub jeśli stosowany jest system cen warstwowych. W większości rzeczywistych przypadków powinno być możliwe uzyskanie większej ilości informacji, aby koszty zmienne i koszty stałe mogły być ustalane bezpośrednio. Tak więc metoda wysoka-niska powinna być stosowana tylko wtedy, gdy nie jest możliwe uzyskanie rzeczywistych danych rozliczeniowych.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.