Jak doradcy finansowi wybierają inwestycje klientów

Doradcy finansowi są odpowiedzialni za wybór najlepszych inwestycji dla swoich klientów. Jak więc doradca przedziera się przez tysiące dostępnych produktów i tworzy odpowiednie dla siebie portfolio?

kluczowe dania na wynos

• Aby wybrać inwestycję dla klienta, doradcy finansowi zaczynają od oceny tolerancji i zdolności inwestora do ryzyka.
• Większość doradców działa z modelowymi portfelami, które dostosowują do indywidualnych potrzeb i preferencji klientów.
• Klienci powinni mieć podstawową wiedzę na temat podejścia inwestycyjnego doradcy i metody rekompensaty - ta ostatnia może wpłynąć na wybór aktywów.

Pierwszy krok: ocena ryzyka

Prawie wszyscy doradcy zaczynają od podobnego punktu. Wybór portfela jest wdrażany po tym, jak doradca określi tolerancję klienta na ryzyko. Innymi słowy, jak klient będzie się czuł i zareagował w przypadku spadku wartości jego portfela inwestycyjnego?

Ściśle związana z tolerancją na ryzyko jest zdolność do ryzyka: zdolność klienta do przetrwania burz finansowych mierzona liczbą czasu do przejścia na emeryturę, posiadanego majątku i dochodów.

Razem te dwa zespoły oceniają, jakie ryzyko jest w stanie poradzić sobie klient. Chociaż często idą w parze, mogą się różnić. Klient może mieć wystarczające zasoby, aby poradzić sobie z krachem na rynku (zdolność wysokiego ryzyka), ale psychicznie jest bardzo zaniepokojony obserwowaniem spadku wartości swoich aktywów (tolerancja niskiego ryzyka).

Wreszcie doradca musi zrozumieć cele klienta. Na przykład Ryan może być w połowie lat sześćdziesiątych i zbliża się do przejścia na emeryturę; szuka głównie ochrony kapitału dla swojego portfela. Michelle ma 30 lat; jej celem jest zakup domu, sfinansowanie edukacji w szkole dla dzieci w ciągu dekady i oszczędzanie na emeryturę.

Budowanie portfela

Gdy doradca utworzy „profil ryzyka” klienta i ustali jego cele, rozpoczyna się proces wyboru aktywów. Większość doradców lub firm doradczych ma wiele z góry określonych „portfeli klientów”, zwanych również „portfelami modeli”. Budowanie od podstaw nowego portfela dla każdego klienta byłoby nieefektywne. Te portfele klientów są oparte na polityce inwestycyjnej i strategii firmy; są one następnie zintegrowane z konkretnymi potrzebami klientów indywidualnych.

Morningstar, Inc. (MORN), Dimensional Fund Advisors i wiele innych firm badawczych zapewniają wsparcie portfelowe doradcom finansowym, szczególnie jeśli są to osoby prowadzące działalność solo. Na przykład Morningstar zapewnia narzędzia, które pomagają doradcom od początku do końca. Oprócz pomocy zaplecza doradcy mają także możliwość konstruowania, analizowania i monitorowania portfeli klientów. Narzędzia te są oparte na badaniach klasy aktywów. Indywidualni doradcy mogą nawet umieścić swoją markę na wcześniej wybranych portfelach Morningstar.

Następnie są zautomatyzowani doradcy finansowi z ulepszoną technologią, czasami określani jako „robo-doradcy”, którzy opierają swoje wybory inwestycyjne na algorytmach strategicznych, w szczególności Invesco Jemstep, licencjonuje swoją platformę planistom finansowym do użytku pod nazwą doradcy.

Większe firmy doradcze finansowe - zwłaszcza te, które są aktywnymi zarządzającymi pieniędzmi - często mają zespół badawczy lub dział zajmujący się analizą inwestycji i wyborem aktywów. Ci analitycy finansowi i analityczni używają również techniki o nazwie alfa, aby określić, jak bardzo zrealizowany zwrot z portfela różni się od zwrotu, który powinien był osiągnąć.

Modelowe strategie portfela

Niektóre firmy doradztwa inwestycyjnego wspierają badania, które sugerują, że bardzo trudno jest „pokonać rynek”, a zatem tworzyć oferty funduszy indeksowych w różnych wariantach, w zależności od profilu ryzyka inwestora. Na przykład Dimensional Fund Advisors oferuje tani asortyment funduszy (sprzedawanych tylko przez profesjonalnych doradców), w oparciu o nagradzane nagrodą Nobla badania ekonomistów takich jak Eugene Fama, Kenneth French i Myron Scholes.

Czasami wykorzystywane są symulacje Monte Carlo, aby pomóc doradcom w wyborze inwestycji klienta. Model Monte Carlo tworzy statystyczny rozkład prawdopodobieństwa lub ocenę ryzyka dla konkretnej inwestycji. Następnie doradca porównuje wyniki z tolerancją klienta na ryzyko, aby określić skuteczność konkretnej inwestycji. Uruchomienie modelu Monte Carlo tworzy rozkład prawdopodobieństwa lub ocenę ryzyka dla danej inwestycji lub zdarzenia objętego przeglądem. Porównując wyniki z tolerancjami ryzyka, menedżerowie mogą zdecydować, czy kontynuować określone inwestycje lub projekty.

Dolna linia

Sposób, w jaki doradcy wybierają portfele inwestycyjne, jest procesem zróżnicowanym, a inwestorzy powinni skonsultować się ze swoim konkretnym doradcą finansowym, aby dowiedzieć się, w jaki sposób dokonuje wyboru inwestycji.

Ponadto ważne jest, aby zapytać, w jaki sposób rekompensata dla twojego doradcy finansowego - ponieważ może to wpłynąć na ich wybór konkretnych inwestycji. O ile doradca nie otrzyma procentu aktywów lub zryczałtowanej opłaty, może mieć motywację do wybierania produktów lub marki produktów, które płacą wyższą prowizję. Nacisk kładziony jest na „mógł”: wielu planistów finansowych opartych na prowizji podpisuje się pod obowiązkiem powierniczym i rekomenduje tylko takie pojazdy i strategie, które pasują przede wszystkim do inwestora. Jednak zarówno klientom, jak i doradcom najlepiej będzie służyć, omawiając sposób wyboru zasobów na początku ich relacji.