Opłata za brak aktywności
Opłata za bezczynność jest sumą pobieraną od inwestorów, którzy nie prowadzili żadnych czynności kupna lub sprzedaży na swoich rachunkach maklerskich przez czas określony przez dom maklerski.
ZŁAMANIE Opłata za bezczynność
Opłata za brak aktywności jest również sumą naliczaną posiadaczom kart kredytowych, którzy nie dokonali żadnych zakupów w terminie określonym przez wystawcę karty kredytowej. Jednak ze względu na ustawę o odpowiedzialności, karcie kredytowej i ujawnianiu informacji o kartach kredytowych z 2009 r. Wystawcy kart kredytowych nie mogą już obciążać konsumentów opłatami za nieużywanie ich kart kredytowych. Opłaty za brak aktywności nadal obowiązują niektóre niewykorzystane lub nieaktywne elektroniczne bony upominkowe, karty upominkowe i karty przedpłacone ogólnego przeznaczenia.
Nie dotyczy to inwestorów. Jednym ze sposobów zarabiania przez domy maklerskie są prowizje od transakcji. Kiedy klient dokonuje rzadkich transakcji, dom maklerski nie zarabia od niego. Opłata maklerska może następnie próbować zrekompensować brak prowizji poprzez pobieranie opłat za brak aktywności. Mali, pasywni inwestorzy, którzy dokonują niewielkiej liczby transakcji, są najbardziej pokrzywdzeni przez opłaty za brak aktywności.
Podobnie firmy wydające karty kredytowe otrzymują niewielki procent sprzedaży za każdym razem, gdy klient korzysta z karty kredytowej w celu dokonania zakupu. Gdy klient przestaje korzystać z karty kredytowej, wystawca karty kredytowej przestaje otrzymywać ten dochód i pobiera opłatę za brak aktywności jako sposób zarabiania pieniędzy od klienta, który w innym przypadku nie wygenerowałby żadnych dochodów.
Opłata za brak aktywności oraz ustawa o odpowiedzialności, karcie kredytowej i ujawnianiu danych z 2009 roku
Do czasu uchwalenia ustawy o karcie kredytowej z 2009 r. Wystawcy kart kredytowych mogli obciążać konsumentów za nieużywanie ich kart kredytowych. Kiedy obowiązywały te opłaty za uśpienie, posiadacze kart musieli okresowo używać swoich kart, aby uniknąć ponoszenia opłat. Różni emitenci mieli różne ramy czasowe na uznanie konta za nieaktywne i oszacowanie opłaty. W tym okresie najlepszym sposobem na uniknięcie opłaty za bezczynność byłoby zamknięcie konta nieużywanej karty. Stanowiło to jednak problem dla konsumentów, którzy chcieli mieć kartę kredytową na wypadek awarii. Było to również problematyczne dla konsumentów, którzy nie chcieli zamykać konta z zerowym saldem, ponieważ obniżenie ich całkowitego dostępnego kredytu zwiększyłoby ich wskaźnik wykorzystania kredytu, prawdopodobnie skutkując niższą oceną wiarygodności kredytowej.
Ustawa o karcie kredytowej w znacznym stopniu spowodowała, że opłaty za uśpienie stały się nielegalne, ale konsumenci mogą nadal być obciążani kosztami, jeśli przez 12 miesięcy nie prowadzono żadnej działalności na koncie. Przed wydaniem karty wystawca musi wyraźnie ujawnić istnienie, częstotliwość i wysokość tych opłat i nie może ich obciążać częściej niż raz w miesiącu.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.