Niedoskonała konkurencja
Niedoskonała konkurencja istnieje, gdy rynek, hipotetyczny lub rzeczywisty, narusza abstrakcyjne zasady neoklasycznej czystej lub doskonałej konkurencji. Współczesna teoria niedoskonałej kontra doskonałej konkurencji wywodzi się z tradycji postklasycznej myśli ekonomicznej z Cambridge.
Kluczowe dania na wynos
- Niedoskonała konkurencja odnosi się do każdego rynku gospodarczego, który nie spełnia rygorystycznych standardów hipotetycznego rynku doskonale lub czysto konkurencyjnego.
- W tym środowisku firmy sprzedają różne produkty i usługi, ustalają własne indywidualne ceny, walczą o udział w rynku i często są chronione barierami wejścia i wyjścia.
- Niedoskonała konkurencja jest powszechna i można ją znaleźć w następujących typach struktur rynkowych: monopole, oligopole, konkurencja monopolistyczna, monoponie i oligoponie.
Niedoskonała konkurencja
Zrozumienie niedoskonałej konkurencji
Idealny rynek to teoretyczna koncepcja mikroekonomii, która jest stosowana jako standard do pomiaru skuteczności i wydajności rynków rzeczywistych. W idealnym środowisku konkurencji muszą być spełnione następujące kryteria:
- Firmy sprzedają identyczne produkty
- Nie mogą wpływać na wysokość opłat za te produkty
- Udział w rynku nie ma wpływu na ceny
- Wszyscy mają dostęp do tych samych informacji
- Firmy mogą wejść na rynek lub wyjść z niego bez ponoszenia żadnych kosztów
Od razu widać, że tak niewiele firm w świecie rzeczywistym działa w ten sposób, może poza kilkoma wyjątkami, takimi jak sprzedawcy na pchlim targu lub targ rolny. Jeśli i kiedy siły wymienione powyżej nie zostaną spełnione, mówi się, że konkurencja jest niedoskonała - jest to oznaczone w ten sposób, ponieważ różnicowanie powoduje, że niektóre firmy zyskują przewagę nad innymi, umożliwiając im generowanie wyższego zysku niż inni, czasem kosztem klientów .
Ważny
Niedoskonała konkurencja stwarza możliwości generowania większego zysku, w przeciwieństwie do idealnego środowiska konkurencji, w którym firmy zarabiają tylko tyle, aby utrzymać się na powierzchni.
W warunkach niedoskonałej konkurencji firmy sprzedają różne produkty i usługi, ustalają własne ceny, walczą o udział w rynku i często są chronione barierami wejścia i wyjścia, co utrudnia nowym firmom wyzwanie. Niedoskonałe konkurencyjne rynki są szeroko rozpowszechnione i można je znaleźć w następujących rodzajach struktur rynkowych: monopole, oligopole, monopolistyczna konkurencja, monoponie i oligoponie.
Historia Niedoskonała konkurencja
Traktowanie idealnych modeli konkurencji w ekonomii, wraz z nowoczesnymi koncepcjami monopolu, zostało założone przez francuskiego matematyka Augustina Cournota w jego „Badaniach nad matematycznymi zasadami teorii bogactwa” z 1838 roku. Jego pomysły zostały przyjęte i spopularyzowane przez szwajcarskiego ekonomistę Leona Walrasa, uważanego przez wielu za twórcę nowoczesnej ekonomii matematycznej.
Przed Walras i Cournot matematycy mieli trudności z modelowaniem relacji ekonomicznych lub tworzeniem wiarygodnych równań. Nowy idealny model konkurencji uprościł konkurencję gospodarczą do stanu czysto przewidywalnego i statycznego. Pozwoliło to uniknąć wielu problemów istniejących na prawdziwych rynkach, takich jak niedoskonała wiedza ludzka, bariery wejścia i monopole.
Podejście matematyczne zyskało szeroką akceptację akademicką, szczególnie w Anglii. Wszelkie odstępstwa od nowego modelu doskonałej konkurencji uznano za kłopotliwe naruszenie nowego zrozumienia gospodarczego.
W szczególności jeden Anglik, William Stanley Jevons, przyjął idee doskonałej konkurencji i argumentował, że konkurencja była najbardziej użyteczna nie tylko wtedy, gdy jest wolna od dyskryminacji cenowej, ale także wtedy, gdy w danej branży jest niewielka liczba kupujących lub duża liczba sprzedawców . Dzięki wpływom Jevonsa tradycja gospodarcza z Cambridge przyjęła zupełnie nowy język dla potencjalnych zakłóceń na rynkach gospodarczych - niektóre prawdziwe, a niektóre tylko teoretyczne. Wśród tych problemów były oligopol, konkurencja monopolistyczna, monopsony i oligopsony.
Ograniczenia niedoskonałej konkurencji
Hurtowe poświęcenie szkoły Cambridge w tworzeniu statycznej i matematycznie obliczalnej nauki ekonomicznej miało swoje wady. Jak na ironię, doskonale konkurencyjny rynek wymagałby braku konkurencji.
Wszyscy sprzedawcy na idealnym rynku muszą sprzedawać dokładnie podobne towary po identycznych cenach dokładnie tym samym konsumentom, z których wszyscy mają tę samą doskonałą wiedzę. Nie ma miejsca na reklamę, różnicowanie produktów, innowacje lub identyfikację marki w doskonałej konkurencji.
Żaden prawdziwy rynek nie może lub nie mógłby osiągnąć cech rynku doskonale konkurencyjnego. Model czystej konkurencji ignoruje wiele czynników, w tym ograniczone wykorzystanie kapitału fizycznego i inwestycji kapitałowych, działalność przedsiębiorczą oraz zmiany w dostępności ograniczonych zasobów.
Inni ekonomiści przyjęli bardziej elastyczne i mniej matematyczne teorie konkurencji, takie jak równomiernie rotująca gospodarka. Jednak język stworzony przez tradycję Cambridge wciąż dominuje w tej dyscyplinie - nawet dziś podstawowe wykresy i równania przedstawione w większości podręczników ekonomii 101 pochodzą z tych pochodnych matematycznych.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.