Indeks Arbitraż
Arbitraż indeksowy to strategia handlowa, która stara się czerpać zyski z różnic cenowych między dwoma lub więcej indeksami rynkowymi. Można to zrobić na wiele sposobów, w zależności od źródła rozbieżności cenowych. Może to być arbitraż między tym samym indeksem będącym przedmiotem obrotu na dwóch różnych giełdach lub może to być arbitraż między dwoma indeksami, które mają standardową wartość względną, która chwilowo odbiegała od swojego standardu. Może to być również arbitraż między instrumentami śledzącymi indeks a samymi składnikami indeksu. Bez względu na sytuację strategia obejmie zakup papierów wartościowych o niższej cenie i sprzedaży papierów wartościowych o wyższej cenie z oczekiwaniem, że ceny powrócą do równoważności.
Kluczowe dania na wynos
- Ta strategia handlowa stara się czerpać zyski z różnic między jedną lub więcej wersjami indeksu lub między indeksem a jego składnikami.
- Możliwościami arbitrażu mogą być różnice milisekundowe.
- Ten rodzaj arbitrażu jest najczęściej stosowany przez duże instytucje finansowe dysponujące zasobami niezbędnymi do uchwycenia wielu ulotnych różnic.
- Rolą tego arbitrażu jest synchronizacja rynków pod względem ceny w trakcie sesji giełdowej.
Zrozumienie arbitrażu indeksu
Arbitraż indeksowy stanowi sedno handlu programami, w którym komputery monitorują milisekundowe zmiany między różnymi papierami wartościowymi i automatycznie wprowadzają zlecenia kupna lub sprzedaży, aby wykorzystać różnice, których inaczej nie powinno być. Jest to szybki, elektroniczny proces handlu, który jest częściej realizowany przez główne instytucje finansowe, ponieważ możliwości są często ulotne i brzytwa.
Przykładowy arbitraż
Jednym z bardziej znanych przykładów tej strategii handlowej jest próba uchwycenia różnicy między miejscem handlu kontraktami terminowymi S&P 500 a opublikowaną ceną samego indeksu S&P 500. Arbitraż indeksu S&P 500 jest często nazywany handlem bazowym. Podstawą jest różnica między cenami rynkowymi gotówki a cenami futures.
Teoretyczna cena tego indeksu powinna być dokładna, gdy zostanie zsumowana jako ważona kapitalizacją kalkulacja wszystkich 500 akcji w indeksie. Każda różnica między tą liczbą w czasie rzeczywistym a ceną transakcji futures powinna stanowić szansę. Jeśli komponenty były tańsze, natychmiastowe wykonanie zlecenia kupna wszystkich 500 akcji i sprzedaż równoważnej kwoty droższych kontraktów futures powinno przynieść transakcję wolną od ryzyka.
Oczywiście taka strategia wymagałaby znacznego kapitału, szybkiej technologii i niewielkich kosztów prowizji. Biorąc pod uwagę te czynniki, taka strategia będzie bardziej opłacalna, gdy zostanie przeprowadzona na dużą skalę przez operacje bankowe i maklerskie. Takie instytucje mogą przeprowadzać duże transakcje i nadal zarabiać na bardzo małych różnicach. Im więcej składników indeksu, tym większe szanse, że niektóre z nich zostaną źle wycenione, i tym większe będą możliwości arbitrażu. Dlatego arbitraż na indeksie zaledwie kilku akcji ma mniejsze szanse na znaczące szanse.
Handlowcy mogą również stosować strategie arbitrażu w funduszach będących przedmiotem obrotu giełdowego (ETF) w ten sam sposób. Ponieważ większość ETF-ów nie handluje tak aktywnie jak kontrakty futures na indeksy giełdowe, szanse na arbitraż są duże. ETF-y podlegają czasem poważnym zaburzeniom rynku, mimo że ceny bazowych zapasów składników pozostają stabilne.
Działalność handlowa 24 sierpnia 2015 r. Była ekstremalnym przypadkiem, w którym duży spadek na giełdzie spowodował nieregularne oferty i ceny ofertowe wielu akcji, w tym komponentów ETF. Brak płynności i opóźnienia w rozpoczęciu obrotu tymi zapasami były problematyczne dla dokładnego obliczenia cen ETF. To opóźnienie stworzyło ekstremalne wahania i możliwości arbitrażu.
Rola arbitrażu
Wszystkie rynki działają w celu zbliżenia kupujących i sprzedających w celu ustalenia cen. To działanie jest znane jako odkrycie ceny. Arbitraż może kojarzyć się z nieprzyjemnymi transakcjami wykorzystywanymi do wykorzystywania rynku, ale w rzeczywistości służy utrzymaniu zgodności rynku.
Na przykład, jeśli wiadomości powodują popyt na kontrakt futures, ale inwestorzy krótkoterminowi przeważają nad nim, wówczas koszyk akcji bazowych, indeks, nie porusza się. Dlatego kontrakt futures staje się zawyżony. Arbitrzy szybko sprzedają kontrakty terminowe i kupują gotówkę, aby przywrócić relacje między nimi.
Arbitraż nie jest wyłączną działalnością rynków finansowych. Detaliści mogą również znaleźć wiele towarów oferowanych przez dostawcę po niskich cenach i zawrócić, aby sprzedać je klientom. W tym przypadku dostawca może mieć nadmiar zapasów lub utratę powierzchni magazynowej, co wymaga obniżonej sprzedaży. Jednak termin arbitraż jest w rzeczywistości najczęściej związany z obrotem papierami wartościowymi i odnosi się do aktywów.
Dobra cena
Na rynku kontraktów terminowych wartością godziwą jest cena równowagi dla kontraktu futures. Jest to równe cenie gotówkowej lub ceny spot, po uwzględnieniu skumulowanych odsetek i utraconych dywidend, ponieważ inwestor jest właścicielem kontraktu futures, a nie samych akcji fizycznych, przez określony czas. Zatem wartość godziwa przyszłego kontraktu to kwota, po której papier wartościowy powinien zostać sprzedany. Rozpiętość między tą wartością, zwaną także podstawą lub spreadem bazowym, ma miejsce w przypadku arbitrażu indeksowego.
Wartość godziwa może pokazać różnicę między ceną kontraktów futures a kosztem posiadania wszystkich akcji w określonym indeksie. Na przykład wzór na wartość godziwą kontraktu futures S&P to (Wartość godziwa = gotówka * {1 + r (x / 360)} - dywidendy).
- Środki pieniężne to bieżąca wartość środków pieniężnych S&P.
- R jest bieżącą stopą procentową, która byłaby wypłacona brokerowi za zakup wszystkich akcji w indeksie S&P 500.
- Dywidendy to łączna kwota wypłaconych dywidend do wygaśnięcia kontraktu futures wyrażona w punktach kontraktu S&P.