Stawka oferowana przez London InterBank (LIBOR)
Londyńska międzybankowa stopa procentowa (LIBOR) jest referencyjną stopą procentową, według której duże banki globalne pożyczają sobie nawzajem na międzynarodowym rynku międzybankowym pożyczki krótkoterminowe.
LIBOR, czyli London Interbank Oferowana stopa, służy jako akceptowana na całym świecie główna referencyjna stopa procentowa, która wskazuje koszty finansowania zewnętrznego między bankami. Stawka jest obliczana i publikowana każdego dnia przez Intercontinental Exchange (ICE).
1:22Stawka oferowana międzybankowego Londynu (LIBOR)
Zrozumienie LIBOR
LIBOR jest średnią stopą procentową, według której duże globalne banki pożyczają od siebie. Opiera się na pięciu walutach, w tym dolarach amerykańskich, euro, funtach brytyjskich, jenach japońskich i frankach szwajcarskich, i obsługuje siedem różnych terminów zapadalności - z dnia na dzień / spot, następny, tydzień i jeden, dwa, trzy, sześć, i 12 miesięcy.
Połączenie pięciu walut i siedmiu terminów zapadalności daje w sumie 35 różnych stawek LIBOR obliczanych i raportowanych każdego dnia roboczego. Najczęściej podawaną stopą jest trzymiesięczna stopa dolara amerykańskiego, zwykle określana jako bieżąca stopa LIBOR.
Każdego dnia ICE pyta duże globalne banki, ile by obciążały inne banki za pożyczki krótkoterminowe. Powiązanie usuwa najwyższe i najniższe liczby, a następnie oblicza średnią z pozostałych liczb. Nazywa się to średnią przyciętą. Ta stawka jest księgowana codziennie jako stawka dzienna, więc nie jest to wartość statyczna. Po obliczeniu i sfinalizowaniu kursów dla każdego terminu zapadalności i waluty są one ogłaszane / publikowane raz dziennie około godziny 11:55 czasu londyńskiego przez IBA.
LIBOR jest także podstawą pożyczek konsumenckich w krajach na całym świecie, więc wpływa na konsumentów tak samo, jak na instytucje finansowe. Stopy procentowe różnych produktów kredytowych, takich jak karty kredytowe, kredyty samochodowe i kredyty hipoteczne o zmiennym oprocentowaniu, zmieniają się w zależności od stopy międzybankowej. Ta zmiana stopy pomaga określić łatwość zaciągania pożyczek między bankami a konsumentami.
Ale korzystanie ze stawki LIBOR ma pewną wadę. Mimo że niższe koszty finansowania zewnętrznego mogą być atrakcyjne dla konsumentów, wpływają również na zwrot z niektórych papierów wartościowych. Niektóre fundusze wspólnego inwestowania mogą być przypisane do LIBOR, więc ich rentowności mogą spadać wraz ze zmianami LIBOR.
Kluczowe dania na wynos
- LIBOR to referencyjna stopa procentowa, przy której największe globalne pożyczki udzielają sobie nawzajem.
- LIBOR jest zarządzany przez Intercontinental Exchange, która pyta główne globalne banki, ile by naliczyły inne banki za pożyczki krótkoterminowe.
- Stawkę oblicza się przy użyciu metodologii wodospadu, znormalizowanej, opartej na transakcjach, opartej na danych i warstwowej.
Jak oblicza się LIBOR?
Administracja ICE Benchmark Administration (IBA) utworzyła wyznaczony panel banków globalnych dla każdej pary walutowej i pary walutowej. Na przykład 16 głównych banków, w tym Bank of America, Barclays, Citibank, Deutsche Bank, JPMorgan Chase i UBS stanowią panel LIBOR w dolarach amerykańskich. Tylko te banki, które odgrywają znaczącą rolę na rynku londyńskim, są uważane za kwalifikujące się do członkostwa w panelu ICE LIBOR, a proces selekcji odbywa się co roku.
Od kwietnia 2018 r. IBA przedłożył nową propozycję wzmocnienia metodologii obliczania LIBOR. Zasugerowano użycie znormalizowanej, opartej na transakcjach, opartej na danych, warstwowej metody zwanej Metodą Wodospadu do określania LIBOR.
- Pierwszy poziom oparty na transakcjach polega na przyjęciu średniej ceny ważonej wolumenem (VWAP) wszystkich kwalifikujących się transakcji, które bank panelowy mógł przypisać wyższą wagę dla transakcji zarezerwowanych bliżej 11:00 czasu londyńskiego.
- Drugi poziom uzyskiwany z transakcji obejmował przyjmowanie zgłoszeń na podstawie danych pochodzących z transakcji z banku centralnego, jeśli nie ma wystarczającej liczby kwalifikujących się transakcji, aby dokonać zgłoszenia na poziomie 1.
- Trzeci poziom - ekspertyza - wchodzi w grę, gdy bank panelu nie złoży dokumentów na poziomie 1 lub 2. Podaje stawkę, z jaką mógłby się sfinansować o godzinie 11:00 czasu londyńskiego w odniesieniu do niezabezpieczonego, hurtowego rynku finansowania.
Metodologia wodospadu zachowuje skrócone średnie obliczenia.
IBA oblicza wskaźnik LIBOR, stosując metodę przyciętej średniej zastosowaną do wszystkich otrzymanych odpowiedzi. Średnia skrócona to metoda uśredniania, która eliminuje mały określony procent największych i najmniejszych wartości przed obliczeniem średniej. W przypadku LIBOR liczby w najwyższym i najniższym kwartylu są wyrzucane, a uśrednianie jest wykonywane dla pozostałych liczb.
Zastosowania LIBOR
LIBOR jest stosowany na całym świecie w szerokiej gamie produktów finansowych. Obejmują one:
- Standardowe produkty międzybankowe, takie jak kontrakty terminowe na stopę procentową (FRA), swapy procentowe, kontrakty futures / opcje na stopy procentowe i swapy
- Produkty komercyjne, takie jak zmienne oprocentowanie depozytów i banknotów, kredyty konsorcjalne i kredyty hipoteczne o zmiennym oprocentowaniu
- Produkty hybrydowe, takie jak zabezpieczone zobowiązania dłużne (CDO), zabezpieczone zobowiązania hipoteczne (CMO), oraz szeroka gama banknotów memoriałowych, na żądanie i wieczystych
- Produkty związane z pożyczkami konsumpcyjnymi, takie jak kredyty hipoteczne i kredyty studenckie
LIBOR jest również wykorzystywany jako standardowa miara oczekiwań rynku dla stóp procentowych finalizowanych przez banki centralne. Uwzględnia premie za płynność różnych instrumentów będących przedmiotem obrotu na rynkach pieniężnych, a także wskaźnik kondycji całego systemu bankowego. Wiele produktów pochodnych jest tworzonych, wprowadzanych i sprzedawanych w odniesieniu do LIBOR. LIBOR jest również stosowany jako stopa referencyjna dla innych standardowych procesów, takich jak rozliczanie, odkrywanie cen i wycena produktów.
Krótka historia LIBOR
Potrzeba jednolitej miary stóp procentowych we wszystkich instytucjach finansowych stała się konieczna, ponieważ rynek produktów opartych na stopach procentowych zaczął ewoluować w latach 80. Brytyjskie Stowarzyszenie Bankowców (BBA) - które reprezentowało sektor usług bankowych i finansowych - ustanowiło stopy procentowe BBA w 1984 r. Dalsze usprawnienia doprowadziły do ewolucji stopy LIBOR BBA w 1986 r., Która stała się domyślną standardową stopą procentową dla transakcji w transakcje finansowe oparte na stopie procentowej i walucie między instytucjami finansowymi na poziomie lokalnym i międzynarodowym.
Od tego czasu LIBOR przeszedł wiele zmian. Najważniejszym z nich jest zmiana BBA LIBOR na ICE LIBOR w lutym 2014 r. Po przejęciu administracji przez Intercontinental Exchange.
Zmieniły się również waluty uczestniczące w obliczaniu LIBOR. Chociaż dodano nowe kursy walut, wiele z nich usunięto lub zintegrowano po wprowadzeniu kursów euro. Kryzys finansowy w 2008 r. Spowodował znaczny spadek liczby terminów wyliczenia LIBOR.
Ekwiwalenty LIBOR
Chociaż LIBOR jest akceptowany na całym świecie, istnieją inne podobne regionalne stopy procentowe, które są powszechnie stosowane na całym świecie.
Na przykład Europa ma europejską oferowaną stopę międzybankową (EURIBOR), Japonia ma tokijską oferowaną stopę procentową (TIBOR), Chiny ma międzynarodową stopę oferowaną międzybankową w Szanghaju (SHIBOR), a Indie mają stopę oferowaną międzybankową w Mumbaju (MIBOR).
LIBOR Scandal of Rate Rigging
Chociaż LIBOR jest od dawna globalnym standardem odniesienia dla stopy procentowej, miał swój spory udział w kontrowersjach, w tym poważnym skandalu z fałszowaniem stóp procentowych. Duże banki rzekomo zmowy zmanipulowały stawki LIBOR. Wzięli pod uwagę prośby inwestorów i przedłożyli sztucznie niskie stawki LIBOR, aby utrzymać je na preferowanym poziomie. Zamiarem rzekomej nadużycia było zwiększenie zysków inwestorów, którzy zajmowali pozycje w finansowych papierach wartościowych opartych na LIBOR.
Po zgłoszeniu przez Wall Street Journal w 2008 r. Główne światowe banki, które zasiadały w panelach i przyczyniły się do procesu określania LIBOR, zostały poddane kontroli regulacyjnej. Obejmowało to dochodzenia Departamentu Sprawiedliwości USA. Podobne dochodzenia wszczęto w innych częściach świata, w tym w Wielkiej Brytanii i Europie. Duże banki i instytucje finansowe, w tym Barclays, ICAP, Rabobank, Royal Bank of Scotland, UBS i Deutsche Bank, spotkały wysokie grzywny. Podjęto również działania karne wobec ich pracowników, którzy zostali uznani za zamieszanych w nadużycia.
Skandal był również jednym z głównych powodów, dla których LIBOR przeniósł się z administracji BBA do ICE.
Przykłady produktów i transakcji opartych na LIBOR
Najprostszym przykładem transakcji opartej na stopie LIBOR jest obligacja o zmiennym oprocentowaniu, która płaci roczne odsetki w oparciu o stawkę LIBOR, według stawki LIBOR + 0, 5%. Wraz ze zmianą wartości LIBOR zmieni się wypłata odsetek.
LIBOR ma również zastosowanie do swapów stóp procentowych - umów zawartych między dwiema stronami w celu wymiany płatności odsetek w określonym czasie. Załóżmy, że Paul posiada inwestycję o wartości 1 miliona USD, która wypłaca mu zmienną stopę procentową opartą na stopie LIBOR równą LIBOR + 1% co kwartał. Ponieważ jego zarobki podlegają wartościom LIBOR i mają charakter zmienny, chce przejść na płatności odsetkowe o stałej stopie procentowej. Jest też Peter, który ma podobną inwestycję w wysokości 1 miliona dolarów, która płaci mu stałe odsetki w wysokości 1, 5% na kwartał. Chce uzyskać zmienne zarobki, ponieważ może to czasami dać mu wyższe płatności.
Zarówno Paul, jak i Peter mogą zawrzeć umowę swapową, wymieniając się odpowiednimi odsetkami. Paul otrzyma od Petera stałe 1, 5% odsetek od swojej inwestycji o wartości 1 miliona USD, co równa się 15 000 USD, podczas gdy Peter otrzyma od LIBOR LIBOR + 1% zmiennej stopy procentowej.
Jeśli LIBOR wynosi 1%, Peter otrzyma 2% lub 20 000 $ od Paula. Ponieważ liczba ta jest wyższa niż to, co jest winien Paulowi, Piotr otrzyma od niego 5000 USD (20 000 - 15 000 USD). Do następnego kwartału, jeśli LIBOR spadnie do 0, 25%, Peter będzie mógł otrzymać 1, 25% lub 12 500 $ od Paula. W ujęciu netto Paul otrzyma od Piotra 2500 USD (15 000 USD - 12 500 USD).
Takie swapy zasadniczo spełniają wymóg obu stron transakcji, które chciały zmienić rodzaj wpływów odsetkowych (stałych i zmiennych).
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.