Blisko pieniędzy
„Near money” to termin ekonomii finansowej opisujący aktywa niepieniężne, które są bardzo płynne i można je łatwo zamienić na gotówkę. Niemal pieniądz można również określić jako quasi-pieniądze lub ekwiwalenty środków pieniężnych. Bliskość bliskich pieniędzy jest ważna dla określenia poziomów płynności. Przykłady aktywów bliskich pieniądza obejmują konta oszczędnościowe, certyfikaty depozytowe (CD), waluty obce, rachunki rynku pieniężnego, zbywalne papiery wartościowe i bony skarbowe. Ogólnie rzecz biorąc, aktywa bliskie pieniądza objęte analizą bliskiego pieniądza będą się różnić w zależności od rodzaju analizy.
Kluczowe dania na wynos
- Near money odnosi się do aktywów niepieniężnych.
- Blisko pieniędzy można łatwo zamienić na gotówkę.
- Bliskość pieniędzy i bliskość pieniędzy są ważnymi zagadnieniami w wielu różnych rodzajach analizy płynności.
Blisko pieniędzy i blisko pieniędzy (lub blisko pieniędzy) od dziesięcioleci kompleksowo wpływają na analizę finansową i względy ekonomiczne. Analitycy finansowi uważają bliskość pieniędzy za ważną koncepcję testowania płynności. Banki centralne i ekonomiści wykorzystują koncepcję bliskiego pieniądza do określania różnych poziomów podaży pieniądza, przy czym bliskość bliskich pieniędzy służy jako czynnik do klasyfikowania aktywów jako M1, M2 lub M3.
Zrozumienie bliskich pieniędzy
Blisko pieniędzy to termin, którego analitycy używają do zrozumienia i oszacowania płynności i bliskości płynności aktywów finansowych. Zagadnienia dotyczące prawie pieniędzy są rozpatrywane w różnych scenariuszach rynkowych. Zrozumienie bliskości pieniędzy i bliskości pieniędzy jest niezbędne w analizie sprawozdań finansowych przedsiębiorstw i zarządzaniu podażą pieniędzy. Niemal pieniądz może być również ważny we wszystkich rodzajach zarządzania majątkiem, ponieważ jego analiza stanowi barometr płynności gotówki, konwersji ekwiwalentów środków pieniężnych i ryzyka.
Blisko pieniędzy ogólnie odnoszą się kompleksowo do wszystkich bliskich pieniędzy jednostki. Bliskość bliskich pieniędzy będzie się różnić w zależności od faktycznych ram czasowych zamiany gotówki. Inne czynniki wpływające na bliskość pieniędzy mogą również obejmować opłaty transakcyjne lub kary związane z wypłatami.
Zarządzanie majątkiem osobistym
W zarządzaniu majątkiem osobistym bliskość pieniędzy może być ważnym czynnikiem wpływającym na tolerancję inwestora na ryzyko. Środki pieniężne na ogół obejmują aktywa, które inwestor może łatwo zamienić na gotówkę w ciągu kilku dni lub miesięcy. Inwestorzy, którzy są silnie uzależnieni od wysokiej płynności bliskiego pieniądza, wybiorą krótkoterminowe opcje bliskiego ryzyka o bardzo niskim ryzyku, takie jak wysokowydajne rachunki oszczędnościowe, rachunki rynku pieniężnego, sześciomiesięczne płyty CD i bony skarbowe, które mogą zyskać około 2% rocznie z małym ryzykiem utraty. Inwestorzy, którzy dysponują większymi zapasami gotówki, mogą potencjalnie rozszerzyć bliskość bliskich pieniędzy w celu uzyskania wyższych zysków. Na przykład dwuletnie płyty CD mają dłuższy horyzont zapadalności z większym oczekiwanym zwrotem, a zatem są dalej w spektrum niż płyty sześciomiesięczne.
Oprócz wyborów o niskim ryzyku w pobliżu pieniędzy, inwestorzy mają również opcje podwyższonego ryzyka, takie jak akcje. Inwestycje te można zamienić na gotówkę poprzez handel rynkowy w ciągu około kilku dni, co zapewnia im bardzo krótkoterminową bliskość. Jednak zmienność i ryzyko inwestycji w akcje mogą oznaczać, że inwestorzy mają mniej do wypłaty na pilną potrzebę.
Płynność korporacyjna
Pojęcie bliskości pieniędzy i bliskości pieniędzy stanowi integralną część analizy sprawozdań finansowych dla przedsiębiorstw. Znajduje się w rdzeniu analizy płynności bilansu. Tutaj bliskość bliskich pieniędzy jest zilustrowana przez dwa zasadnicze stosunki, szybki stosunek i bieżący stosunek.
Wskaźnik szybki uwzględnia aktywa z najkrótszą bliskością. Aktywa te obejmują ekwiwalenty środków pieniężnych, zbywalne papiery wartościowe i należności. Dzielenie kombinacji tych szybkich aktywów przez zobowiązania krótkoterminowe zapewnia stosunek najbardziej płynnych aktywów firmy do jej zobowiązań bieżących. Współczynnik ten, często postrzegany na dwa sposoby, pokazuje wartość krótkoterminowych aktywów na 1 USD krótkoterminowych zobowiązań lub poziom pokrycia szybkich aktywów do krótkoterminowych zobowiązań. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy wskaźnik szybki, tym bardziej prawdopodobne jest, że firma będzie w stanie pokryć swoje bieżące zobowiązania najbardziej płynnymi aktywami.
Obecny wskaźnik przesuwa się nieco dalej w spektrum bliskości z aktywami, które są mniej płynne niż szybkie, ale nadal można je zamienić na gotówkę w ciągu jednego roku. Wskaźnik bieżący oblicza się poprzez podzielenie wszystkich aktywów obrotowych spółki przez jej zobowiązania krótkoterminowe. Bada to płynność firmy w horyzoncie rocznym.
Blisko pieniędzy i podaży pieniądza
Analiza ekonomistów i integracja technik podaży pieniądza szerzej dotyczą koncepcji bliskości pieniędzy poprzez rozbicie aktywów bliskich pieniędzy na poziomy bliskości. Poziomy te są klasyfikowane jako M1, M2 i M3.
Rezerwa Federalna ma generalnie trzy dźwignie, które mogą wpływać na podaż pieniądza. Te dźwignie to operacje otwartego rynku, stopa funduszy federalnych i rezerwy bankowe. Dostosowanie jednej lub wszystkich tych dźwigni może wpłynąć na podaż pieniądza i jego różne poziomy. Zatem poziomy podaży pieniądza mogą być ważne w kompleksowej analizie polityki banku centralnego.
Podejmując decyzje banku centralnego, ekonomiści federalni zwykle biorą pod uwagę implikacje M1, M2 i M3. M1 koncentruje się na gotówce i nie obejmuje pieniędzy bliskich. Aktywa M1 są również nazywane wąskimi pieniędzmi. M1 obejmuje gotówkę, monety, depozyty płatne na żądanie i wszystkie aktywa konta czekowego. Podaż pieniądza M2 obejmuje bliskość pieniędzy i ma pośrednią bliskość. Obejmuje wszystko w M1 plus depozyty oszczędnościowe, depozyty czasowe poniżej 100 000 USD oraz detaliczne fundusze rynku pieniężnego. M3 to najszersza ocena podaży pieniądza, znana również jako szerokie pieniądz. Ma najdłuższy limit konwersji. M3 obejmuje M1 i M2 oraz depozyty długoterminowe i dłuższe, a także instytucjonalne fundusze rynku pieniężnego. W Stanach Zjednoczonych Rezerwa Federalna wykorzystuje przede wszystkim statystyki M1 i M2 do celów politycznych. Rezerwa Federalna przestała zgłaszać M3 w 2006 r.
Blisko pieniędzy uważa się za część podaży pieniądza M2.
Pieniądze a pieniądze bliskie
We wszystkich ocenach bliskiego pieniądza ważne może być rozróżnienie między pieniądzem a bliskim pieniądzem. Pieniądze obejmują gotówkę w kasie lub gotówkę w banku, które można uzyskać na żądanie i wykorzystać jako środek wymiany transakcyjnej. Blisko pieniędzy wymaga czasu na zamianę gotówki. Osoby fizyczne i firmy muszą mieć dostępne środki pieniężne, aby sprostać natychmiastowym zobowiązaniom. W analizie banku centralnego M1 składa się przede wszystkim z prawdziwych pieniędzy. Blisko pieniędzy to nie gotówka, ale aktywa, które można łatwo zamienić na gotówkę. Dziedzina aktywów bliskich pieniędzy będzie się różnić w zależności od rodzaju analizy. Bliskość bliskich pieniędzy będzie również czynnikiem branym pod uwagę przy podejmowaniu wszelkiego rodzaju decyzji finansowych.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.