Rediscount
Rediscount to czynność polegająca na dyskontowaniu krótkoterminowego zbywalnego instrumentu dłużnego po raz drugi. Banki mogą ponownie zdyskontować te krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe, aby wspomóc ruch na rynku o wysokim popycie na kredyty. Gdy na rynku występuje niska płynność, banki mogą generować środki pieniężne poprzez redyskontowanie krótkoterminowych papierów wartościowych.
ŁAMANIE PONOWNEGO Zdyskontowania
Aby zachęcić inwestorów, emitenci długów mogą oferować swoje obligacje z dyskontem do wartości nominalnej, co oznacza, że inwestorzy mogą nabyć obligację za kwotę niższą niż jej wartość nominalna i otrzymać pełną wartość nominalną obligacji w terminie jej wykupu. Jeżeli pierwsza oferta dłużna nie generuje dużych odsetek, emitent może zastosować dodatkowy dyskonto do obligacji, zwiększając różnicę między ceną dyskontową a wartością nominalną. Kiedy to nastąpi, mówi się, że emitent ponownie zdyskontował obligacje.
Termin „redyskonta weksli” odnosi się również do procesu, w którym bank centralny lub bank Rezerwy Federalnej dyskontuje krótkoterminowe zabezpieczenie dłużne, które zostało już zdyskontowane przez bank lub dom dyskontowy. Linia dyskontowa banku centralnego jest często nazywana oknem dyskontowym. Termin ten pochodzi z dni, kiedy urzędnik poszedł do okna w banku centralnym, aby ponownie zdyskontować papiery wartościowe spółki. Banki Rezerwy Federalnej są uprawnione do przyjmowania pożyczek i innych zobowiązań bankowych jako zabezpieczenia zaliczek w oknie dyskontowym. Okno dyskontowe jest wykorzystywane przez Fed do redyskontowania prywatnych papierów wartościowych jako środka do bezpośredniego zapewnienia bankom finansowania przy określonej stopie procentowej, a tym samym do wpływania na krańcowy koszt funduszy. Na przykład klient, który pożyczy 10 000 USD od banku, podpisze weksel stwierdzający, że po roku spłaci bankowi 11 500 USD. Nota ta jest dyskontowana przez bank, który pożyczy mniej niż 11 500 USD wartości nominalnej noty. Gdyby bank chciał uzyskać dodatkowe rezerwy z Rezerwy Federalnej, mógłby ponownie zdyskontować tę kwalifikującą się notatkę w oknie rabatu Fed za, powiedzmy, 10, 800 USD. W ten sposób Rezerwa Federalna przejęłaby własność noty pożyczkowej i zapewniła bankowi członkowskiemu środki w stosunku do kwoty, którą obiecuje zapłacić w terminie zapadalności.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.