Teoria krótkiego zainteresowania
Teoria krótkiego oprocentowania stwierdza, że wysoki poziom krótkich odsetek jest uparty wskaźnikiem. Dlatego wyznawcy tej teorii będą starali się kupować mocno zwarte akcje i czerpać zyski z przewidywanego wzrostu cen.
Podejście to jest sprzeczne z poglądem większości inwestorów, którzy postrzegają krótką sprzedaż jako wskazówkę, że niedobór akcji prawdopodobnie spadnie. Dlatego teorię krótkiego zainteresowania można postrzegać jako sprzeczne podejście do inwestowania.
Kluczowe dania na wynos
- Teoria krótkiego oprocentowania jest poglądem, że zapasy o znacznym skróceniu najprawdopodobniej wzrosną w przyszłości.
- Jest to podejście sprzeczne, ponieważ większość inwestorów postrzega krótkie zainteresowanie jako niedźwiedzi wskaźnik.
- Podstawą teorii krótkiego zainteresowania jest fakt, że krótcy sprzedawcy są czasami zmuszani do agresywnego kupowania akcji w celu pokrycia swoich pozycji.
Zrozumienie teorii krótkiego zainteresowania
Teoria krótkiego zainteresowania opiera się na mechanice krótkiej sprzedaży. Kiedy inwestorzy tracą akcje, skutecznie pożyczają je od brokera, a następnie natychmiast sprzedają za gotówkę. Ostatecznie, gdy broker żąda spłaty, inwestor musi to zrobić, kupując akcje na otwartym rynku i zwracając je brokerowi.
Krótcy sprzedawcy zarabiają pieniądze, jeśli cena akcji, którą zlikwidowali, spadnie po ich sprzedaży. W takim scenariuszu sprzedawca krótki może odkupić akcje po niższej cenie i zwrócić je brokerowi, ujmując różnicę jako zysk.
Ale co się stanie, jeśli akcje wzrosną po pierwszej sprzedaży? Jeśli tak się stanie, inwestor musi je odkupić po wyższej cenie, co spowoduje stratę. Jeśli wiele osób zwarło akcje i zauważy, że ich cena stopniowo rośnie, mogą wpaść w panikę i spróbować kupić akcje, aby ograniczyć ryzyko, że ich cena wzrośnie jeszcze wyżej. Ta sytuacja panicznego kupowania jest znana jako krótki uścisk.
Teoria krótkiego oprocentowania stara się czerpać zyski z kłopotów tych krótkich sprzedawców. Zwolennicy teorii krótkiego oprocentowania uważają, że zapasy o wysokim zwarciu są bardziej skłonne do wzrostu, ponieważ krótcy sprzedawcy mogą być zmuszeni do kupowania zapasów o dużych obrotach podczas krótkiego przymusu. Ten rodzaj zakupów jest znany jako krótkie pokrycie.
Innym podejściem wykorzystującym krótkie odsetki do identyfikacji akcji o potencjale wzrostu wartości akcji jest wskaźnik krótkich odsetek (SIR). SIR to stosunek liczby sprzedanych akcji w krótkim do średniego dziennego wolumenu obrotu (ADTV). Na przykład, jeśli XYZ sprzedaje krótko milion akcji, a ADTV wynosi 500 000, wówczas jego SIR wynosi dwa. Oznacza to, że teoretycznie zajęłoby to krótkim sprzedawcom w XYZ co najmniej dwa pełne dni handlowe.
Inwestorzy mogą użyć SIR, aby szybko stwierdzić, jak bardzo firma jest spięta. Dla zwolenników teorii krótkiego oprocentowania SIR może być użyty do ustalenia, które firmy oferują największą potencjalną aprecjację ceny.
Przykład teorii krótkiego zainteresowania w świecie rzeczywistym
Jeżeli na Akcji A pozostało 50 milionów akcji, a 2, 5 miliona akcji zostało sprzedanych w krótkim terminie, wówczas ich krótkie odsetki wynoszą 5%. Jeśli w Akcji B pozostało 40 milionów akcji, z czego 10 milionów zostało sprzedanych w krótkim terminie, ich krótkie odsetki wynoszą 25%.
Zgodnie z teorią krótkiego oprocentowania zapasy B mają większe prawdopodobieństwo wzrostu ceny niż zapasy A, zakładając, że zapasy są poza tym identyczne. Wynika to z faktu, że Zapas B jest bardziej prawdopodobnym celem krótkiego pokrycia spowodowanego krótkim ściśnięciem.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.