Zrozumienie stóp procentowych, inflacji i obligacji

Posiadanie obligacji jest zasadniczo jak posiadanie strumienia przyszłych płatności gotówkowych. Te płatności gotówkowe są zwykle dokonywane w formie okresowych płatności odsetek i zwrotu kwoty głównej w momencie wykupu obligacji.

W przypadku braku ryzyka kredytowego (ryzyko niewykonania zobowiązania) wartość tego strumienia przyszłych płatności gotówkowych jest po prostu funkcją wymaganego zwrotu w oparciu o oczekiwania inflacyjne. Jeśli zabrzmi to trochę myląco i technicznie, nie martw się, ten artykuł rozbije ceny obligacji, zdefiniuje termin „rentowność obligacji” i pokaże, w jaki sposób oczekiwania inflacyjne i stopy procentowe określają wartość obligacji.

Miary ryzyka

Inwestując w obligacje należy ocenić dwa podstawowe rodzaje ryzyka: ryzyko stopy procentowej i ryzyko kredytowe. Chociaż skupiamy się na tym, w jaki sposób stopy procentowe wpływają na wycenę obligacji (znaną również jako ryzyko stopy procentowej), inwestor w obligacje musi również zdawać sobie sprawę z ryzyka kredytowego.

Ryzyko stopy procentowej to ryzyko zmian ceny obligacji w wyniku zmian obowiązujących stóp procentowych. Zmiany krótkoterminowych i długoterminowych stóp procentowych mogą wpływać na różne obligacje na różne sposoby, które omówimy poniżej. Tymczasem ryzyko kredytowe to ryzyko, że emitent obligacji nie dokona regularnych spłat odsetek lub kwoty głównej. Prawdopodobieństwo negatywnego zdarzenia kredytowego lub niewykonania zobowiązania wpływa na cenę obligacji - im wyższe ryzyko wystąpienia negatywnego zdarzenia kredytowego, tym wyższe będą wymagania inwestorów stopy procentowej w zamian za przejęcie tego ryzyka.

Obligacje wyemitowane przez Departament Skarbu USA w celu sfinansowania działalności rządu USA są znane jako obligacje skarbowe USA. W zależności od czasu do terminu wymagalności nazywane są wekslami, banknotami lub obligacjami.

Inwestorzy uważają amerykańskie obligacje skarbowe za wolne od ryzyka niewykonania zobowiązania. Innymi słowy, inwestorzy uważają, że nie ma szans, że rząd Stanów Zjednoczonych zwleka z odsetkami i spłatą kapitału z tytułu emitowanych obligacji. W pozostałej części tego artykułu będziemy wykorzystywać obligacje skarbowe USA w naszych przykładach, eliminując w ten sposób ryzyko kredytowe z dyskusji.

Zrozumienie inflacji stóp procentowych i rynku obligacji

Obliczanie dochodu i ceny obligacji

Aby zrozumieć, w jaki sposób stopy procentowe wpływają na cenę obligacji, musisz zrozumieć pojęcie dochodu. Chociaż istnieje kilka różnych rodzajów obliczeń rentowności, do celów tego artykułu wykorzystamy obliczenia dochodowości do dojrzałości (YTM). YTM obligacji jest po prostu stopą dyskontową, którą można zastosować, aby bieżąca wartość wszystkich przepływów pieniężnych obligacji była równa jej cenie.

Innymi słowy, cena obligacji jest sumą wartości bieżącej każdego przepływu pieniężnego, przy czym wartość bieżąca każdego przepływu pieniężnego jest obliczana przy użyciu tego samego współczynnika dyskontowego. Ten współczynnik dyskontowy stanowi zysk. Kiedy rentowność obligacji rośnie, z definicji jej cena spada, a gdy rentowność obligacji z definicji spada, jej cena rośnie.

Względny dochód obligacji

Termin zapadalności obligacji w dużej mierze wpływa na jej rentowność. Aby zrozumieć to stwierdzenie, musisz zrozumieć tak zwaną krzywą dochodowości. Krzywa dochodowości reprezentuje YTM klasy obligacji (w tym przypadku obligacji skarbowych USA).

W większości środowisk stóp procentowych, im dłuższy okres do wykupu, tym wyższa będzie wydajność. Ma to intuicyjny sens, ponieważ im dłuższy okres przed otrzymaniem przepływów pieniężnych, tym większa szansa, że ​​wymagana stopa dyskontowa (lub stopa zwrotu) wzrośnie.

Oczekiwania inflacyjne Określają wymogi dotyczące dochodu inwestora

Inflacja jest najgorszym wrogiem obligacji. Inflacja obniża siłę nabywczą przyszłych przepływów pieniężnych z obligacji. Mówiąc prościej, im wyższa bieżąca stopa inflacji i im wyższe (oczekiwane) przyszłe stopy inflacji, tym wyższy poziom rentowności wzrośnie w poprzek krzywej dochodowości, ponieważ inwestorzy zażądają tej wyższej stopy zwrotu, aby zrekompensować ryzyko inflacyjne.

Krótkoterminowe, długoterminowe stopy procentowe i oczekiwania inflacyjne

Inflacja - podobnie jak oczekiwania dotyczące przyszłej inflacji - są funkcją dynamiki między krótkoterminowymi a długoterminowymi stopami procentowymi. Na całym świecie krótkoterminowymi stopami procentowymi zarządzają krajowe banki centralne. W Stanach Zjednoczonych Federalny Komitet Otwartego Rynku Rezerwy Federalnej (FOMC) ustala stopę funduszy federalnych. Historycznie inne krótkoterminowe odsetki denominowane w dolarach, takie jak LIBOR, były silnie skorelowane ze stopą funduszy federalnych.

FOMC zarządza stopą funduszy zasilanych, aby wypełnić swój podwójny mandat wspierania wzrostu gospodarczego przy jednoczesnym utrzymaniu stabilności cen. To nie jest łatwe zadanie dla FOMC; zawsze trwa debata na temat odpowiedniego poziomu funduszy, a rynek formułuje własne opinie na temat tego, jak dobrze radzi sobie FOMC.

Banki centralne nie kontrolują długoterminowych stóp procentowych. Siły rynkowe (podaż i popyt) określają ceny równowagi dla obligacji długoterminowych, które ustalają długoterminowe stopy procentowe. Jeśli rynek obligacji uważa, że ​​FOMC ustawił zbyt niską stopę funduszy federalnych, oczekiwania na przyszłą inflację wzrosną, co oznacza wzrost długoterminowych stóp procentowych w stosunku do krótkoterminowych stóp procentowych - krzywa dochodowości wzrośnie.

Jeśli rynek uważa, że ​​FOMC ustawił zbyt wysoką stopę funduszy federalnych, dzieje się odwrotnie, a długoterminowe stopy procentowe spadają w stosunku do krótkoterminowych stóp procentowych - krzywa dochodowości spłaszcza się.

Termin przepływów pieniężnych i stóp procentowych obligacji

Ważny jest termin przepływów pieniężnych z obligacji. Obejmuje to termin wykupu obligacji. Jeśli uczestnicy rynku uważają, że na horyzoncie jest wyższa inflacja, stopy procentowe i rentowności obligacji wzrosną (a ceny spadną), aby zrekompensować utratę siły nabywczej przyszłych przepływów pieniężnych. Obligacje o najdłuższych przepływach pieniężnych będą rosły, a ceny spadały najbardziej.

Powinno to być intuicyjne, jeśli myślisz o obliczeniu wartości bieżącej - kiedy zmieniasz stopę dyskontową stosowaną w strumieniu przyszłych przepływów pieniężnych, im dłużej do momentu otrzymania przepływu pieniężnego, tym bardziej wpływa to na jego wartość bieżącą. Rynek obligacji ma miarę zmiany ceny w stosunku do zmian stóp procentowych; ta ważna miara obligacji jest znana jako czas trwania.

Dolna linia

Stopy procentowe, rentowności obligacji (ceny) i oczekiwania inflacyjne są ze sobą powiązane. Zmiany krótkoterminowych stóp procentowych, podyktowane przez krajowy bank centralny, będą wpływać na różne obligacje o różnych terminach zapadalności w różny sposób, w zależności od oczekiwań rynku co do przyszłego poziomu inflacji.

Na przykład zmiana krótkoterminowych stóp procentowych, która nie wpływa na długoterminowe stopy procentowe, będzie miała niewielki wpływ na cenę i rentowność obligacji długoterminowych. Jednak zmiana (lub brak zmiany, gdy rynek uzna, że ​​taka jest potrzebna) w krótkoterminowych stopach procentowych, która wpływa na długoterminowe stopy procentowe, może znacznie wpłynąć na cenę i rentowność obligacji długoterminowych. Krótko mówiąc, zmiany krótkoterminowych stóp procentowych mają większy wpływ na obligacje krótkoterminowe niż obligacje długoterminowe, a zmiany długoterminowych stóp procentowych mają wpływ na obligacje długoterminowe, ale nie na obligacje krótkoterminowe .

Kluczem do zrozumienia, w jaki sposób zmiana stóp procentowych wpłynie na cenę i rentowność określonej obligacji, jest rozpoznanie, gdzie na krzywej dochodowości leży obligacja (krótki koniec lub długi koniec), oraz zrozumienie dynamiki między krótkim i długim terminowe stopy procentowe.

Dzięki tej wiedzy możesz wykorzystać różne miary czasu trwania i wypukłości, aby zostać doświadczonym inwestorem na rynku obligacji.