Dlaczego BBA LIBOR został zastąpiony przez ICE LIBOR

Londyńska stopa oferowana na rynku międzybankowym, powszechnie znana pod skrótem LIBOR, jest najważniejszą na świecie stopą referencyjną, która jest powszechnie stosowana jako stopa referencyjna dla instrumentów finansowych i produktów kredytowych o łącznej wartości setek bilionów dolarów na całym świecie. LIBOR, stopa wielokrotnego użytku, stanowi podstawę pożyczania niezabezpieczonych krótkoterminowych funduszy między dużymi bankami na rynku międzybankowym, a także do obliczania stopy procentowej na całym świecie dla różnych rodzajów pożyczek. Do 31 stycznia 2014 r. LIBOR był poprzedzony BBA, znanym jako BBA LIBOR, ponieważ był zarządzany przez British Banker's Association (BBA). Jednak 1 lutego 2014 r. Intercontinental Exchange Benchmark Administration Limited przejęła administrację LIBOR, zmieniając go na ICE LIBOR.

Początki

Początki LIBOR sięgają końca lat 60. XX wieku, kiedy grecki bankier Minos Zombanakis zorganizował pożyczkę konsorcjalną o wartości 80 mln USD dla szacha Iranu z nowo otwartego londyńskiego oddziału Producentów w Hanowerze (obecnie część JPMorgan Chase). Pożyczka została ustalona na poziomie średnich zgłoszonych kosztów finansowania przez kilka banków referencyjnych. System ostatecznie ewoluował i został przejęty w 1986 roku przez British Banker's Association (BBA), który sformalizował proces związany z zarządzaniem i gromadzeniem danych. (Czytanie powiązane, patrz: Wprowadzenie do LIBOR) n

Manipulacja

Pytanie o wiarygodność LIBOR pojawiło się po raz pierwszy podczas kryzysu finansowego w 2007 r., Kiedy to bardzo popularny wskaźnik zachowywał się nagle i nie odpowiadał, biorąc pod uwagę inne stawki rynkowe i ceny. W następnych latach organy nadzoru finansowego i niektóre organy publiczne analizowały domniemane manipulowanie LIBOR. Te procesy dochodzeniowe ujawniły wiele słabości LIBOR, podważając jego wiarygodność jako standard. Główne obserwacje to:

• Nastąpił spadek wykorzystania danych transakcyjnych do przesyłania LIBOR.
• Zgłoszenia kompilujące stopę procentową „podlegały manipulacji” przez banki, ponieważ takie manipulacje mogłyby pomóc im w projektowaniu lepszej wiarygodności kredytowej lub poprawić ich pozycję handlową.
• W systemie administracyjnym LIBOR istniały luki prawne, które dawały bankom wnoszącym wkład możliwość manewrowania stawkami w celu ich dostosowania. Systemowi zarządzania brakowało odpowiedniej przejrzystości i rozliczalności, co spowodowało wielokrotne próby manipulacji.

Chociaż stało się jasne, że doszło do poważnych wykroczeń w odniesieniu do wniosków LIBOR, nic istotnego nie ujawniono do 2012 r., Kiedy stało się jasne, że banki niewłaściwie wykorzystują swój wpływ na LIBOR. Dochodzenie w sprawie domniemanego sfałszowania LIBOR zostało wszczęte w kilkunastu bankach. Lista obejmowała w szczególności Barclays Bank plc (LON: BARC), UBS (NYSE: UBS), Royal Bank of Scotland (LON: RBS), HSBC (ADR, NYSE: HSBC), Bank of America (NYSE: BAC), Citigroup ( NYSE: C), JPMorgan Chase (NYSE: JPM), Bank of Tokyo-Mitsubishi UFJ (BTMU), Credit Suisse, Lloyds (LON: LLOY), WestLB i Deutsche Bank (XETRA: DBK).

W czerwcu 2012 r. Barclays Bank został ukarany grzywną w wysokości 59, 5 mln GBP przez Financial Services Authority (FSA) za awarie związane z LIBOR i EURIBOR zgodnie z Ustawą o usługach finansowych i rynkach z 2000 r., Głównie w latach 2005–2009. Ponieważ Barclays zgodził się na po wcześniejszym rozliczeniu grzywna w wysokości 85 milionów funtów osiągnęła 59, 5 miliona funtów po 30-procentowym rabacie. Barclays został również ukarany grzywną w wysokości 360 milionów dolarów przez władze USA za manipulowanie i fałszywe zgłaszanie EURIBOR i LIBOR w latach 2005–2009. (Powiązana lektura, patrz: Co to jest ICE LIBOR i do czego służy?)

Zalecenie Wheatley

W czerwcu 2012 r., Wkrótce po ogłoszeniu ustaleń Barclays (co było tylko jednym z wielu dochodzeń), kanclerz skarbu Wielkiej Brytanii zlecił Martinowi Wheatleyowi (ówczesnemu dyrektorowi zarządzającemu Financial Services Authority i dyrektorowi generalnemu Financial Conduct Authority) ustanowić niezależny przegląd różnych aspektów LIBOR.

Najważniejszą rekomendacją dokonaną przez Wheatley Review LIBOR (Raport końcowy) było przekazanie LIBOR nowemu administratorowi. Według Wheatley Review „BBA powinna przenieść odpowiedzialność za LIBOR na nowego administratora, który będzie odpowiedzialny za ustalanie i dystrybucję stawki, a także zapewnianie wiarygodnego wewnętrznego zarządzania i nadzoru. Powinno to zostać osiągnięte w drodze procedury przetargowej przeprowadzanej przez niezależny komitet zwołany przez organy regulacyjne. ”

Zgodnie z zaleceniem dotyczącym przeglądu Wheatley komitet doradczy ds. Przetargów Hogg wybrał nowego administratora LIBOR w drodze rygorystycznej procedury przetargowej. W połowie 2013 r. Komitet doradczy ds. Przetargów Hogg zarekomendował Intercontinental Exchange Benchmark Administration (IBA) jako nowego administratora. Intercontinental Exchange Group (NYSE: ICE), znana marka w świecie finansowym, ma rozległą sieć regulowanych giełd i izb rozliczeniowych dla rynków towarowych i finansowych. IBA, British Bankers Association (BBA) i inne organizacje branżowe współpracowały w celu zapewnienia płynnego przejścia BBA LIBOR na ICE LIBOR. I 1 lutego 2014 r. ICE Benchmark Association zostało oficjalnym administratorem LIBOR, zapewniając większą przejrzystość, a także solidne ramy nadzoru i zarządzania.

Dolna linia

Niezależnie od tego, czy jest to administracja BBA, czy ICE, LIBOR nadal odgrywa ważną rolę na rynku kredytowym. Zmiana administratora nie zmieniła procesu zbierania zgłoszeń ani sposobu obliczania stawki. Administracja ICE Benchmark pomogła przywrócić wiarygodność i integralność LIBOR, który jest punktem odniesienia dla umów o wartości 300–800 bilionów USD (na podstawie publicznie dostępnych szacunków), obejmujących pożyczki mieszkaniowe, instrumenty pochodne na stopy procentowe, karty kredytowe i inne.