Dlaczego ekonomiści nie mogą się zgodzić?

Znany dramaturg, George Bernard Shaw, kiedyś sławnie żartował: „Gdyby wszyscy ekonomiści zostali skazani na ostateczność, nie doszłoby do wniosku”.

Jak to się dzieje, że dwóch doświadczonych, kompetentnych ekonomistów studiuje i analizuje te same dane, a każdy z nich przedstawia inną prognozę dla gospodarki kraju? Dlaczego ci eksperci tak często się ze sobą nie zgadzają? Jak zobaczymy, nie ma prostej odpowiedzi; istnieje wiele przyczyn odmiennych opinii ekonomistów.

Dwie konkurujące ze sobą szkoły myślenia

Zasadnicze spory między ekonomistami dotyczą filozofii ekonomicznej. Istnieją dwie główne szkoły myśli ekonomicznej: ekonomia keynesowska i ekonomia wolnorynkowa lub leissez-faire.

Keynesowscy ekonomiści, nazwani na cześć Johna Maynarda Keynesa, który po raz pierwszy sformułował te idee we wszechstronną teorię ekonomiczną w latach 30. XX wieku, uważają, że dobrze funkcjonującą i kwitnącą gospodarkę można stworzyć dzięki połączeniu sektora prywatnego i pomocy rządu.

Z pomocy rządu Keynes miał na myśli aktywną politykę monetarną i fiskalną, której zadaniem jest kontrola podaży pieniądza i dostosowanie stóp procentowych w Rezerwie Federalnej zgodnie ze zmieniającymi się warunkami gospodarczymi.

Z kolei ekonomiści wolnorynkowi opowiadają się za rządową polityką „odrzucenia”, odrzucając teorię, że interwencja rządu w gospodarkę jest korzystna. Ekonomiści wolnorynkowi - i jest wielu wybitnych zwolenników tej teorii, w tym laureat Nagrody Nobla, Milton Friedman - wolą pozwolić rynkowi rozwiązać wszelkie problemy gospodarcze. Oznaczałoby to brak ratowania rządu, brak subsydiów rządowych dla przedsiębiorstw, żadnych wydatków rządowych zaprojektowanych specjalnie w celu pobudzenia gospodarki, a także żadnych innych wysiłków ze strony rządu, aby pomóc, zdaniem ekonomistów, zdolności wolnej gospodarki w samoregulacji. (Przeczytaj podobne artykuły: Free Market Maven: Milton Friedman .)

Obie filozofie ekonomiczne mają zalety i wady. Ale te mocno popierane i sprzeczne przekonania są główną przyczyną sporów między ekonomistami. Co więcej, każda filozofia koloryzuje sposób, w jaki walczący ekonomiści postrzegają zarówno makroekonomię, jak i mikroekonomię. W konsekwencji na każde ich oświadczenie i prognozę gospodarczą duży wpływ mają ich uprzedzenia filozoficzne.

Inne czynniki wpływające na opinie ekonomistów

Oprócz elementarnych różnic filozoficznych powstają nieporozumienia między ekonomistami z powodu wielu innych czynników.

Zastanówmy się, że ekonomia nie jest nauką ścisłą, i często mogą wystąpić nieprzewidziane wpływy, które wykreślają najbardziej udanego prognostę warunków ekonomicznych. Obejmowałyby one między innymi katastrofy naturalne (trzęsienia ziemi, tsunami, susze, huragany itp.), Wojny, wstrząsy polityczne, epidemie, pandemie i podobne pojedyncze lub powszechne katastrofy. W rezultacie współczynnik x musi być zawarty w każdym równaniu ekonomicznym, aby uwzględnić nieznane i nieprzewidywalne. (Aby zapoznać się z czytaniem, zobacz: Rzeczywisty koszt klęsk żywiołowych .)

Rodzaje danych

Podczas prognozowania przyszłości gospodarki - krótko-, średnio- i długoterminowej - ekonomiści mogą badać niektóre lub wszystkie z poniższych danych, a także dodatkowe dane. Większość ekonomistów ma osobistą opinię na temat tego, jakie liczby są najbardziej przydatne do prognozowania przyszłości.

• Produkt krajowy brutto (PKB)
• Inflacja lub stopa deflacji
• Numery zatrudnienia
• Numery bezrobotnych
• Indeksy rynkowe
• zaczyna się mieszkanie
• Istniejące Wyprzedaże Domowe
• Stopy procentowe Skarbu Państwa
• Oprocentowanie Fed
• Podaż pieniądza
• Cena dolara amerykańskiego względem walut obcych
• Trendy w zakresie zaciągania i udzielania pożyczek, oprocentowanie pożyczek
• Poziomy zadłużenia w różnych kategoriach
• Indywidualna stopa oszczędności
• Wskaźniki upadłości biznesowej i osobistej
• dług publiczny
• Federalny deficyt budżetowy
• Ceny towarów, rynek przyszłości i spot
• Dochód osobisty
• Sektory przemysłu
• Niewypłacalność i zaległości hipoteczne
• Podaż i popyt różnych towarów i usług konsumpcyjnych
• Nakłady inwestycyjne przedsiębiorstw i branż
• Wydatki konsumentów
• Dług konsumpcyjny
• Zaufanie konsumentów
• Cykle koniunkturalne
• Polityka pieniężna i fiskalna

Dlaczego brak zgody?

Załóżmy teraz, że trzech ekonomistów analizuje niektóre lub wszystkie powyższe dane i sporządza trzy różne prognozy dla gospodarki USA.

• Ekonomista A mógłby powiedzieć, że gospodarka będzie rosła w dwóch kolejnych kwartałach fiskalnych.
• Ekonomista B może powiedzieć, że gospodarka skurczy się w ciągu najbliższych dwóch kwartałów fiskalnych.
• Ekonomista C może powiedzieć, że gospodarka pozostanie bez zmian przez kolejne dwa kwartały.

Analiza i interpretacja danych ekonomicznych to zarówno sztuka, jak i nauka. W najprostszym aspekcie naukowym ekonomia jest ogólnie przewidywalna. Na przykład, jeśli istnieje duże zapotrzebowanie na produkt, a produktu jest mało, jego cena wzrośnie. Wraz ze wzrostem ceny produktu popyt na niego będzie się zmniejszał. W pewnej wysokiej cenie popyt na produkt prawie się skończy. Liczby zatrudnienia są również przewidywalnym wskaźnikiem. Jeśli zatrudnienie w kraju jest bliskie 100%, wówczas gospodarka ogólnie będzie się dobrze rozwijać, a pracodawcy będą musieli płacić wyższe płace, aby przyciągnąć personel.

Natomiast gdy bezrobocie jest powszechne, a miejsc pracy jest niewiele, płace i świadczenia maleją z powodu nadmiernej podaży osób ubiegających się o pracę, co ma negatywny wpływ na gospodarkę.

Powyższe czynniki należą do przewidywalnych elementów ekonomii i ekonomiści zwykle się z nimi zgadzają. Jednak przy interpretacji innych danych obraz ekonomiczny nie jest tak wyraźny, a eksperci w tej dziedzinie częściej pojawiają się nieporozumienia.

Niektórzy ekonomiści mogą zbyt mocno podkreślać znaczenie wiodących wskaźników ekonomicznych, dyskontując znaczenie inflacji lub ryzyko inflacji w energicznie rozwijającej się gospodarce.

Niektórzy ekonomiści mogą błędnie interpretować dane, inni mogą przypisywać zbyt dużą lub niewystarczającą wagę niektórym czynnikom. Jeszcze inni ekonomiści mają ulubioną formułę przewidywania przyszłości gospodarczej, która może wykluczyć pewne elementy danych, które, jeśli zostaną wzięte pod uwagę, mogą dać inny obraz przyszłych warunków. Ponieważ nie przeanalizowali kompleksowej kombinacji danych ekonomicznych, ich oceny mogą być sprzeczne z ekonomistami, którzy wzięli pod uwagę wszystkie istotne dane. Wreszcie, niektórzy ekonomiści wykorzystują element nieoczekiwanego w swoich prognozach, podczas gdy inni albo całkowicie go pomijają, albo nie przywiązują wystarczającej wagi do swoich równań. Dlatego zawsze występują nieporozumienia. (Dowiedz się więcej o wiodących wskaźnikach w naszym artykule Wiodące wskaźniki ekonomiczne przewidujące trendy rynkowe ).

Dolna linia

Chociaż ekonomia zajmuje się danymi liczbowymi i ustalonymi formułami, które działają w celu rozwiązania różnych problemów i zapewniają wgląd w działalność gospodarczą, nie jest to nauka całkowicie empiryczna. Jak wspomniano, w złożonym świecie ekonomii występuje zbyt wiele czynników x, co zaskakuje ekspertów i nie zgadza się z ich prognozami.

Ekonomiści mogą być zatrudnieni na różnych stanowiskach. Mogą pracować dla rządu, biznesu lub w sektorze bankowym, maklerskim lub finansowym. Mogą zajmować stanowiska na Wall Street lub w środowisku akademickim lub pracować jako dziennikarze. Każdy z tych pracodawców może mieć cele lub programy, które zabarwiają opinie ich ekonomistów. Zauważyliśmy, że ekonomiści, którzy się nie zgadzają, są tymi, którzy są powszechnie cytowani w mediach. Niezliczeni inni mają swoje nieporozumienia lub porozumienia po cichu, poza zasięgiem opinii publicznej. Wreszcie, jak wspomniano na początku tego artykułu, ekonomiści mają odmienne poglądy filozoficzne na temat swojej dyscypliny, co również stanowi pożywkę dla uczciwego sporu.

(Aby zapoznać się z czytaniem, zobacz: Założenia ekonomistów w ich modelach ekonomicznych ).