Wprowadzenie do produktów strukturyzowanych

Dawno, dawno temu świat inwestycji detalicznych był cichym, raczej przyjemnym miejscem, w którym niewielka, wybitna kadra powierników i zarządzających aktywami opracowała rozsądne portfele dla swoich dobrze sytuowanych klientów w wąsko zdefiniowanym zakresie wysokiej jakości instrumentów dłużnych i kapitałowych. Wszystko to zmieniło innowacje finansowe i wzrost klasy inwestorów.

Jedną z innowacji, która zyskała na popularności jako uzupełnienie tradycyjnych portfeli detalicznych i instytucjonalnych, jest klasa inwestycyjna znana jako produkty strukturyzowane. Produkty strukturyzowane zapewniają inwestorom detalicznym łatwy dostęp do instrumentów pochodnych. Ten artykuł stanowi wprowadzenie do produktów strukturyzowanych, ze szczególnym uwzględnieniem ich zastosowania w zróżnicowanych portfelach detalicznych.

Jakie są produkty strukturyzowane?

Produkty strukturyzowane są zaprojektowane tak, aby ułatwiać wysoce spersonalizowane cele w zakresie zwrotu ryzyka. Dokonuje się tego poprzez przyjęcie tradycyjnego zabezpieczenia, takiego jak tradycyjna obligacja inwestycyjna, i zastąpienie zwykłych funkcji płatności (np. Okresowych kuponów i końcowej kwoty głównej) spłatami nietradycyjnymi pochodzącymi nie z własnych przepływów pieniężnych emitenta, ale z wyników jednego lub więcej aktywów bazowych.

Wypłaty z tych wyników są warunkowe w tym sensie, że jeśli aktywa bazowe zwracają „x”, wówczas produkt strukturyzowany wypłaca „y”. Oznacza to, że ustrukturyzowane produkty ściśle powiązane z tradycyjnymi modelami wyceny opcji, chociaż mogą również zawierać inne kategorie instrumentów pochodnych, takie jak swapy, kontrakty forward i futures, a także wbudowane funkcje, które obejmują buforowanie udziału w górę lub w dół.

Produkty strukturyzowane pierwotnie stały się popularne w Europie i zyskały na wartości w Stanach Zjednoczonych, gdzie są często oferowane jako produkty zarejestrowane w SEC, co oznacza, że ​​są dostępne dla inwestorów detalicznych w taki sam sposób, jak akcje, obligacje, fundusze giełdowe (ETF) i fundusze wspólnego inwestowania. Ich zdolność do oferowania zindywidualizowanej ekspozycji na trudno dostępne klasy i podklasy aktywów sprawiają, że produkty strukturyzowane są przydatne jako uzupełnienie tradycyjnych elementów zdywersyfikowanych portfeli.

Wprowadzenie do produktów strukturyzowanych

Patrząc pod maską

Jako przykład weźmy pod uwagę, że znany bank emituje produkty strukturyzowane w postaci banknotów, każdy o nominalnej wartości nominalnej 1000 USD. Każda nota jest w rzeczywistości pakietem składającym się z dwóch składników - obligacji zerokuponowej i opcji kupna na bazowym instrumencie kapitałowym, takim jak akcje zwykłe lub ETF naśladujące popularny indeks, taki jak S&P 500. Termin zapadalności wynosi trzy lata.

Rycina 1 przedstawia, co dzieje się między datą emisji a terminem zapadalności.

Rycina 1

Chociaż mechanizmy wyceny, które napędzają te wartości, są złożone, podstawowa zasada jest dość prosta. W dniu emisji płacisz kwotę nominalną 1000 USD. Ta notatka jest w pełni chroniona przez kapitał, co oznacza, że ​​odzyskasz swoje 1000 USD w terminie zapadalności bez względu na to, co stanie się z aktywem bazowym. Odbywa się to poprzez obligację zerokuponową narastającą od pierwotnej dyskonta emisji do wartości nominalnej.

W przypadku komponentu dotyczącego wyników instrument bazowy jest wyceniany jako europejska opcja kupna i będzie miał wartość właściwą w terminie zapadalności, jeśli jego wartość w tym dniu będzie wyższa niż jego wartość w momencie emisji. Jeśli ma to zastosowanie, ten zwrot można zarobić jeden na jednego. Jeśli nie, opcja wygasa bezwartościowo i nie otrzymasz nic ponad zwrot kwoty głównej w wysokości 1000 USD.

Niestandardowe rozmiary

Główna ochrona oferuje kluczową korzyść w powyższym przykładzie, ale inwestor może być skłonny zrezygnować z części lub całości ochrony na rzecz bardziej atrakcyjnego potencjału wyników. Spójrzmy na inny przykład, w którym inwestor rezygnuje z głównej ochrony za kombinację silniejszych funkcji wydajnościowych.

Jeżeli zwrot z aktywów bazowych (aktywów R ) jest dodatni - od zera do 7, 5% - inwestor uzyska podwójny zwrot (np. 15%, jeśli aktywa zwracają 7, 5%). Jeżeli aktywa R są większe niż 7, 5%, zwrot inwestora zostanie ograniczony do 15%. Jeśli zwrot z aktywów jest ujemny, inwestor bierze udział jeden po drugim ze spadkiem (tj. Brak ujemnej dźwigni). Nie ma żadnej głównej ochrony.

Rysunek 2 pokazuje krzywą wypłaty dla tego scenariusza.

Rysunek 2

Strategia ta byłaby spójna z poglądem umiarkowanie upartego inwestora - takiego, który spodziewa się pozytywnych, ale ogólnie słabych wyników i szuka wyższego zwrotu powyżej tego, co według niego może przynieść rynek.

Uwaga tęczy

Jedną z głównych atrakcji produktów strukturyzowanych dla inwestorów detalicznych jest możliwość dostosowania różnych założeń do jednego instrumentu. Na przykład notatka tęcza jest produktem strukturyzowanym, który oferuje ekspozycję na więcej niż jeden bazowy składnik aktywów.

Produkt retrospektywny to kolejna popularna funkcja. W instrumencie retrospektywnym wartość bazowego składnika aktywów nie opiera się na jego końcowej wartości w momencie wygaśnięcia, ale na średnich wartościach przyjętych w okresie obowiązywania noty, na przykład miesięcznych lub kwartalnych. W świecie opcji nazywa się to również opcją azjatycką, aby odróżnić instrument od opcji europejskiej lub amerykańskiej. Połączenie tych typów funkcji może zapewnić atrakcyjne właściwości dywersyfikacyjne.

Tęczowa notatka może wyprowadzić wartość wyników z trzech stosunkowo mało skorelowanych aktywów, takich jak indeks Russell 3000 amerykańskich akcji, indeks MSCI Pacific ex-Japan i indeks towarowy kontraktów towarowych Dow-AIG. Dołączenie funkcji retrospekcji do tego ustrukturyzowanego produktu może dodatkowo obniżyć zmienność poprzez „wygładzenie” zwrotów w czasie.

Co z płynnością ”>

Jednym z powszechnych zagrożeń związanych z produktami strukturyzowanymi jest względny brak płynności ze względu na wysoce spersonalizowany charakter inwestycji. Co więcej, pełny zakres zwrotów ze złożonych funkcji wydajnościowych często nie jest realizowany do terminu zapadalności. Z tego powodu produkty strukturyzowane są raczej decyzją inwestycyjną typu „kup i przytrzymaj”, a nie środkiem do osiągnięcia i wyjścia z pozycji z szybkością i wydajnością.

Znacząca innowacja mająca na celu poprawę płynności niektórych rodzajów produktów strukturyzowanych ma postać banknotów notowanych na giełdzie (ETN), produktu pierwotnie wprowadzonego przez Barclays Bank w 2006 r. Ich struktury przypominają ETF, które są instrumentami zamiennymi sprzedawanymi jak zwykłe akcje na giełdzie papierów wartościowych. Jednak ETN różnią się od ETF, ponieważ składają się z instrumentu dłużnego, którego przepływy pieniężne pochodzą z wyników aktywów bazowych. ETN stanowią również alternatywę dla trudniej dostępnych ekspozycji, takich jak kontrakty futures na towary lub indyjski rynek akcji.

Inne zagrożenia i uwagi

Oprócz płynności innym ryzykiem związanym z produktami strukturyzowanymi jest jakość kredytowa emitenta. Chociaż przepływy pieniężne pochodzą z innych źródeł, same produkty są uważane za zobowiązania instytucji finansowej emitenta. Na przykład, zazwyczaj nie są emitowane za pośrednictwem zewnętrznych podmiotów zabezpieczających przed bankructwem, tak jak papiery wartościowe zabezpieczone aktywami.

Zdecydowana większość produktów strukturyzowanych jest oferowana przez emitentów o wysokim ratingu inwestycyjnym - głównie duże globalne instytucje finansowe, w tym Barclays, Deutsche Bank lub JP Morgan Chase. Jednak podczas kryzysu finansowego produkty strukturyzowane mogą potencjalnie stracić kapitał, podobnie jak ryzyko związane z opcjami. W rezultacie Urząd Regulacji Przemysłu Finansowego Stanów Zjednoczonych (FINRA) sugeruje, aby firmy rozważyły, czy nabywcy niektórych lub wszystkich produktów strukturyzowanych muszą przejść proces weryfikacji podobny do traderów opcji.

Inną kwestią jest przejrzystość cen. Nie ma jednolitego standardu cenowego, co utrudnia porównanie atrakcyjności netto cen alternatywnych ofert produktów strukturyzowanych niż na przykład porównanie wskaźników kosztów netto różnych funduszy wspólnego inwestowania lub prowizji między maklerami-maklerami. Wielu emitentów produktów strukturyzowanych stosuje ceny w swoich modelach opcji, aby uniknąć wyraźnej opłaty lub innych kosztów dla inwestora. Z drugiej strony oznacza to, że inwestor nie ma pewności co do prawdziwej wartości ukrytych kosztów.

Dolna linia

Złożoność pochodnych papierów wartościowych od dawna uniemożliwia ich znaczącą reprezentację w tradycyjnych portfelach detalicznych i wielu portfelach inwestycji instytucjonalnych. Produkty strukturyzowane mogą przynieść wiele korzyści pochodnych inwestorom, którzy inaczej nie mieliby do nich dostępu. Jako uzupełnienie tradycyjnych instrumentów inwestycyjnych, produkty strukturyzowane mają przydatną rolę w nowoczesnym zarządzaniu portfelem.