Work-in-Progress (WIP)
Termin produkcja w toku (WIP) to termin produkcji i zarządzania łańcuchem dostaw opisujący częściowo gotowe produkty oczekujące na zakończenie. PWT odnosi się do surowców, robocizny i kosztów ogólnych ponoszonych na produkty znajdujące się na różnych etapach procesu produkcyjnego. PWT jest składnikiem konta aktywów magazynowych w bilansie. Koszty te są następnie przenoszone na konto produktów gotowych i ostatecznie do kosztu sprzedaży.
PWT są jednym z elementów bilansu firmy. Liczba PWT odzwierciedla jedynie wartość tych produktów na pewnym pośrednim etapie produkcji. Nie obejmuje to wartości surowców, które nie zostały jeszcze włączone do pozycji na sprzedaż. Wartość PWT wyklucza również wartość gotowych produktów przechowywanych jako zapasy w oczekiwaniu na przyszłą sprzedaż.
Prace w toku można również nazwać inwentaryzacją w toku.
1:34Work In Progress (WIP)
Zrozumieć prace w toku
PWT jest koncepcją stosowaną do opisania przepływu kosztów produkcji z jednego obszaru produkcji do drugiego, a saldo w PWT reprezentuje wszystkie koszty produkcji poniesione na towary częściowo ukończone. Koszty produkcji obejmują surowce, robociznę wykorzystywaną do produkcji towarów i alokowane koszty ogólne.
Kiedy grzebienie są produkowane, tworzywo sztuczne jest wprowadzane do produkcji jako surowiec; następnie ponoszone są koszty pracy związane z obsługą sprzętu do formowania. Ponieważ grzebienie są tylko częściowo ukończone, wszystkie koszty są księgowane w WIP. Po zakończeniu grzebienia koszty są przenoszone z PWT do produktów gotowych, przy czym oba konta są częścią konta zapasów. Koszty są przenoszone z „zapasów” na „koszt sprzedanych towarów (COGS)”, gdy grzebienie zostaną ostatecznie sprzedane.
Wykaz jest klasyfikowany jako PWT, ilekroć został zmieszany z pracą ludzi, ale nie osiągnął statusu towarów końcowych; tylko niektóre, ale nie wszystkie niezbędne prace zostały z tym zmieszane. WIP, wraz z innymi kontami zapasów, można ustalić za pomocą różnych metod księgowych w różnych firmach.
Dlatego ważne jest, aby inwestorzy rozpoznali, w jaki sposób firma mierzy swoje PWT i inne rachunki zapasów. PWT jednej firmy może nie być porównywalny z inną. Alokacje kosztów ogólnych mogą być oparte na przykład na osobogodzinach lub roboczogodzinach. PWT jest również aktywem w bilansie. Standardową praktyką jest minimalizowanie ilości zapasów PWT, zanim raportowanie jest konieczne, ponieważ oszacowanie procentu ukończenia zasobu magazynowego jest trudne i czasochłonne.
Faktoring w jednostkach produkcji
Księgowi stosują kilka metod, aby określić liczbę częściowo ukończonych jednostek w PWT. W większości przypadków księgowi biorą pod uwagę procent całkowitych kosztów surowców, robocizny i kosztów ogólnych, które zostały poniesione w celu ustalenia liczby częściowo ukończonych jednostek w PWT. Koszt surowców jest pierwszym kosztem poniesionym w tym procesie, ponieważ materiały są wymagane przed poniesieniem jakichkolwiek kosztów pracy.
Różnice między kosztami pracy a kosztami procesów
Do celów księgowych kalkulacja kosztów procesu różni się od kalkulacji kosztów pracy, która jest metodą stosowaną, gdy każde zadanie klienta jest inne. Kalkulacja kosztów pracy śledzi koszty (np. Koszty materiałów, robocizny i kosztów ogólnych) i zyski dla konkretnego zadania, a także umożliwia księgowym śledzenie wydatków dla każdego zadania do celów podatkowych i analiz (kontrola kosztów, aby zobaczyć, jak można je zmniejszyć ).
Na przykład firma XYZ Roofing Company oferuje oferty klientów mieszkaniowych na naprawę lub wymianę dachu; każdy dach ma inny rozmiar i będzie wymagał specjalnego sprzętu dachowego oraz różnej liczby godzin pracy. Każda oferta zawiera koszty robocizny, materiałów i kosztów ogólnych robót.
Z drugiej strony, system kalkulacji kosztów procesu gromadzi i przypisuje koszty związane z wytwarzaniem jednorodnych produktów. Zastanów się nad firmą, która produkuje plastikowe grzebienie. Plastik umieszcza się w formie w dziale formierskim, a następnie maluje przed zapakowaniem. W miarę jak grzebienie przenoszą się z jednego działu (od formowania do malowania do pakowania) do drugiego, zwiększają się koszty produkcji.
Koszty surowców pojawiają się w bilansie jako aktywa obrotowe, chociaż czasami stosowana jest pojedyncza pozycja, która obejmuje również PWT i zapasy wyrobów gotowych.
Praca w toku a praca w toku
Produkcja w toku reprezentuje częściowo ukończone towary. Towary te są również określane jako towary w toku. Dla niektórych praca w toku odnosi się do produktów, które w krótkim okresie przechodzą od surowców do produktu gotowego. Przykładem procesu w toku może być wytworzony towar.
Prace w toku, jak wspomniano powyżej, są czasami używane w odniesieniu do zasobów, których ukończenie wymaga znacznej ilości czasu, takich jak projekty doradcze lub budowlane. To zróżnicowanie niekoniecznie musi być normą, dlatego w większości sytuacji można użyć dowolnego terminu odnoszącego się do produktów niedokończonych. Te zapasy znajdują się w bilansie firmy produkcyjnej. To konto zapasów, podobnie jak produkcja w toku, może obejmować bezpośrednią robociznę, materiał i koszty ogólne produkcji.
Prace w toku a towary gotowe
Różnica między PWT a wyrobami gotowymi opiera się na etapie względnego uzupełnienia zapasów, co w tym przypadku oznacza sprzedaż. PWT odnosi się do pośredniego etapu inwentaryzacji, w którym inwentaryzacja rozpoczęła swój proces od samego początku jako surowce, a obecnie jest opracowywana lub montowana w produkt końcowy. Gotowe towary odnoszą się do końcowego etapu inwentaryzacji, w którym produkt osiągnął poziom ukończenia, w którym kolejnym etapem jest sprzedaż klientowi.
Terminy „produkcja w toku” i „wyroby gotowe” są terminami względnymi sformułowanymi w odniesieniu do konkretnej firmy rozliczającej zapasy. Nie są to absolutne definicje rzeczywistych materiałów lub produktów. Niepoprawne jest założenie, że produkty gotowe dla jednej firmy będą również klasyfikowane jako produkty gotowe dla innej firmy. Na przykład sklejka arkuszowa może być gotowym produktem dla tartaku, ponieważ jest gotowa do sprzedaży, ale ta sama sklejka jest uważana za surowiec dla producenta szaf przemysłowych.
W związku z tym różnica między PWT a wyrobami gotowymi opiera się na etapie kompletacji zapasów w stosunku do całości zapasów. PWT i wyroby gotowe odnoszą się odpowiednio do pośrednich i końcowych etapów cyklu życia zapasów.
Kluczowe dania na wynos
- Produkcja niezakończona (WIP) to koszt niedokończonych towarów w procesie produkcyjnym, w tym robocizny, surowców i kosztów ogólnych.
- PWT uważa się za aktywa obrotowe w bilansie.
- Minimalizowanie zapasów PWT przed zgłoszeniem jest zarówno standardowe, jak i konieczne, ponieważ trudno jest oszacować procent ukończenia dla zasobu magazynowego.
- PWT różni się od gotowego produktu, który odnosi się do produktu gotowego do sprzedaży konsumentowi.