Praca z finansami islamskimi

Islamskie finanse odnoszą się do środków, za pomocą których korporacje w świecie muzułmańskim, w tym banki i inne instytucje pożyczkowe, gromadzą kapitał zgodnie z szariatem lub prawem islamskim. Odnosi się także do rodzajów inwestycji, które są dopuszczalne na mocy tej formy prawa. Islam, wyjątkowa forma społecznie odpowiedzialnych inwestycji, nie dokonuje podziału na duchowe i świeckie, stąd jego zasięg obejmuje sprawy finansowe. Ponieważ ta gałąź finansów jest coraz bardziej popularna, w tym artykule przedstawimy przegląd, który posłuży jako podstawa wiedzy lub do dalszych badań.

Wielki obraz bankowości islamu

Chociaż są one obowiązkowe od początku islamu w siódmym wieku, islamska bankowość i finanse są stopniowo formalizowane od późnych lat 60. XX wieku, zbieżne z ogromnym bogactwem ropy naftowej, które podsyciło ponowne zainteresowanie i popyt na produkty zgodne z szariatem i popyt na nie. ćwiczyć.

Najważniejsze dla islamskiej bankowości i finansów jest zrozumienie znaczenia podziału ryzyka w ramach pozyskiwania kapitału oraz unikania riba (lichwy) i gharar (ryzyka lub niepewności).

Zgodnie z prawem islamskim udzielanie pożyczek wraz z odsetkami jest stosunkiem sprzyjającym pożyczkodawcy, który nalicza odsetki na koszt pożyczkobiorcy. Ponieważ prawo islamskie postrzega pieniądze jako narzędzie pomiaru wartości, a nie samo w sobie, wymaga ono, aby nie można było otrzymywać dochodu z pieniędzy (na przykład odsetek lub czegokolwiek, co ma rodzaj pieniądza). Uważana za riba, taka praktyka jest zakazana w prawie islamskim ( haram, co oznacza zabronione), ponieważ jest uważana za lichwiarską i wyzyskującą. Dla kontrastu, islamska bankowość istnieje po to, by wspierać społeczno-ekonomiczne cele islamu.

Zgodnie z tym finansowanie zgodne z szariatem ( halal, co oznacza dozwolone) polega na bankowości zysków, w której instytucja finansowa uczestniczy w zyskach i stratach gwarantowanego przez siebie przedsiębiorstwa. Równie ważne jest pojęcie gharar . Określone jako ryzyko lub niepewność, w kontekście finansowym odnosi się do sprzedaży przedmiotów, których istnienie nie jest pewne. Przykładami ghararów mogą być formy ubezpieczenia, takie jak zakup składek w celu ubezpieczenia się od czegoś, co może się zdarzyć lub nie, lub instrumenty pochodne stosowane w celu zabezpieczenia przed możliwymi skutkami.

Finansowanie kapitałowe spółek jest dopuszczalne, o ile firmy te nie prowadzą ograniczonych rodzajów działalności, takich jak produkcja alkoholu, pornografii lub broni, i tylko niektóre wskaźniki finansowe spełniają określone wytyczne.

Podstawowe ustalenia dotyczące finansowania

Poniżej znajduje się krótki przegląd dopuszczalnych mechanizmów finansowania często spotykanych w finansach islamskich:

1. Umowy podziału zysków i strat ( mudarabah ). Islamski bank gromadzi pieniądze inwestorów i przyjmuje udział w zyskach i stratach. Jest to uzgadniane z deponentami. W co inwestuje bank? Powstała grupa funduszy wspólnego inwestowania sprawdzona pod kątem zgodności z szariatem. Filtr analizuje bilanse firmy, aby ustalić, czy jakiekolwiek źródła dochodu dla korporacji są zabronione (na przykład, jeśli firma ma zbyt duże zadłużenie) lub czy firma prowadzi niedozwolone linie biznesowe. Oprócz aktywnie zarządzanych funduszy inwestycyjnych istnieją również fundusze pasywne oparte na takich indeksach, jak Indeks rynku islamskiego Dow Jones i Globalny indeks islamski FTSE.
2. Partnerstwo i własność spółki akcyjnej ( musharakah ). Najpopularniejsze są trzy takie struktury:
3. Wspólny kapitał o malejącym saldzie: Metoda bilansu malejącego, powszechnie stosowana do finansowania zakupu domu, wymaga od banku i inwestora wspólnego zakupu domu, przy czym inwestor instytucjonalny stopniowo przenosi swoją część kapitału w domu do indywidualnego właściciela domu, których płatności stanowią kapitał własny właściciela domu.
4. Dzierżawa na własność : To porozumienie jest podobne do malejącego salda opisanego powyżej, z tym wyjątkiem, że instytucja finansowa przeznacza większość, jeśli nie całość pieniędzy na dom i zgadza się na ustalenia z właścicielem domu do sprzedania mu w koniec określonego terminu. Część każdej płatności idzie na dzierżawę, a saldo na cenę zakupu domu.
5. Sprzedaż na raty (plus koszty) ( Murabaha ) : jest to akcja, w której pośrednik kupuje dom z bezpłatnym i wyraźnym tytułem. Inwestor pośredniczący uzgadnia następnie cenę sprzedaży z potencjalnym nabywcą; ta cena obejmuje pewien zysk. Zakup może być dokonany natychmiastowo (ryczałt) lub poprzez szereg odroczonych (ratalnych) płatności. Ta sprzedaż kredytów jest akceptowalną formą finansowania i nie należy jej mylić z oprocentowaną pożyczką.
6. Leasing ( „ijarah /” ijar ): Sprzedaż prawa do użytkowania obiektu ( użytkowania ) na określony czas. Jednym z warunków jest to, że wynajmujący musi posiadać obiekt będący przedmiotem leasingu na czas trwania umowy najmu. Odmiana dzierżawy „ijarah wa” iqtina przewiduje sporządzenie umowy najmu, w przypadku gdy wynajmujący zgadza się sprzedać przedmiot będący przedmiotem leasingu na koniec leasingu według określonej wartości końcowej. Tylko leasingodawca jest związany tą obietnicą. Najemca nie jest zobowiązany do zakupu przedmiotu.
7. Islamscy napastnicy ( salam i 'istisna ): Są to rzadkie formy finansowania stosowane w przypadku niektórych rodzajów działalności. To wyjątek od gharara . Cena za przedmiot jest opłacona z góry, a przedmiot jest dostarczany w określonym momencie w przyszłości. Ponieważ istnieje wiele warunków, które należy spełnić, aby takie umowy były ważne, zwykle wymagana jest pomoc islamskiego doradcy prawnego.

Podstawowe pojazdy inwestycyjne

Oto kilka dopuszczalnych rodzajów inwestycji w islamskie inwestycje:

1. Prawo szariatu zezwala na inwestowanie w akcje spółki (akcje zwykłe), o ile firmy te nie zajmują się pożyczaniem, hazardem ani produkcją alkoholu, tytoniu, broni lub pornografii. Inwestycje w spółki mogą dotyczyć akcji lub inwestycji bezpośrednich (private equity). Islamscy uczeni poczynili pewne ustępstwa na rzecz dopuszczalnych firm, ponieważ większość wykorzystuje dług albo w celu zaradzenia niedoborom płynności (pożycza), albo inwestuje nadwyżkę gotówki (oprocentowane instrumenty). Jeden zestaw filtrów wyklucza firmy, które mają oprocentowany dług, otrzymują odsetki lub inne nieczyste dochody lub handlują długami za kwotę przekraczającą ich wartość nominalną. Dalsza destylacja wyżej wymienionych ekranów wykluczałaby firmy, których stosunek zadłużenia do aktywów ogółem jest równy lub przekracza 33%, firmy o przychodach „nieczystych plus nieoperacyjne przychody odsetkowe” równe lub większe niż 5%, lub firmy, których należności / suma bilansowa aktywów jest równa lub przekraczać 45% lub więcej.
2. Fundusze o stałym dochodzie
3. Inwestycje emerytalne. Emeryci, którzy chcą, aby ich inwestycje były zgodne z zasadami islamu, stają przed dylematem, ponieważ inwestycje o stałym dochodzie obejmują riba, co jest zabronione. Dlatego określone rodzaje inwestycji w nieruchomości, bezpośrednio lub w sekurytyzowany sposób (zdywersyfikowany fundusz nieruchomości), mogą zapewnić stały dochód emerytalny, nie naruszając prawa szariatu.
4. Sukuk . W typowej ijara sukuk (ekwiwalent obligacji leasingowych) emitent sprzedaje certyfikaty finansowe grupie inwestorów, która będzie ich właścicielem, zanim wydzierżawi je z powrotem emitentowi w zamian za wcześniej ustalony zwrot z czynszu. Jako stopa procentowa obligacji konwencjonalnej zwrot z czynszu może być stałą lub zmienną stopą powiązaną z poziomem referencyjnym, takim jak LIBOR. Emitent składa wiążącą obietnicę odkupienia obligacji w przyszłości według wartości nominalnej. Często tworzone są spółki celowe (SPV), które pełnią rolę pośredników w transakcji. Sukuk może być nowym zaciągnięciem pożyczki lub może być zgodnym z szariatem zamiennikiem tradycyjnej emisji obligacji. Problem ten może nawet cieszyć się płynnością poprzez notowania na lokalnych, regionalnych lub globalnych giełdach, zgodnie z artykułem w magazynie CFA zatytułowanym „Islamskie finanse: jak nowi praktycy islamskiego finansów łączą teologię z nowoczesną teorią inwestycji” (2005).

Podstawowe pojazdy ubezpieczeniowe

Tradycyjne ubezpieczenie nie jest dozwolone jako środek zarządzania ryzykiem w prawie islamskim. Wynika to z faktu, że stanowi zakup czegoś o niepewnym wyniku (forma ghirar ) oraz dlatego, że ubezpieczyciele wykorzystują stały dochód - formę riba - jako część procesu zarządzania portfelem w celu zaspokojenia zobowiązań.

Możliwą alternatywą zgodną z szariatem jest ubezpieczenie kooperacyjne. Subskrybenci przyczyniają się do puli środków, które są inwestowane w sposób zgodny z szariatem. Środki są wycofywane z puli w celu zaspokojenia roszczeń, a nieodebrane zyski są rozdzielane między ubezpieczających. Taka struktura istnieje rzadko, więc muzułmanie mogą skorzystać z istniejących pojazdów ubezpieczeniowych, jeśli jest to potrzebne lub wymagane.

Wniosek

Finanse islamskie to wielowiekowa praktyka, która zyskuje uznanie na całym świecie, a jej etyczna natura budzi nawet zainteresowanie niemuzułmanów. Biorąc pod uwagę wzrost zamożności narodów muzułmańskich, spodziewaj się, że ta dziedzina ulegnie jeszcze szybszej ewolucji, ponieważ będzie nadal stawiała czoła wyzwaniom związanym z pogodzeniem różnych światów teologii i współczesnej teorii portfolio.

(Aby przeczytać więcej, zobacz: Co to jest islamska polityka inwestycyjna? )