8 Wytycznych etycznych dla brokerów

Nie jest tajemnicą, że w branży inwestycyjnej występują niezręczne i pozornie nierozwiązywalne konflikty interesów. Brokerzy chcą zarabiać prowizje i często znajdują się pod silną presją. Ale to, co przynosi najwięcej pieniędzy dla brokera, nie zawsze jest najlepsze dla inwestorów - lub tego, czego naprawdę chcą. Pokusa polega na sprzedaży produktów nadmiernie ryzykownych, ponieważ są one bardziej dochodowe niż alternatywy niskiego ryzyka.

Chociaż wszyscy muszą zarabiać na życie, w tym pośrednicy, celowe próby wprowadzenia w błąd lub błędnej sprzedaży w jakikolwiek sposób są nie tylko nieetyczne, mogą wrócić do prześladowania brokera w formie zakłóconych relacji, a nawet roszczeń o odszkodowanie. Broker powinien unikać oczywistych rzeczy: kłamstwa, fałszywych informacji i taktyk sprzedaży. Jednak niektóre nieetyczne zachowania są bardziej subtelne, ale nie można ich zaakceptować.

Klasyczne nieetyczne zachowanie brokera

Przed zapoznaniem się z wytycznymi etycznymi ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z niektórych, różnych klasycznych rodzajów nieetycznych zachowań brokerów, które mogą wystąpić. Te numery wewnętrzne są ze sobą powiązane i stanowią rdzeń problemu. Wszystkie typy wiążą się z pewną kombinacją słabej lub nieodpowiedniej komunikacji, tendencją do wprowadzania w błąd inwestorów lub po prostu nie zawracania sobie głowy dobrą robotą. Wiele ma wspólnego z wykorzystaniem asymetrii informacyjnej między kupującym a sprzedającym.

Półprawda (lub ćwierć prawdy lub ćwierć prawdy) - Jedną z najbardziej podstępnych pokus złego pośrednictwa jest mieszanie prawdy z nieprawdą. Na przykład broker może powiedzieć klientowi, że codziennie obserwuje rynek, co oznacza, że ​​odpowiednie działania zostaną podjęte zgodnie z rozwojem rynku i wydarzeniami. Ale jeśli zarządzający funduszem dosłownie zrobi tylko obserwację, klient zostanie wprowadzony w błąd.

Niewystarczające wyjaśnienie - niektórzy brokerzy po prostu nie zadają sobie trudu wyjaśnienia rzeczy i wolą, aby klienci nie wiedzieli zbyt wiele. Konsekwencją tego jest „oślepienie nauką”. Można zahipnotyzować i zaimponować klientom, mówiąc ponad głowami o wewnętrznych stopach zwrotu, kontraktach futures z długim pozłacaniem, opcjach, walutowych instrumentach pochodnych i niezliczonych innych warunkach finansowych.

Dyskretna cisza - Broker sprzedający fundusz strukturyzowany może być bardzo kuszący, na przykład, aby chwalić wbudowaną ochronę i gwarantowane zwroty, które oferuje. Szczególnie w dzisiejszych czasach inwestorzy uwielbiają bezpieczeństwo oraz (rozsądnie) dobre zwroty. Ale jeśli odbywa się to za cenę wszystkich dywidend, inwestor naprawdę musi to powiedzieć. Nie ma mowy, aby można było uznać to za coś oczywistego lub zakładać, że wiedzą.

Brak możliwości wyboru - Z etycznego i prawnego punktu widzenia niedoświadczeni klienci, w szczególności, nie są przygotowani do podejmowania sensownych decyzji, chyba że są świadomi innych możliwości. Istnieje wiele inwestycji. Jeśli broker oferuje nowemu inwestorowi jeden konkretny fundusz, a nawet kombinację funduszy, z postawą „jest to dla ciebie odpowiednie”, nie zapewnia on optymalnej usługi. Nawet jeśli oferta jest rzeczywiście odpowiednia, inwestorzy powinni mieć możliwość wyboru lub alternatywy. Broker powinien przynajmniej wskazać klientowi, że jest to tylko sugerowana opcja i że można uzyskać podobne zwroty przy podobnym poziomie ryzyka na wiele różnych sposobów.

1. Gdy masz wątpliwości, przeliteruj

Jeśli nawet przyjdzie ci do głowy, że inwestor może czegoś chcieć lub chcieć wiedzieć, powiedz mu. Nigdy nie poddawaj się potrzebie milczenia, nawet jeśli wiesz, że może to kosztować umowę.

2. Czyń innym

Postaw się w pozycji inwestora. Jeśli wolisz nie traktować Cię w określony sposób, nie rób tego komuś innemu. Przede wszystkim unikaj samooszukiwania się. Najlepszym sprawdzianem jest zadać sobie pytanie, czy chcesz, aby twoja matka, brat, najlepszy przyjaciel, a nawet sam miał te inwestycje.

3. Unikaj podejścia uniwersalnego

Każdy ma inne potrzeby, preferencje i okoliczności. Dlatego potrzebują portfolio, które naprawdę im odpowiada. Każda wysyłana komunikacja powinna być dostosowana do indywidualnego klienta. Nic nie jest bardziej bezużyteczne dla klienta niż znormalizowany kwartalny list zawierający ogólne informacje, które mógłby uzyskać z Internetu lub telewizji finansowej. Większość klientów po prostu je zignoruje. Klienci potrzebują spersonalizowanych informacji o swoim portfolio, o tym, jak sobie radzi i dlaczego, jakie zmiany planujesz itp.

4. Zapytaj klienta, nie oczekuj, że się dowiedzą

Klient nie prosi o wyjaśnienia, jeśli nie zdaje sobie sprawy, że jest to potrzebne. Upewnij się, że klient wie, co otrzymuje. Nie muszą znać każdego skomplikowanego szczegółu, ale z pewnością muszą wiedzieć przynajmniej, jak ryzykowny jest produkt w stosunku do prawdopodobnych zwrotów. Dla nieostrożnego i ufnego inwestora nie powinno być niespodzianek.

5. Wyraźnie określ warunki rynkowe

Powinieneś omówić rynek z klientem w ogólności oraz w odniesieniu do konkretnych klas aktywów. Nie oznacza to próby pomiaru czasu na rynku, ale inwestor powinien wiedzieć, czy rynek rozwija się od lat i jest uważany za potencjalnie zawyżony, czy też jest odwrotnie.

W tym samym duchu, jeśli ludzie twierdzą, że nieruchomości komercyjne mogły osiągnąć szczyt, powiedz to klientowi. Nie ma nic złego w stwierdzeniu, że „opinie są podzielone i może iść w obie strony”. Ale jest coś złego w milczeniu na temat potencjalnych wad i ryzyka w celu przeforsowania sprzedaży.

(Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj Deadly Flaws in Major Market Indicators ).

6. Wyjaśnij monitorowanie i kontrolę

Klient powinien wiedzieć, jak często będziesz monitorować jego inwestycje i co to tak naprawdę oznacza. Na przykład, czy zadzwonisz do klienta, jeśli w mediach pojawiły się wiadomości, że w przypadku konkretnego zasobu sprawy mogą się popsuć? Dotyczy to również nowych pozytywnych możliwości, które mogą się pojawić. Jeśli wszystko, co planujesz zrobić, to rzucić okiem na alokację zasobów raz w roku, może to być w porządku, ale klient musi wiedzieć, że nie może oczekiwać od ciebie więcej.

7. Pokaż klientowi, jak działają rzeczy

Klasyczny wielokolorowy wykres kołowy z kombinacjami klas aktywów dla wysokiego, niskiego i średniego ryzyka to świetny sposób na pokazanie samej istoty procesu inwestycyjnego. Podobnie „piramidy ryzyka”, które pokazują, jak przejść od gotówki o niskim ryzyku, poprzez obligacje do funduszy akcyjnych i tak dalej, zawsze powinny być punktem wyjścia procesu doradczego.

8. Wyjaśnij raporty i badania

Samo wysłanie klientowi raportu nie wystarczy. Istnieje duża szansa, że ​​nie będzie to łatwe do zrozumienia i może nawet nie zostać przeczytane. Omów główne punkty z klientami, aby mieć pewność, że naprawdę rozumieją główne elementy inwestycji i znaczenie tekstu. Mężczyzna na ulicy nie zna znaczenia takich zwrotów, jak „optymalizacja ryzyka portfela”, „alokacja sektora”, „przeważanie spółek o średniej kapitalizacji” i wiele innych.

Podobnie zwykli inwestorzy na ogół nie zdają sobie sprawy z znaczenia i skutków inwestycji długoterminowych w porównaniu z inwestycjami krótkoterminowymi ani z różnicą między stylami inwestycyjnymi, takimi jak wartość i wzrost. Istnieje optymalny (i minimalny) poziom komunikacji i zrozumienia, który jest niezbędny dla dobrych dobrych praktyk pośrednictwa.

Dolna linia

Etyka inwestycyjna dotyczy zasadniczo dwóch powiązanych ze sobą rzeczy: dawania klientowi dobrych rad, a następnie upewnienia się, że je rozumieją. Konieczne jest, aby być całkowicie szczerym i otwartym na to, co Ty i / lub dostawcy aktywów możecie zrobić, a czego nie. Równie ważne jest zapewnienie, aby klient mógł zobaczyć porady i produkty w kontekście - i że kontekst ten obejmuje także omawiane rynki i inne dostępne potencjalne inwestycje.

Z czasem dobra komunikacja i bycie całkowicie uczciwym przyniesie dobre zwroty, pozytywne relacje z klientami i częste rekomendacje ustne.

(Jeśli zdecydujesz się zignorować tę radę, powinieneś sprawdzić Policing the Securities Market: A Overview of SEC .)