Niebieski ocean
Blue ocean to slangowy termin stworzony w 2005 roku. Ideą jest odwołanie się do szerokich opcji marketingowych, które pojawiają się, gdy pojawia się nieznana branża lub innowacja.
Termin „niebieski ocean” został wymyślony przez profesorów W. Chana Kima i Renee Mauborgne w książce „ Strategia oceanu niebieskiego: jak stworzyć niekwestionowaną przestrzeń rynkową i uczynić konkurencję nieistotną” (2005) . Autorzy określają niebieskie oceany jako rynki związane z wysokimi potencjalnymi zyskami.
Liderzy biznesu z innowacyjnymi produktami i usługami, którzy potrafią zidentyfikować rynki błękitnego oceanu, mają nieograniczone możliwości
Jak działa Blue Ocean
W ugruntowanej branży firmy konkurują ze sobą o każdy dostępny udział w rynku. Konkurencja jest często tak intensywna, że niektóre firmy nie są w stanie się utrzymać. Ten rodzaj przemysłu opisuje czerwony ocean, reprezentujący nasycony udział w rynku zakrwawiony przez konkurencję. Niebieskie oceany oferują coś wręcz przeciwnego. Wiele firm decyduje się na innowacje lub ekspansję w nadziei znalezienia rynku błękitnego oceanu z niekwestionowaną konkurencją. Rynki błękitnego oceanu cieszą się również dużym zainteresowaniem przedsiębiorców.
Kluczowe dania na wynos
- Blue ocean to slangowy termin urodzony w 2005 roku i nadal jest używany.
- Błękitny ocean jest uważany (z marketingowego punktu widzenia) za niezbadane terytorium w niekwestionowanej przestrzeni rynkowej.
- W swojej książce Kim i Mauborgne napisali o 150 strategiach dotyczących błękitnego oceanu, które zostały przedsięwzięte przez firmy przez około 100 lat.
Ogólnie rzecz biorąc, rynki błękitnego oceanu mają kilka cech, które kochają innowatorzy i przedsiębiorcy. Rynek czystego błękitnego oceanu nie ma konkurentów. Lider biznesu na niebieskim oceanie ma przewagę nad rynkiem, przewagę kosztową w marketingu bez konkurencji, możliwość ustalania cen bez ograniczeń konkurencyjnych oraz elastyczność w kierowaniu swoją ofertą w różnych kierunkach.
Przykłady strategii Blue Ocean
Ford (F) i Apple (AAPL) to dwa przykłady wiodących firm, które stworzyły swoje niebieskie oceany, dążąc do zróżnicowania produktów przy stosunkowo niskim koszcie, co również podniosło bariery dla konkurencji.
Ford Motor Co.
W 1908 r. Ford Motor Co. wprowadził model T jako samochód dla mas. Występował tylko w jednym kolorze i jednym modelu, ale był niezawodny, trwały i niedrogi. W tym czasie przemysł samochodowy był jeszcze w powijakach, a około 500 producentów samochodów produkowało samochody na zamówienie, które były droższe i mniej niezawodne. Ford stworzył nowy proces produkcji znormalizowanych samochodów seryjnych za ułamek ceny swoich konkurentów. Udział w rynku modelu T skoczył z 9% w 1908 r. Do 61% w 1921 r., Oficjalnie również zastępując dorożkę jako główny środek transportu.
Apple Inc.
Apple Inc. znalazł niebieski ocean z usługą pobierania muzyki z iTunes. Chociaż miliardy plików muzycznych były pobierane co miesiąc nielegalnie, Apple stworzył pierwszy legalny format pobierania muzyki w 2003 roku. Był łatwy w użyciu, umożliwiając użytkownikom kupowanie pojedynczych utworów w rozsądnej cenie. Apple zdobyło miliony słuchaczy muzyki, którzy pirowali muzykę, oferując dźwięk wyższej jakości wraz z funkcjami wyszukiwania i nawigacji. Apple sprawiło, że iTunes zyskał na wygranej dla producentów muzyki, słuchaczy muzyki i Apple, tworząc nowy strumień przychodów z nowego rynku, zapewniając jednocześnie wygodniejszy dostęp do muzyki.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.