Główne wymagania
Wymogi kapitałowe są znormalizowanymi przepisami obowiązującymi banki i inne instytucje depozytowe, które określają, ile płynnego kapitału (czyli łatwo sprzedanych papierów wartościowych) musi być utrzymywanych przy określonym poziomie ich aktywów.
Standardy te, określane również jako kapitał regulacyjny, są ustalane przez agencje regulacyjne, takie jak Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS), Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytów (FDIC) lub Zarząd Rezerwy Federalnej (Fed).
Zły publiczny i niespokojny klimat inwestycyjny zwykle okazuje się katalizatorem reformy legislacyjnej w zakresie wymogów kapitałowych, zwłaszcza gdy nieodpowiedzialne zachowanie finansowe dużych instytucji jest postrzegane jako przyczyna kryzysu finansowego, załamania rynku lub recesji.
Kluczowe dania na wynos
- Wymogi kapitałowe są standardami regulacyjnymi dla banków, które określają, ile kapitału płynnego (aktywa łatwo sprzedane) muszą mieć pod ręką, jeśli chodzi o ich ogólny stan posiadania.
- Wyrażaj jako stosunek wymogi kapitałowe oparte na ważonym ryzyku różnych aktywów banków.
- W Stanach Zjednoczonych odpowiednio skapitalizowane banki mają współczynnik kapitału na poziomie 1 ważony ryzykiem co najmniej 4%.
- Wymogi kapitałowe są często zaostrzone po recesji gospodarczej, krachu na giełdzie lub innym rodzaju kryzysu finansowego.
Podstawy wymogów kapitałowych
Wymogi kapitałowe są ustalane w taki sposób, aby inwestycje banków i instytucji depozytowych nie były zdominowane przez inwestycje zwiększające ryzyko niewykonania zobowiązania. Zapewniają również, że banki i instytucje depozytowe mają wystarczający kapitał na pokrycie strat operacyjnych (OL) przy jednoczesnym honorowaniu wypłat.
W Stanach Zjednoczonych wymóg kapitałowy dla banków opiera się na kilku czynnikach, ale koncentruje się głównie na ważonym ryzyku związanym z każdym rodzajem aktywów posiadanych przez bank. Te wytyczne dotyczące wymogów kapitałowych opartych na ryzyku są wykorzystywane do tworzenia wskaźników kapitałowych, które następnie można wykorzystać do oceny instytucji pożyczkowych na podstawie ich względnej siły i bezpieczeństwa. Odpowiednio skapitalizowana instytucja, zgodnie z federalną ustawą o ubezpieczeniu depozytów, musi mieć współczynnik kapitału ważonego do poziomu 1 wynoszący co najmniej 4%. Zazwyczaj kapitał Tier 1 obejmuje akcje zwykłe, ujawnione rezerwy, zyski zatrzymane i niektóre rodzaje akcji uprzywilejowanych. Instytucje o współczynniku poniżej 4% są uważane za niedokapitalizowane, a instytucje poniżej 3% są znacznie niedokapitalizowane.
Wymagania kapitałowe: zalety i wady
Wymogi kapitałowe mają na celu nie tylko utrzymanie wypłacalności banków, ale przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa całego systemu finansowego. W czasach finansów krajowych i międzynarodowych żaden bank nie jest wyspą, jak zauważają zwolennicy organów regulacyjnych - szok dla jednego może wpłynąć na wiele. Tym bardziej uzasadnione są rygorystyczne standardy, które można konsekwentnie stosować i wykorzystywać do porównywania różnych solidności instytucji.
Mimo to wymogi kapitałowe mają swoich krytyków. Twierdzą, że wyższe wymogi kapitałowe mogą potencjalnie ograniczyć podejmowanie ryzyka bankowego i konkurencję w sektorze finansowym (na tej podstawie, że regulacje zawsze okazują się droższe dla mniejszych instytucji niż dla większych). Upoważniając banki do utrzymywania określonego odsetka aktywów w płynności, wymogi mogą hamować zdolność instytucji do inwestowania i zarabiania pieniędzy - a tym samym udzielania kredytów klientom. Utrzymanie określonego poziomu kapitału może zwiększyć ich koszty, co z kolei zwiększa koszty pożyczek lub innych usług dla konsumentów.
Plusy
Upewnij się, że banki pozostają wypłacalne, unikaj domyślnych
Zapewnij deponentom dostęp do środków
Ustal standardy branżowe
Zapewnij sposób na porównanie, ocenę instytucji
Cons
Podnieś koszty dla banków i ostatecznie konsumentów
Hamuj zdolność banków do inwestowania
Ogranicz dostępność kredytów, pożyczek
Przykłady wymogów kapitałowych w świecie rzeczywistym
Globalne wymagania kapitałowe rosły z biegiem lat coraz wyżej. Mają tendencję do wzrostu po kryzysie finansowym lub recesji gospodarczej.
Przed latami 80. banki nie posiadały ogólnych wymogów adekwatności kapitałowej. Kapitał był tylko jednym z wielu czynników wykorzystywanych do oceny banków, a minimalne wartości były dostosowane do konkretnych instytucji.
Kiedy w 1982 r. Meksyk oświadczył, że nie będzie w stanie obsłużyć płatności odsetkowych od swojego długu publicznego, zainicjował globalną inicjatywę, która doprowadziła do przyjęcia takich przepisów, jak ustawa o międzynarodowym nadzorze kredytowym z 1983 r. Poprzez to ustawodawstwo i wsparcie głównych amerykańskich, europejskich i Banki japońskie, Bazylejski Komitet ds. Regulacji Bankowych i Praktyk Nadzorczych z 1988 r. Ogłosiły, że w przypadku banków komercyjnych działających na arenie międzynarodowej odpowiednie wymogi kapitałowe zostaną podniesione z 5, 5% do 8% aktywów ogółem. W 2004 r. Nastąpił Bazylea II, który uwzględnił rodzaje ryzyka kredytowego przy obliczaniu wskaźników.
Jednak w miarę postępu XXI wieku system przypisywania wagi ryzyka różnym rodzajom aktywów pozwalał bankom na utrzymywanie mniejszego kapitału z sumą aktywów. Tradycyjnym pożyczkom komercyjnym przypisano wagę 1. Jedna waga oznaczała, że na każdy 1 USD pożyczek komercyjnych przechowywanych w bilansie banku będą musiały utrzymać osiem centów kapitału. Jednak standardowe hipoteki mieszkaniowe otrzymały wagę 0, 5, papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) wyemitowane przez Fannie Mae lub Freddie Mac otrzymały wagę 0, 2, a krótkoterminowe rządowe papiery wartościowe otrzymały wagę 0. Odpowiednio zarządzając aktywami, główne banki mogłyby utrzymać niższy współczynnik kapitałowy niż wcześniej.
Globalny kryzys finansowy w 2008 r. Dał impuls do uchwalenia ustawy o reformie i ochronie konsumentów z Wall Street Dodd-Frank z 2010 r. Stworzony w celu zapewnienia, że największe banki w USA utrzymają wystarczający kapitał, aby wytrzymać systematyczne wstrząsy w systemie bankowym, Dodd-Frank - w szczególności sekcja zwana poprawką Collinsa - ustala współczynnik kapitału opartego na ryzyku poziomu 1 na poziomie 4%, o którym mowa powyżej. Globalnie Komitet Bazylejski ds. Nadzoru Bankowego wydał regulacje Bazylea III, które dodatkowo zaostrzają wymogi kapitałowe dla instytucji finansowych na całym świecie.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.