Alokacja zasobów a wybór zabezpieczeń: jaka jest różnica?

Alokacja aktywów i wybór zabezpieczeń są kluczowymi elementami strategii inwestycyjnej, ale wymagają odrębnych i odrębnych metodologii.

Alokacja aktywów jest szeroką strategią, która określa zestaw aktywów do utrzymania w portfelu w celu uzyskania optymalnego salda ryzyko-zwrot w oparciu o profil ryzyka inwestora i cele inwestycyjne. Wybór papierów wartościowych to proces identyfikacji poszczególnych papierów wartościowych w ramach określonej klasy aktywów, które będą stanowić portfel.

Kluczowe dania na wynos

• Alokacja aktywów określa zestaw aktywów przechowywanych w portfelu, a wybór papierów wartościowych to proces identyfikacji poszczególnych papierów wartościowych.
• Alokacja aktywów ma na celu zbudowanie portfela nieskorelowanych aktywów razem w oparciu o ryzyko i zwrot, minimalizując ryzyko portfela i maksymalizując zwroty.
• Wybór zabezpieczeń następuje po ustaleniu alokacji aktywów, podczas gdy aktywa, takie jak fundusze indeksowe i fundusze ETF, są wykorzystywane do osiągnięcia celów alokacji.
• Hipoteza efektywnego rynku pokazuje, że alokacja aktywów jest ważniejsza niż wybór zabezpieczeń, jeśli chodzi o stworzenie udanej strategii inwestycyjnej.

Alokacja zasobów

Powszechnie wiadomo, że różne rodzaje aktywów zachowują się inaczej w zależności od warunków rynkowych. Na przykład w warunkach rynkowych, gdy akcje osiągają dobre wyniki, obligacje zwykle osiągają słabe wyniki lub gdy akcje o dużej kapitalizacji przewyższają rynek, akcje o małej kapitalizacji mogą osiągać gorsze wyniki.

Pod względem inwestycyjnym aktywa te nie są skorelowane. Alokacja aktywów to praktyka polegająca na łączeniu ze sobą niepowiązanych ze sobą aktywów w celu znalezienia optymalnego bilansu ryzyka i zwrotu na podstawie profilu inwestycyjnego inwestora. Alokacja aktywów ma na celu zminimalizowanie ryzyka portfela przy jednoczesnym maksymalizowaniu zwrotu z efektywnego portfela.

Dla inwestora, który dąży do wyższych zwrotów z chęcią podjęcia większego ryzyka, alokacja aktywów jest ważona bardziej w stosunku do akcji niż obligacji. Połączenie akcji 80/20 lub 90/10 akcji z obligacjami byłoby uważane za agresywną alokację. W części portfela akcyjnej alokację aktywów można dalej podzielić na akcje o agresywnym wzroście, rynki wschodzące, akcje o małej i średniej kapitalizacji oraz akcje o dużej kapitalizacji. Bardziej konserwatywny inwestor może wybrać kombinację akcji 60/40 lub 50/50 akcji z obligacjami, z większą alokacją na akcje o dużej kapitalizacji.

Wybór bezpieczeństwa

Po opracowaniu strategii alokacji aktywów należy wybrać papiery wartościowe do budowy portfela i wypełnić cele alokacji zgodnie ze strategią. Większość inwestorów zazwyczaj wybiera ze świata funduszy inwestycyjnych, funduszy indeksowych i funduszy giełdowych, dopasowując cele inwestycyjne funduszy do różnych elementów strategii alokacji aktywów.

Na przykład konserwatywny inwestor może patrzeć na fundusze, które oprócz aprecjacji kapitału dążą do zachowania kapitału, podczas gdy bardziej agresywny inwestor może rozważyć fundusze, które ściśle dążą do wzrostu wartości kapitału.

Inwestorzy pasywni koncentrują się zwykle na tanich indeksach funduszy, które próbują odtworzyć skład indeksu giełdowego. Konserwatywny inwestor może rozważyć fundusze indeksowe zgodne z indeksem Standard & Poor's 500 (S&P 500) lub indeksem akcji wypłacających dywidendy, podczas gdy umiarkowany inwestor może mieszać fundusz indeksowy S&P 500 z mniejszą alokacją w środkowej lub małej -cap fundusz.

Aktywni inwestorzy, którzy szukają możliwości przewyższenia indeksów, mogą wybierać spośród tysięcy aktywnie zarządzanych funduszy. Więksi inwestorzy, dysponujący aktywami o wartości ponad 1 miliona USD, mogą zdecydować się na współpracę z menedżerem pieniędzy, który wybiera poszczególne akcje w celu budowy portfela.

Uwagi specjalne

Alokacja aktywów zakłada niepewność co do przyszłego kierunku cen aktywów oraz że, w zależności od warunków rynkowych i ekonomicznych w danym momencie, niektóre aktywa wzrosną, a inne spadną. Alokacja aktywów dotyczy bardziej zarządzania ryzykiem i zmiennością niż zarządzania wydajnością. Wybór poszczególnych papierów wartościowych zakłada wiedzę o przyszłości oraz fakt, że inwestor posiada pewne informacje, które informują go o przyszłym kierunku cen.

Hipoteza efektywnego rynku opracowana przez Williama Sharpa wykazała, że ​​ceny akcji w pełni odzwierciedlają wszystkie dostępne informacje i oczekiwania, co uniemożliwiłoby inwestorom konsekwentne wykorzystywanie niewłaściwie wycenionych akcji. Sharp doszedł do wniosku, że inwestorom lepiej jest wybrać odpowiednią alokację aktywów i inwestować w dobrze zdywersyfikowany portfel funduszy pasywnie zarządzanych.

Chociaż zarówno alokacja aktywów, jak i wybór odpowiednich papierów wartościowych są ważne dla strategii inwestycyjnej, ważniejsze jest wybranie odpowiedniej alokacji aktywów, którą można następnie wypełnić funduszami śledzącymi indeksy.