Wspólna konsumpcja
Wspólna konsumpcja to wspólne korzystanie z towaru lub usługi przez grupę. Różni się od standardowej konsumpcji komercyjnej tym, że koszty zakupu towarów lub usług nie są ponoszone przez jedną osobę. Zamiast tego jednostki opracowują sieci lub systemy w celu oferowania zasobów, towarów lub usług, które w przeciwnym razie mogłyby pozostać nieużywane. Ponieważ koszty ponosi większa grupa, produkty lub usługi stają się bardziej dostępne.
Jak działa wspólna konsumpcja
Wspólna konsumpcja jest formą dzielenia się. Na przykład od tysięcy lat barmaństwo, handel i wynajem peer-to-peer są wykorzystywane przez towarzystwa i zapewniają grupie osób aktywa, nie wymagając od nich zakupu osobiście. Umożliwia konsumentom uzyskanie potrzebnych zasobów, a jednocześnie pozwala im zapewnić zasoby, których inni potrzebują i nie są w pełni wykorzystywane.
Kluczowe dania na wynos
- Wspólna konsumpcja różni się od konwencjonalnej konsumpcji tym, że zasoby, towary lub usługi są wspólne dla grupy, a nie dla poszczególnych osób.
- Przykłady Bartering, Airbnb i współdzielenia jazdy to przykłady konsumpcji opartej na współpracy.
- Wspólna konsumpcja działa, ponieważ koszt jest podzielony na większą grupę, więc cena zakupu jest zwracana poprzez wynajem lub wymianę.
- Krytycy twierdzą, że konsumpcja oparta na współpracy jest czasem niesprawiedliwa, gdy firmy nie muszą przestrzegać tych samych przepisów, co tradycyjne firmy.
Wspólna konsumpcja jest uważana za część gospodarki dzielenia się, ponieważ oznacza, że osoby fizyczne wynajmują swoje niewykorzystane aktywa. Takie podejście jest najprawdopodobniej stosowane, gdy zarówno cena konkretnego składnika aktywów, takiego jak samochód, jest wysoka, a składnik aktywów nie jest przez cały czas wykorzystywany przez jedną osobę. Dzierżawiąc składnik aktywów, gdy nie jest używany, jego właściciel zamienia go w rodzaj towaru. Stwarza to scenariusz, w którym obiekty fizyczne są traktowane jako usługi.
Na przykład Airbnb stworzył platformę internetową, która pozwala właścicielom domów, mieszkań i innych mieszkań wynajmować lub wynajmować powierzchnię innym osobom. Można to zrobić w przypadku rezydencji, które właściciel zajmuje tylko w niepełnym wymiarze godzin lub w okresach, gdy zamierzają przebywać poza domem przez dłuższy czas. Poszczególni najemcy mogą nie być w stanie sami sobie pozwolić na taką rezydencję, ale dzieląc koszty na wielu najemców, którzy zajmują powierzchnię w różnych porach, rezydencja staje się dostępna.
Uwagi szczególne: kwestie prawne
Krytycy wspólnej konsumpcji twierdzą, że nieformalny charakter takich ustaleń pozwala jednostkom omijać lokalne przepisy, których muszą przestrzegać firmy oferujące podobne usługi. Firmy te mogą być zmuszone do uiszczenia opłat licencyjnych lub innych opłat związanych z przepisami w celu legalnego działania. Opłaty te powodują, że ich usługi są droższe niż usługi świadczone przez osoby, które nie ponoszą takich opłat.
Tradycyjne hotele podważają na przykład legalność wynajmu Airbnb, ponieważ właściciele zazwyczaj nie muszą przestrzegać przepisów regulujących prowadzenie hotelu ani ponosić związanych z tym kosztów operacyjnych. To oburzenie doprowadziło do starań o uregulowanie lub represje dotyczące operacji wynajmu, takich jak Airbnb.
Porównywalne wyzwania prawne pojawiły się w związku z usługami współdzielenia jazdy, takimi jak Uber i Lyft. Operatorzy firm taksówkarskich i limuzyn twierdzą, że oferowanie usług wspólnego przejazdu było nielegalną formą konkurencji. Na przykład działalność Ubera została zablokowana lub ograniczona w niektórych miastach, w których lokalne władze starały się wymagać od firmy przestrzegania tych samych przepisów, które obowiązują taksówki i limuzyny.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.