Rezerwy współczesne
Rezerwy równoczesne są formą księgowania rezerw bankowych, która wymaga od banku utrzymywania wystarczających rezerw na pokrycie wszystkich depozytów dokonanych w ciągu tygodnia. Zastosowanie rachunkowości rezerw obowiązkowych ma na celu ograniczenie krótkoterminowych wahań pieniężnych. Rezerwa Federalna wymagała od banków stosowania księgowania rezerwy obowiązkowej w latach 1984–1998.
PRZEŁAMANIE Współczesnych rezerw
Równoczesne rezerwy są trudne do obliczenia przez banki, ponieważ nie mogą być pewni wysokości depozytów, które otrzymają w ciągu tygodnia. Zmusza to banki do oszacowania kwoty depozytów, co stwarza ryzyko niepoprawnego prognozowania.
Stworzenie tego wymogu było odpowiedzią na presję na podaż pieniądza, która zdaniem niektórych ekonomistów była spowodowana opóźnioną metodą księgowania rezerwy stosowaną w tym czasie przez banki. Opóźnione wymogi dotyczące rezerw pozwoliły bankom oszacować rezerwy na podstawie depozytów sprzed dwóch tygodni. Ekonomiści spekulowali, że banki tworzą depozyty i pożyczki przy niewystarczającym finansowaniu i że banki czują się pewnie, robiąc te kroki, ponieważ wiedzą, że Rezerwa Federalna pożyczy pieniądze w oknie dyskontowym, jeśli wpadną w kłopoty.
Pomimo uchwalenia wymogu dotyczącego równoczesnych rezerw, banki nadal miały problemy z dokonywaniem szacunków, a wskaźniki podaży pieniądza, takie jak M1 i M2, podlegały wahaniom.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.