Dobrowolna rezerwa
Rezerwa dobrowolna to rezerwy pieniężne utrzymywane przez zakłady ubezpieczeń. Agencje rządowe często regulują wymogi dotyczące rezerw obowiązkowe instytucji finansowych i towarzystw ubezpieczeniowych w celu zapewnienia ich wypłacalności. Dobrowolne rezerwy są znane jako dodatkowo utrzymywane aktywa płynne.
PRZEŁAMANIE Dobrowolnej rezerwy
Firmy ubezpieczeniowe utrzymują rezerwy dobrowolne, które wydają się być bardziej stabilne finansowo i poprawiają wskaźniki płynności. Takie wymagania są często uzgadniane wewnętrznie przez ubezpieczyciela i nie są określane przez prawo. Organy regulacyjne używają narzędzi z Ubezpieczeniowego systemu informacji regulacyjnej (IRIS) zarządzanego przez National Association of Insurance Commissioners (NAIC) w celu ustalenia wypłacalności zakładów ubezpieczeń.
System informacji o przepisach ubezpieczeniowych wydobywa informacje finansowe złożone przez firmy ubezpieczeniowe w celu obliczenia wskaźników, które można wykorzystać do ustalenia, które firmy ubezpieczeniowe mają problemy z wypłacalnością. IRIS określa zakres wartości współczynników, które uważa się za dopuszczalne, a wartości odstające wskazują, że ubezpieczyciel powinien zostać zbadany dokładniej.
System IRIS automatycznie generuje wskaźniki finansowe na podstawie sprawozdań finansowych, które towarzystwa ubezpieczeniowe są zobowiązane przekazywać organom nadzoru ubezpieczeń. Raporty generowane na podstawie tych wskaźników wyszczególniają każdą przeglądaną firmę ubezpieczeniową, wskaźniki finansowe uzyskane dla każdej firmy oraz zakresy, w których powinien się mieścić każdy wskaźnik finansowy. Firmy, które nie mieszczą się w zwykłym zakresie, zwracają uwagę organów regulacyjnych.
Ustawa o bilansowaniu rezerw
Dla ubezpieczycieli rezerwy są działaniem bilansującym. Będą dążyć do utrzymania minimów wymaganych przez organy regulacyjne państwa, ale zwiększając rezerwy ponad te, odprowadzają kapitał, który mógłby zostać wykorzystany do stworzenia większej wartości dla interesariuszy. W przypadku ubezpieczycieli majątkowych i wypadkowych różne przepisy podatkowe i praktyki rachunkowe zniechęcają ich do odkładania nadwyżki pieniędzy na nieprzewidziane wydatki, takie jak katastrofy.
Standardowe poziomy rezerw obejmują od 8 do 12% całkowitych dochodów ubezpieczyciela. Te wymagania nigdy tak naprawdę nie są ustalone, ponieważ zależą od rodzaju ryzyka, jakie firma obecnie podjęła.
Wymagania dotyczące rezerw są zmiennym obszarem dla organów regulacyjnych. W 2016 r., Po raporcie NAIC, który zalecił coś, co nazywa się „rezerwą opartą na zasadach” dla zakładów ubezpieczeń na życie, około 46 stanów zmieniło stare formuły, aby odzwierciedlić nową, bardziej skomplikowaną rzeczywistość dotyczącą rosnącej różnorodności produktów sprzedawanych przez towarzystwa ubezpieczeń na życie. Nowe formuły mają na celu dostosowanie do warunków ekonomicznych lub doświadczenia ubezpieczyciela w branży, a nie stosowanie jednego rozmiaru do wszystkich obliczeń dotyczących środków pieniężnych ubezpieczyciela, zwanych rezerwami. NAIC stwierdził, że stare formuły prowadziły do rezerw, które czasami były nadmierne, a czasem nieodpowiednie.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.