Tsunami ekonomiczne
Ekonomiczne tsunami jest szeroko rozpowszechnionym zestawem kłopotów gospodarczych spowodowanych jednym znaczącym wydarzeniem. Następcze skutki tsunami gospodarczych rozprzestrzeniają się ogólnie na duże obszary geograficzne, wiele sektorów przemysłu lub oba.
Kluczowe dania na wynos
- Ekonomiczne tsunami jest szeroko rozpowszechnionym zestawem kłopotów gospodarczych spowodowanych jednym znaczącym wydarzeniem.
- Następcze skutki tsunami gospodarczych rozprzestrzeniają się ogólnie na duże obszary geograficzne, wiele sektorów przemysłu lub oba.
- Globalizacja jest jednym z głównych powodów, dla których fale uderzeniowe spowolnienia gospodarczego w jednej części świata są odczuwalne po drugiej stronie globu.
Zrozumienie ekonomicznego tsunami
Ekonomiczne tsunami biorą swoją nazwę od naturalnych tsunami, które są nienormalnie dużymi falami wywołanymi przez zakłócenia dna oceanu, takie jak trzęsienie ziemi. Powstała fala powoduje powszechne zniszczenia, gdy dociera do brzegu i zalewa nisko położone obszary przybrzeżne.
Podobnie tsunami ekonomiczne generują niszczycielskie skutki poza obszarem geograficznym lub sektorem przemysłu, w którym ma miejsce zdarzenie wyzwalające. Konsekwencje te mogą zilustrować niewykryte wcześniej powiązania między częściami globalnej gospodarki, które wywołują efekt falowania tylko pod ekstremalnym stresem.
W zależności od powagi konsekwencji i mechanizmu ich rozprzestrzeniania się, tsunami ekonomiczne mogą prowadzić do nowych regulacji, ponieważ rynki próbują dostosować się w celu złagodzenia lub zapobiegania ponownemu wystąpieniu w podobnych warunkach.
Przykład ekonomicznego tsunami
Światowy kryzys finansowy w 2008 r. Należy do najczęstszych ostatnich przykładów tsunami ekonomicznych. Rynek kredytów hipotecznych typu subprime w USA działał w tym przypadku jako wyzwalacz, przy czym duże banki inwestycyjne (IB) błędnie obliczały kwotę ryzyka w niektórych zabezpieczonych instrumentach dłużnych.
Niespodziewanie wysokie wskaźniki niewypłacalności doprowadziły do dużych strat finansowych w portfelach o wysokich ratingach kredytowych, co spowodowało ogromne straty w przypadku wysoce lewarowanych inwestycji instytucji finansowych i funduszy hedgingowych. Wynikający z tego kryzys płynności szybko rozprzestrzenił się poza rynek kredytów hipotecznych subprime. W odpowiedzi rząd USA przejął gigantów wtórnego rynku hipotecznego Fannie Mae i Freddie Mac, a Lehman Brothers złożył wniosek o ogłoszenie upadłości. Straty w Bear Stearns i Merrill Lynch doprowadziły do przejęcia tych spółek odpowiednio przez JPMorgan Chase & Co. i Bank of America.
Banki zagraniczne poniosły także straty w wyniku inwestycji dotkniętych kryzysem gospodarczym. Sektor bankowy Islandii doznał niemal całkowitego załamania po kryzysie subprime, który napełniał gospodarkę kraju. Tymczasem w Wielkiej Brytanii rząd brytyjski wkroczył do ratowania swojego sektora bankowego.
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Islandia podjęły różne reformy regulacyjne po kryzysie. Gospodarka Islandii zasadniczo zmieniła się, aby w większym stopniu polegać na turystyce niż na bankowości międzynarodowej. Stany Zjednoczone wprowadziły szereg kontroli regulacyjnych w drodze ustawy o reformie i ochronie konsumentów Dodd-Franka na Wall Street z 2010 r., A także ustawy o mieszkalnictwie i naprawie gospodarczej z 2008 r. Wiele z tych przepisów wzmocniło nadzór nad kredytami hipotecznymi. Odpowiedź Wielkiej Brytanii obejmowała wprowadzenie ustawy o usługach finansowych w 2012 r.
Uwagi specjalne
Globalizacja jest jednym z głównych powodów pogorszenia koniunktury gospodarczej w jednej części świata po drugiej stronie globu. Umowy o wolnym handlu (FTA) między różnymi krajami przyniosły wiele korzyści globalnej gospodarce. Między innymi zwiększył konkurencyjność firm i pomógł obniżyć ceny płacone przez konsumentów za różne towary i usługi.
Ale są pewne zastrzeżenia. Zwiększone wzajemne powiązania gospodarek krajowych oznacza, że spowolnienie gospodarcze w jednym kraju może wywołać efekt domina za pośrednictwem partnerów handlowych. Narody są teraz zależne od siebie, aby utrzymać się na powierzchni. Jeśli gospodarka kluczowego nabywcy lub sprzedawcy towarów i usług doświadcza zawirowań, można oczekiwać, że będzie to miało efekt domina, wpływając na eksport i import w innych krajach.
Wojny handlowe
Rosnące wezwania z niektórych kwartałów do odwrócenia globalizacji wywołują również zagrożenia związane z gospodarczymi tsunami. Przykładem tego jest wojna handlowa między Chinami a Stanami Zjednoczonymi. Gorzki konflikt między dwiema największymi gospodarkami świata szkodzi firmom z obu krajów, wpływając na rynki akcji, inwestycje, rynek pracy i wydatki konsumentów. Eksport USA do Chin spadł z 64 mld USD w pierwszych sześciu miesiącach 2018 r. Do 51 mld USD w pierwszej połowie 2019 r. Według Rezerwy Federalnej protekcjonistyczne taryfy prezydenta Donalda Trumpa pośrednio kosztują przeciętne amerykańskie gospodarstwo domowe ponad 1000 USD rocznie.
Inne kraje również zostały złapane w krzyżowy ogień. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) ostrzegł, że handel USA z Chinami może kosztować światową gospodarkę około 700 miliardów dolarów do 2020 roku.
W pierwszych sześciu miesiącach 2019 r. Największymi partnerami handlowymi Stanów Zjednoczonych byli w następującej kolejności: Meksyk, Kanada, Chiny, Japonia i Niemcy.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.