Podatek zagraniczny
Podatek zagraniczny to opłata rządowa pobierana od osób, które zrzekają się obywatelstwa, zwykle oparta na wartości majątku podatnika W Stanach Zjednoczonych przepisy dotyczące podatku zagranicznego na mocy sekcji 877 i sekcji 877A wewnętrznego kodeksu podatkowego (IRC) mają zastosowanie do USA obywatele, którzy rezygnują z obywatelstwa, oraz rezydenci długoterminowi, którzy kończą status rezydenta USA dla celów podatków federalnych. Obowiązują różne zasady, w zależności od daty, w której osoba została wydalona.
PRZEŁAMANIE Podatek ekspatriacyjny
Przepisy podatkowe za emigrację w Stanach Zjednoczonych dotyczą osób, które osiedliły się na stałe za granicą w dniu 17 czerwca 2008 r. Lub później. Przepisy te mają zastosowanie do wszystkich osób, które wyjechały za granicę o wartości netto przekraczającej 2 miliony USD, nie zaświadczają, że przestrzegały przepisów podatkowych obowiązujących w USA pięć lat poprzedzających ich emigrację lub roczny podatek dochodowy netto za pięć poprzednich lat powyżej określonej kwoty. Kwota ta zmienia się co roku w zależności od inflacji, ale w 2015 r. Wynosiła 160 000 USD.
Podatki zagraniczne nie są powszechne na całym świecie. Jedynie USA i Erytrea pobierają podatek dochodowy od obywateli zamieszkujących za granicą. W niektórych innych krajach, takich jak Kanada, obowiązuje podatek wyjściowy dla osób emigrujących do innych krajów, chociaż różni się on od podatku zagranicznego.
Jak działa amerykański podatek zagraniczny
Podatek zagraniczny w USA opiera się na wartości majątku indywidualnego podatnika z dnia poprzedzającego jego wydalenie. IRS bierze pod uwagę wartość rynkową nieruchomości podatników, tak jakby podatnicy zlikwidowali swoje aktywa, sprzedając całą swoją nieruchomość tego dnia. Różnica między wartością godziwą a tym, co konkretny podatnik zapłacił za nieruchomość, stanowi zysk netto z tytułu podatku. Podobnie wszelkie straty są również uwzględniane za pomocą tej samej metody. Wszelkie zyski przekraczające 680 000 USD, które są regularnie korygowane o inflację, podlegają opodatkowaniu.
Ponieważ wiele osób, które dokonały emigracji, robi to w celu uniknięcia przepisów podatkowych dotyczących swoich aktywów, IRS nakłada na emigrantów bardziej poważne konsekwencje podatkowe. Podatek ekspatriacyjny nie dotyczy osób, które udowodnią sekretarzowi skarbu, że ich powodem ekspatriacji nie jest unikanie podatków, na przykład osoba posiadająca podwójne obywatelstwo decydująca się na stały pobyt w innym kraju.
IRS nadal nakłada kary na każdego, kto nie złożył formularza emigracyjnego zgodnie z wymaganiami. Objęci emigranci muszą złożyć formularz 8854. IRS informuje osoby, które nie złożą tego formularza zgodnie z wymogami, naruszają prawo i podlegają potencjalnej karze pieniężnej w wysokości 10 000 USD.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.