Federalna ustawa o podatku od bezrobocia (FUTA)
Federalna ustawa o podatku od bezrobocia (FUTA) to oryginalne ustawodawstwo, które pozwala rządowi opodatkować firmy zatrudniające pracowników w celu gromadzenia dochodów, które są następnie przydzielane stanowym agencjom ds. Bezrobocia i wypłacane bezrobotnym pracownikom, którzy są uprawnieni do ubiegania się o ubezpieczenie na wypadek bezrobocia. Federalna ustawa o podatku od bezrobocia nakłada na pracodawców obowiązek złożenia formularza IRS 940 rocznie w związku z opłaceniem tego podatku.
Zrozumienie federalnej ustawy o podatku od bezrobocia (FUTA)
Federalna ustawa o podatku od bezrobocia (FUTA) to federalny przepis, który reguluje podział kosztów zarządzania ubezpieczeniem na wypadek bezrobocia i programami pracy w każdym stanie. Zgodnie z ustawą pracodawcy są zobowiązani do płacenia federalnych i / lub stanowych podatków od bezrobocia, które są wykorzystywane do finansowania rachunku bezrobocia rządu. Środki na rachunku służą do wypłaty odszkodowania dla bezrobotnych pracownikom, którzy stracili pracę. Chociaż podatek od wynagrodzeń FUTA oparty jest na wynagrodzeniach pracowników, jest on nakładany tylko na pracodawców, a nie ich pracowników. Innymi słowy, nie jest on odejmowany od wynagrodzeń pracowników. W ten sposób podatek FUTA różni się od podatku od ubezpieczeń społecznych, który ma zastosowanie zarówno do pracodawcy, jak i pracownika.
Firma jest winna federalne podatki od bezrobocia, jeśli w dowolnym kwartale kalendarzowym w bieżącym lub poprzednim roku płaciła co najmniej 1000 USD wynagrodzenia. (Kwartał kalendarzowy trwa od stycznia do marca, od kwietnia do czerwca, od lipca do września lub od października do grudnia). Kwota zobowiązania podatkowego FUTA pracodawcy określa, kiedy podatek musi zostać zapłacony, a formularz IRS 940, który jest wykorzystywany do zgłaszania podatku, jest należny w pierwszym kwartale roku. Od 2018 r. Stawka podatkowa FUTA wynosiła 6% z pierwszych 7 000 USD wypłacanych każdemu pracownikowi rocznie. Oznacza to, że gdyby firma zatrudniała 10 pracowników, z których każdy zarabiał co najmniej 7 000 USD rocznie, roczny podatek FUTA firmy wyniósłby 0, 06 x (7 000 USD x 10) = 4200 USD. Gdy roczne wynagrodzenie pracownika (YTD) przekroczy 7 000 USD, pracodawca przestaje płacić FUTA za tego pracownika. Dlatego maksymalna kwota płacona przez pracodawcę w tym podatku wynosi 420 USD na pracownika.
Wiele stanów pobiera od pracodawców dodatkowy podatek od bezrobocia. Pracodawcy mogą skorzystać z ulgi podatkowej w wysokości do 5, 4% dochodu podlegającego opodatkowaniu, jeśli płacą państwowe podatki od bezrobocia. Kwotę tę odejmuje się od kwoty należnych federalnych podatków od bezrobocia dla pracowników. Pracodawca, który kwalifikuje się do najwyższego kredytu, będzie miał stawkę podatkową netto w wysokości 0, 6% (obliczoną jako 6% minus 5, 4%). Zatem minimalna kwota, którą pracodawca może zapłacić w podatku FUTA, wynosi 42 USD na pracownika. Jednak firmy zwolnione z federalnego podatku od bezrobocia nie kwalifikują się do kredytu FUTA.
Płace, które pracodawca wypłaca swojemu małżonkowi, dziecku w wieku poniżej 21 lat lub rodzicowi nie liczą się jako płace FUTA. Ponadto płatności, takie jak świadczenia dodatkowe, świadczenia z grupowego ubezpieczenia na życie oraz składki pracodawcy na pracownicze konta emerytalne, nie są uwzględniane przy obliczaniu podatku federalnego podatku od bezrobocia.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.