Giffen Good
Towar Giffen to produkt nie będący luksusem o niskim dochodzie, który jest sprzeczny ze standardową teorią popytu ekonomicznego i konsumpcyjnego. Popyt na towary Giffen rośnie, gdy cena rośnie, a spada, gdy cena spada. W ekonometrii skutkuje to krzywą popytu opadającą w górę, w przeciwieństwie do podstawowych praw popytu, które tworzą krzywą popytu opadającą w dół.
Termin „towary Giffen” został wymyślony pod koniec XIX wieku, nazwany na cześć szkockiego ekonomisty, statystyki i dziennikarza Sir Roberta Giffena. Koncepcja towarów Giffen skupia się na produktach o niskim dochodzie, nie-luksusowych, które mają bardzo niewiele bliskich zamienników. Dobra Giffen można porównać do towarów Veblen, które podobnie przeczą standardowej teorii popytu gospodarczego i konsumpcyjnego, ale koncentrują się na towarach luksusowych.
Przykłady towarów Giffen mogą obejmować chleb, ryż i pszenicę. Te towary są zwykle niezbędne, z kilkoma prawie wymiarowymi zamiennikami na tym samym poziomie cen.
1:13Giffen Good
Zrozumienie towarów Giffen
Dobra Giffen są rzadkością w ekonomii, ponieważ podaż i popyt na te towary są sprzeczne ze standardowymi konwencjami. Dobra Giffen mogą być wynikiem wielu zmiennych rynkowych, w tym podaży, popytu, ceny, dochodu i substytucji. Wszystkie te zmienne są kluczowe dla podstawowych teorii ekonomii podaży i popytu. Przypadki towarów Giffen badają wpływ tych zmiennych na towary nie luksusowe, o niskich dochodach, co powoduje nachylenie krzywej popytu w górę.
Kluczowe dania na wynos
- Towar Giffen to nielichowy produkt o niskim dochodzie, na który popyt rośnie wraz ze wzrostem ceny i odwrotnie.
- Towar Giffen ma nachyloną w górę krzywą popytu, która jest sprzeczna z podstawowymi prawami popytu, które są oparte na krzywej opadającego spadku.
- Na popyt na towary Giffen duży wpływ ma brak bliskich substytutów i presja dochodowa.
- Dobra Veblen są podobne do towarów Giffen, ale koncentrują się na przedmiotach luksusowych.
Podaż i popyt
Prawa podaży i popytu rządzą teoriami makro i mikroekonomicznymi. Ekonomiści stwierdzili, że gdy ceny rosną, popyt spada, tworząc krzywą opadającą. Kiedy ceny spadną, oczekuje się wzrostu popytu, tworząc krzywą opadającą w górę. Dochód może nieco złagodzić te wyniki, spłaszczając krzywe, ponieważ większy dochód osobisty może powodować różne zachowania. Substytucja i efekt substytucji mogą być również znaczące. Ponieważ zwykle większość towarów zastępuje się, efekt substytucji pomaga wzmocnić argument za standardową podażą i popytem.
W przypadku towarów Giffen efekt dochodu może być znaczny, a efekt substytucyjny również ma wpływ. W przypadku towarów Giffen krzywa popytu jest nachylona w górę, co pokazuje większy popyt przy wyższych cenach. Ponieważ istnieje niewiele zamienników towarów Giffen, konsumenci nadal chętnie kupują towar Giffen, gdy cena rośnie. Dobra Giffen są zwykle również istotnymi przedmiotami, które następnie obejmują zarówno efekt dochodu, jak i wyższy efekt substytucji ceny. Ponieważ towary Giffen są niezbędne, konsumenci są skłonni zapłacić za nie więcej, ale ogranicza to również dochód do dyspozycji, co sprawia, że kupowanie nieco wyższych opcji jest jeszcze bardziej niedostępne. Dlatego konsumenci kupują jeszcze więcej towaru Giffen. Ogólnie rzecz biorąc, zarówno dochód, jak i efekt substytucyjny działają, aby uzyskać niekonwencjonalne wyniki podaży i popytu.
Badania historyczne i dobre przykłady Giffen
W swoim podręczniku Zasady ekonomii ekonomista Alfred Marshall opisał pracę Roberta Giffena w kontekście wzrostu ceny chleba, ponieważ ludzie nie mieli dochodów na kupno mięsa. Jednak w 1947 r. Przykład chleba mięsnego został podważony przez George'a J. Stiglera w jego artykule „Notatki na temat historii paradoksu Giffen”. Inny przykład istnienia dobra Giffen został przedstawiony w badaniu z 2007 r. Autorstwa ekonomistów z Harvardu Robert Jensen i Nolan Miller, którzy przeprowadzili eksperyment polowy w chińskiej prowincji Hunan, gdzie ryż jest podstawowym pożywieniem, oraz w prowincji Gansu, gdzie pszenica jest podstawowym pożywieniem. Losowo wybrane gospodarstwa domowe w obu prowincjach otrzymały kupony, które subsydiowały zakup ich podstawowych artykułów spożywczych.
Jensen i Miller znaleźli mocne dowody zachowania Giffen wykazywanego przez gospodarstwa domowe Hunan w odniesieniu do ryżu. Obniżenie ceny ryżu poprzez subsydium spowodowało zmniejszenie popytu na ryż na gospodarstwa domowe, podczas gdy podwyższenie ceny poprzez usunięcie subsydium miało odwrotny skutek. Jednak dowody pszenicy w Gansu były słabsze.
Towary Giffen vs. Towary Veblen
Zarówno towary Giffen, jak i Veblen są towarami niezwykłymi, które są sprzeczne ze standardowymi konwencjami podaży i popytu. Zarówno w przypadku towarów Giffen, jak i Veblen krzywa popytu produktu spada w górę. Dochód i substytucja są kluczowymi czynnikami w wyjaśnianiu ekonometrii opadającej w górę krzywej popytu na towary Giffen, jak omówiono.
Dobra Veblen mają również nachyloną w górę krzywą popytu, ale mają nieco inne wpływy. Towary Veblen to produkty premium, towary luksusowe. Przykłady mogą obejmować perfumy polecane przez gwiazdy lub wyśmienite wina. W przypadku tych towarów ich wysoka cena wiąże się z symbolem wysokiego statusu społecznego. W związku z tym konsumenci o wysokich dochodach uważają te towary za bardziej pożądane po wyższej cenie. Efekt dochodowy ma niewielki wpływ na te dobra, ponieważ dochód nie jest czynnikiem. Podstawienie jest również czynnikiem minimalnym, ponieważ towary są ogólnie symbolami statusu, a nie przekrojami.
Porównaj rachunki inwestycyjne Nazwa dostawcy Opis Ujawnienie reklamodawcy × Oferty przedstawione w tej tabeli pochodzą od partnerstw, od których Investopedia otrzymuje wynagrodzenie.