Rachunkowość wzrostu
Rachunkowość wzrostu jest narzędziem ilościowym służącym do ustalenia, w jaki sposób określone czynniki przyczyniają się do wzrostu gospodarczego. Został wprowadzony w 1957 roku przez Roberta Solowa. Rachunkowość wzrostu koncentruje się na trzech podstawowych czynnikach, do których należą: rynek pracy, kapitał i technologia.
Zrozumienie rachunkowości wzrostu
Koncepcja rachunkowości wzrostu została wprowadzona przez Roberta Solowa w 1957 r. Solow był amerykańskim ekonomistą i emerytowanym profesorem w Massachusetts Institute of Technology. Jego koncepcja została również nazwana resztką Solowa.
Solow dostarczył ekonomistom narzędzie do ilościowego rozbicia produktu krajowego brutto (PKB), głównej statystyki wzrostu gospodarczego. Dzięki modelowi rozliczania wzrostu Solow wprowadził postęp technologiczny na scenę jako czynnik przyczyniający się do wzrostu PKB. Przed 1957 r. Ekonomiści koncentrowali się głównie na wpływie pracy i inwestycji kapitałowych.
Kluczowe dania na wynos
- Rachunkowość wzrostu rozkłada udział czynników we wzroście całkowitego PKB.
- Rachunkowość wzrostu została wprowadzona przez Roberta Solowa w 1957 roku.
- Równanie rachunkowości wzrostu uwzględnia przede wszystkim trzy czynniki: pracę, kapitał i technologię.
Równanie rachunkowości wzrostu
Równanie rachunkowości wzrostu jest średnią ważoną stóp wzrostu zaangażowanych czynników. Model rachunkowości wzrostu gospodarczego Solowa uwzględnia trzy czynniki: wzrost rynku pracy, inwestycje kapitałowe i technologię. Inwestycje kapitałowe są często kluczowym elementem pozyskiwanym z publikacji danych statystycznych. Solow wprowadził również postęp technologiczny jako trzeci czynnik wyjaśniający różnicę resztkową.
Aby obliczyć równanie rachunkowe wzrostu, ekonomiści muszą uzyskać kluczowe punkty danych, jak opisano poniżej:
- PKB: roczny wzrost i roczny PKB
- Praca: roczny wzrost i roczna składka
- Kapitał: roczny wzrost i roczny wkład
Równanie rachunkowości wzrostu jest następujące:
Wzrost PKB = wzrost kapitału * (ciężar wkładu kapitałowego) + wzrost pracy * (ciężar wkładu pracy) + postęp technologiczny
Wzrost pracy stanowi pozostałą część nakładów po kapitale lub odwrotnie, w zależności od wykorzystanych danych. Postęp technologiczny to wzrost resztkowy. Bez postępu technologicznego równanie nie wyważałoby się. Wraz z postępem technologicznym równanie pokazuje, w jaki sposób technologia wpływa na produkcję.
Czynniki rachunkowości wzrostu
Chociaż równanie rachunkowości wzrostu może wydawać się nieco proste, identyfikowanie czynników danych i obliczanie ich może być żmudne. Rada Konferencyjna (CB) może pomóc, zapewniając roczne zestawienie rachunków wzrostu gospodarczego według regionów.
Poniżej znajduje się analiza czynników księgowych wzrostu wraz z rocznymi wynikami danych za 2018 rok.
PKB: Roczne PKB jest zgłaszane przez Biuro Analiz Ekonomicznych. W 2018 r. PKB wyniósł 20 500, 6 mld USD. W 2018 r. Tempo wzrostu PKB wyniosło 2, 90%.
Kapitał: Dodanie kapitału do gospodarki powinno między innymi zwiększyć wydajność. Inwestycje kapitałowe mają kluczowe znaczenie dla równania rachunkowości wzrostu, ponieważ można je łatwo uzyskać z raportów PKB sporządzonych przez Biuro Analiz Ekonomicznych. W 2018 r. Nakłady inwestycyjne wyniosły 3 652, 2 mld USD przy wkładzie kapitałowym w wysokości 17, 82%. Inwestycje kapitałowe wzrosły z 3 246, 0 mld USD w 2017 r. Przy stopie wzrostu wynoszącej 13%.
Poród: poród analizuje liczbę osób zatrudnionych w celu określenia tempa wzrostu. Zazwyczaj więcej pracowników generuje więcej dóbr i usług ekonomicznych.
W 2018 r. Amerykański rynek pracy pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin wzrósł z 125, 97 mln do 128, 57 mln, czyli 2, 06%. Jego wagę identyfikuje się przez odjęcie wagi kapitału, biorąc pod uwagę, że kapitał i praca to jedyne dwa czynniki. W 2018 r. Siła robocza ważyłaby 82, 18%.
Technologia: W równaniu rachunkowości wzrostu technologia jest trzecim czynnikiem resztkowym. Najnowocześniejsza technologia może przynieść wiele korzyści, w tym zwiększenie wydajności dzięki temu samemu zapasowi dóbr inwestycyjnych.
Na przykładzie 2018 model rachunkowości wzrostu Solow można obliczyć jako:
2, 90% = 13% * (17, 82%) + 2, 06% * (82, 18%) + postęp technologiczny
Współczynnik technologiczny okazuje się wynosić -1, 11% w 2018 r.
Rada konferencyjna stosuje średnią z dwóch lat z pewnymi nieznacznie różniącymi się danymi.
Inne uwagi
Ekonomiści zazwyczaj stosują rachunkowość wzrostu jako jeden ze sposobów podziału procentu wzrostu gospodarczego kraju wynikającego z kluczowych czynników. Model rachunkowości wzrostu gospodarczego Solowa analizuje trzy kluczowe czynniki, które dają uproszczony obraz.
Biuro Analiz Ekonomicznych podaje również wartości składek, stosując podobną metodologię jak Solow w swoich regularnych raportach PKB, ale z większą liczbą czynników. W 2018 r. BEA wykazała następujące wkłady we wzrost PKB: