Wskaźnik kosztów mieszkaniowych
Wskaźnik kosztów mieszkaniowych to stosunek kosztów mieszkaniowych do dochodu przed opodatkowaniem. Kredytodawcy często używają go w kwalifikujących się pożyczkobiorcach.
Rozkład kosztów mieszkaniowych
Wskaźnik kosztów mieszkaniowych jest jedną miarą stosowaną przy ocenie profilu kredytowego pożyczkobiorcy. Najczęściej bierze się pod uwagę w przypadku kredytu hipotecznego podczas analizy zdolności potencjalnego kredytobiorcy do spłaty zadłużenia hipotecznego. Zazwyczaj stosuje się go w połączeniu z długiem do dochodu przy określaniu maksymalnego poziomu kredytu udzielanego pożyczkobiorcy. Wskaźniki dochodu są ważnym elementem procesu subemisji i mogą powstrzymać kredytobiorcę przed uzyskaniem zatwierdzenia kredytu nawet przy dobrej ocenie kredytowej.
Wskaźniki mieszkaniowe i zadłużenia
Wskaźnik kosztów mieszkaniowych jest również określany jako wskaźnik front-end, ponieważ jest on częściowym składnikiem całkowitego zadłużenia kredytobiorcy do dochodu i może być brany pod uwagę jako pierwszy w procesie gwarantowania kredytu hipotecznego. Wskaźnik kosztów mieszkaniowych wymaga ujawnienia dochodu pożyczkobiorcy przed opodatkowaniem, co jest ważnym czynnikiem zarówno dla wskaźnika kosztów mieszkaniowych, jak i wskaźnika zadłużenia do dochodu.
Przy obliczaniu wskaźnika kosztów mieszkaniowych ubezpieczyciel sumuje wszystkie zobowiązania kredytobiorcy z tytułu kosztów mieszkaniowych, które mogą obejmować potencjalną spłatę kapitału i odsetek, podatki od nieruchomości, ubezpieczenie od ryzyka, ubezpieczenie kredytu hipotecznego i opłaty stowarzyszeniowe. Suma kosztów mieszkaniowych jest następnie dzielona przez dochód pożyczkobiorcy przed opodatkowaniem, aby uzyskać wskaźnik kosztów mieszkaniowych. Wskaźnik kosztów mieszkaniowych można obliczyć za pomocą płatności miesięcznych lub rocznych. Próg wskaźnika kosztów mieszkaniowych dla zatwierdzeń kredytów hipotecznych wynosi zwykle 28%.
Zadłużenie do dochodu jest również kolejnym ważnym elementem zatwierdzenia pożyczki. Rozważając kredyt hipoteczny, wystawca kredytu może uzyskać średnią kwotę, jaką pożyczkobiorca wypłaca wierzycielom miesięcznie. Tę sumę dzieli się przez miesięczny dochód pożyczkobiorcy w celu ustalenia jego stosunku zadłużenia do dochodu. Kredytobiorcy zazwyczaj muszą mieć stosunek zadłużenia do dochodu wynoszący 36% lub mniej w celu zatwierdzenia pożyczki.
Ubezpieczyciele hipoteczni rozważą potencjalny stres, jaki spłata kredytu hipotecznego doda do profilu kredytowego kredytobiorcy. Dlatego analiza aktuarialnego obejmuje hipotetyczne scenariusze miesięcznych spłat kredytu hipotecznego i ich wpływ zarówno na wskaźnik kosztów mieszkaniowych, jak i poziomy wskaźnika zadłużenia do dochodu przy określaniu maksymalnej kwoty kredytu hipotecznego dostępnej pożyczkobiorcy.
Wyjątki i inne uwagi dotyczące kredytu hipotecznego
Współczynnik kosztów mieszkaniowych wyższy niż standardowy 28% może być do zaakceptowania przez pożyczkodawców na podstawie czynników kompensujących, takich jak niski stosunek kredytu do wartości i / lub doskonała historia kredytowa. Złożenie wniosku wspólnie z pożyczkobiorcą może obniżyć wskaźnik kosztów mieszkaniowych, podobnie jak wybór niektórych produktów hipotecznych z początkowo niskimi płatnościami.
Kredytobiorcy myślący o potencjalnym zakupie kredytu mieszkaniowego mogą chcieć wykorzystać poziomy 28% i 36% przy planowaniu swoich miesięcznych budżetów. Utrzymywanie miesięcznych wydatków mieszkaniowych na poziomie 28% dochodu pożyczkobiorcy może pomóc w oszacowaniu, ile pożyczkobiorca może sobie pozwolić na spłatę miesięcznie kredytu hipotecznego. Zasadniczo utrzymanie całkowitego zadłużenia na dochodzie znacznie poniżej 36% może również ułatwić pożyczkobiorcy uzyskanie wszystkich rodzajów kredytu, a zwłaszcza kredytu hipotecznego, przy ubieganiu się o kredyt hipoteczny.